De anti/andersglobalistische beweging staat voor DIVERSITEIT: diversiteit van meningen en diversiteit van actiemiddelen. Het debat daarover is binnen de beweging te weinig gevoerd. Diversiteit betekent immers niet dat iedereen maar doet waar hij of zij zin in heeft. Diversiteit steunt op tolerantie (verdraagzaamheid voor de andere) en verantwoordelijkheidsgevoel voor de bredere gevolgen van de gekozen tactiek voor de rest van de beweging, niet op permissiviteit (alles moet kunnen) of solo-slim spelen. Het gevolg is dat we nu te maken krijgen met een aantal mensen & klein-linkse politieke partijen die deze beweging aanwenden voor hun eigen doeleinden en op de rug van de beweging platte partijpolitieke spelletjes spelen. Het begon allemaal met STOPUSA, een alternatief oorlogsplatform van Pvda en AEL, aangevuld met een aantal gelijkgezinden waaronder Han Soete (en waarschijnlijk ook een aantal organisaties die zich ter goeder trouw aansluiten). Wekenlang wordt Indymedia.be misbruikt voor een propagandaslag vanuit dit platform om iedereen die zich niet aansluit in diskrediet te brengen of in de pas te doen lopen. Elke poging tot verzoening loopt kapot op de onwil van STOPUSA tot samenwerking. Het partijpolitieke machtsspel (ook voor de Pvda komen de verkiezingen eraan) achter de schermen word gemaskeerd achter een 'sla en zalf'-politiek. Uiteindelijk vond STOPUSA altijd wel iets om samenwerking af te wijzen. Onlangs bleek nog duidelijker dat STOPUSA een demarche is in een partijpolitieke verruimingsoperatie naar allochtone Belgenorganisaties toe. In december vernemen andersglobalisten immers via de commerciële pers dat Han Soete overweegt zich als 'andersglobalist' op een politieke lijst te plaatsen van AEL/Pvda. Van enig voorafgaand overleg met de beweging geen sprake. 1) Zich partijpolitiek engageren kan eventueel vallen onder de diversiteit van tactieken, maar het komt Han Soete niet toe daar zelf over te beslissen. Hij is immers op z'n eentje de beweging niet. Moest hij over enig democratisch besef en verantwoordelijkheidszin beschikt hebben, dan was hij eerst naar de beweging (en daarmee bedoel ik geen centrale organisatie of koepel zoals het SFiB, maar de totaliteit van de beweging) gestapt om te vragen of hij zich als anti/andersglobalist partijpolitiek kon engageren. Immers, DOOR ZICH OP EEN PARTIJPOLITIEKE LIJST TE PLAATSEN ENGAGEERT HAN NIET ALLEEN ZICHZELF MAAR DE HELE BEWEGING. Ik ben zelf al meerdere malen aangesproken met de vraag of de andersglobalisten zich echt partijpolitiek zullen engageren en of dit met AEL zal gebeuren. Ik word dus al 'lid' van de beweging verantwoordelijk gehouden voor het gedrag van één solo-slim spelende andersglobalist. Han misbruikt dus zonder overleg en bewust het etiket 'antiglobalist' om zijn idee van antiglobalisme erdoor te drukken. In plaats van naar de beweging te stappen, speelt Han immers in de door hem zo verguisde commerciële pers een een-tweetje met Abou Jahjah. Achteraf zegt hij dan dat het enkel een proefballonnetje was. Het kwaad is echter al geschied. In de geesten van de Belgische bevolking gaan de andersglobalisten samen met AEL naar de verkiezingen. Han weet bovendien verdomd goed dat velen in de beweging weigerachtig staan tegenover het zich bewust en expliciet (!) ALS anti/andersglobalist partijpolitiek te gaan engageren. Deze beweging heeft zich immers sterk uitgesproken voor pluralisme en partijpolitieke onafhankelijkheid (kijk naar de opkomst bij betogingen en acties allerhande). Weigerachtig staan tegenover partijpolitiek engagement betekent ook niet - zoals Christophe in z'n gebruikelijke propagandistische/ dooddoenerige stijl beweert - politiek aan de zijlijn blijven staan. In tegenstelling tot Christophe weiger ik het denken rond politiek te sluiten in de categorieën partijpolitiek via verkiezingen/gewelddadige omverwerping van het kapitalisme, maar vind ik het noodzakelijk te experimenteren met allerlei nieuwe/minder nieuwe vormen van politiek. Deze beweging is een gigantisch laboratorium voor nieuwe vormen van politiek. Mensen als Christophe willen dit maar niet zien of toegeven en proberen alle discussies in achterhaalde categoriëën te persen. Dit gebeurde onlangs nog met de discussie over het bekritiseren van consumentisme. Dit was een van de tientallen actievormen (pogingen om mensen politiek bewust te maken) op D20 in Gent. Maar Christophe's afkeer van alle tactieken die de zijne niet zijn, leidde hem ertoe het voor te stellen alsof Pinkje enkel nog kritiek op de consument. Over een valse discussie gesproken. Had Christophe gewoon gezegd dat deze actievorm volgens hem geen deel kan zijn van de waaier aan tactieken in de andersglobalistische beweging, dan kon er tenminste een eerlijke discussie gestart zijn. 2) Bovendien heeft Han door z'n gebrek aan respect voor andersdenkenden en zijn autoritaire comments op deze site een grote groep andersglobalisten vervreemdt van zichzelf. Hij is dus verre van de consensuspersoon die door de beweging als woordvoerder/vertegenwoordiger naar voren kan geschoven worden. Het zal Han echter worst wezen. We weten ondertussen allemaal dat mensen die het niet met hem akkoord zijn per definitie 'eurocentristen', 'racisten', 'platte anticommunisten', 'regeringsfunctionarissen', ... zijn. 3) Ook stelt zich de vraag of Han Soete zijn positie als boegbeeld van Indymedia niet misbruikt. Deze kritiek is ook al door een aantal Indymedia-medewerkers geuit ten tijde van het opzetten van STOPUSA. Han heeft zich altijd heel bewust als een van de roergangers van Indymedia geprofileerd, zowel in de commerciële pers als op de site. Hij heeft nooit enige poging gedaan een scheiding te maken tussen zijn rol als STOPUSA'er en nu partijpoliticus en die van Indymedia'er. Integendeel, iedereen die kritiek gaf op STOPUSA kreeg het met hem aan de stok en hij ging niet bepaald diplomatisch of fijnzinnig te werk. Met andere woorden: wat Indymedia doet straalt onvermijdelijk af op Han en omgekeerd. Het minste wat je mag verwachten is dat daarover enige reflectie komt en dat Han daar wat omzichtig mee omgaat. Maar zelfs dat is teveel gevraagd. Want iemand die kritiek geeft, die moet toch wel ter kwader trouwe zijn zeker? Argumenten samengevat: 1) geen voorafgaande serieuze discussie binnen de beweging en bovendien direct in de commerciële pers laten uitlekken van partijpolitiek engagement 2) wetende dat zijn figuur binnen de beweging omstreden is en hij dus door een aanzienlijk deel van de beweging niet (langer) aanvaard wordt als woordvoerder/boegbeeld 3) misbruik van krediet en imago opgebouwd langs Indymedia en geen enkele poging verschillende rollen uit elkaar te houden (Indymedia, STOPUSA en verruimingskandidaat op AEL/Pvda-lijst), integendeel zelfs