Hoi,

Ik vind het niet juist dat men deze discussie probeert te herleiden tot kritiek op Han en Chistophe. De discussie gaat over welk doel indymedia zou moeten vervullen en welk doel ze momenteel vervult. Volgens mij is dat een enorm belangrijke discussie die we niet langer uit de weg mogen gaan.

Maak aub niet de fout om in deze discussie een aanval op indymedia te zien. Ik sta met hart en ziel achter het concept van een onafhankelijke, kritische media die vanuit het standpunt van de actievoerders bericht. Een heleboel fantastische mensen, over wie ik trots ben ze mijn vrienden en vriendinnen te mogen noemen, had ik nooit leren kennen zonder indymedia. Maar... we moeten de vraag durven stellen welke richting indymedia.be aan het opgaan is en of we niet meer een beetje "back to basics" moeten gaan.

Het is over de jaren duidelijk geworden dat bepaalde personen doelbewust inhoudelijke discussies saboteren (Stijn maakte al eerder het onderscheid tussen de verschillende strategiën). Vroeger, in de waan dat die mensen het zo niet bedoelden, hield ik er mij nog mee bezig deze manipulaties vriendelijk en respectvol onder de aandacht te brengen. Ook heb ik, samen met een hoop andere mensen, erop gewezen dat het zo niet verder kon en dat veel mensen weggejaagd werden van dit forum. Er zijn in die tijd heel wat constructieve voorstellen gedaan om de situatie te verbeteren. Ondertussen is het er enkel op achteruit gegaan.

Als je bekijkt hoe respectievelijk de misdaden van Miloscevic, Mugabe, Deng Xiao Ping en nu Saddam (wie ben ik nog vergeten?) door mensen van het edito-team onder de mat worden geveegd, moet je dan een rabiate antistalinistische kruisvaarder zijn om daar een strategie in te herkennen? Als je ziet hoe de betoging van 10 november bewierookt wordt, en iedereen alle zeilen bijzet om de betoging van de 17de vóór en na ze plaatsvond af te breken, ben ik dan een paranoïde zot om daar selectieve belangenverdediging in te zien? IEDERE comment die ik tot nu toe op deze site geplaatst heb is beantwoord geworden met stigmatiseringen, gescheld of hoongelach. Ik zeg zeker niet dat alle mensen van het edito-team hieraan schuldig zijn, maar wie zit er eigenlijk nog in het edito-team? Kan men die lijst ergens zien? Hoeveel kritische stemmen zijn er al buitengepest ondertussen? Dan kan je inderdaad blijven beweren dat iedereen welkom is, maar dat blijft dan wel een lege doos.

Vaak wordt het argument gegeven dat al het heen-en-weer gescheld, de eindeloze discussies,... uiteindelijk allemaal wel interessant zijn en deel uitmaken van het kritisch debat. Dat is natuurlijk onzin. Iedereen buiten de linkse bewegingen en het grootste deel erbinnen is het er gloeiend over eens dat het net die verdeeldheid is die ons kapotmaakt en kleinhoudt. Het kan anders: Kleine Brogel, Direct Actie Netwerken, Lappersfronters,... het zijn voorbeelden van concreet samenwerken zonder het over alles eens te moeten zijn. Wat gebeurt er op deze site? Men blijft zweren bij het grote gelijk, "scoren" in discussies komt op de eerste plaats, respect voor elkaar is al helemaal ver te zoeken. Dit past misschien binnen een Leninistisch educatief voorhoedeproject, maar niet binnen het kader van "een participatieve en kritische geest aanmoedigen" (http://belgium.indymedia.org/about.php3).

Een open publishing systeem garandeert niet noodzakelijk een basisdemocratische werking, waar verschillende meningen aan bod komen. Net zo min als in het kapitalisme de vrije markt voor een perfecte verdeling van welvaart zorgt, bestaat er met open publishing een "invisible hand" die de discussies in constructieve banen leidt. Net zoals je binnen het kapitalisme een hegemonie hebt van het neoliberalisme, niet officieel maar wel in realiteit, heb je hier op indymedia een hegemonie van één bepaalde stroming. De censuur op indymedia is, in tegenstelling tot wat sommigen beweren, verre van consequent. Het ligt voor de hand dat de drempel om een artikel/comment van iemand van het edito-team te verwijderen een stuk hoger ligt dan voor andere artikels. Hoedanook kun je er niet omheen dat je om te censureren een subjectieve afweging moet maken. Er zijn meerdere voorbeelden waar selectieve censuur wordt toegepast die bepaalde meningen bevoordeelt.

Tijd voor een radicale omwenteling.
El Pimo