Ik zou over de gehele discussie nog het volgende willen zeggen. Wij mogen ons niet laten vangen door de provocaties van de fascisten. De fascisten doen blijkbaar enorm hun best om de strijd te richten tegen de "stalinisten". Daarmee willen zij natuurlijk enkel maar verdeeldheid zaaien. De antiglobalistische betogingen van vorig jaar hebben aangetoond dat de linkerzijde, ondanks de grote verschillen, tot kan samenwerken en fantastische dingen kan organiseren: vakbonden, derde-wereld-organisaties, locale actiegroepen, trotskisten, milieu-activisten, ecologisten, ... hebben tot ongelofelijke dingen gerealiseerd. Denken we maar aan het succes van O19 en D14. De fascisten willen dit nu kost wat kost vernietigen, en dit kunnen ze perfect doen onder de vlag van "de strijd tegen het stalinisme". Wij mogen niet in die val trappen.

Het is ook zo dat we niet in die andere val trappen, de fascisten willen ons blijkbaar zodanig provoceren dat we onze tijd en energie volledig besteden aan de strijd tegen die eikels. We moeten het zeggen zoals het is, wij hebben betere dingen te doen, er zijn belangrijkere zaken om ons mee bezig te houden. 
De PVDA en de MLB vinden dat de voornaamste strijd momenteel, de strijd tegen de oorlog moet zijn. Dit is het belangrijkste momenteel. De VS spreekt woeste oorlogstaal en dreigt Irak binnen te vallen en het land te herkoloniseren. Ook Palestina is nog steeds bezet door de zionisten die er nog dagelijks oorlogsmisdaden plegen. Wij moeten ons hiertegen verzetten. Wij moeten werken aan een breed anti-oorlogsfront, om zoveel mogelijk progressieven te verenigen tegen de oorlog. 
De PVDA heeft in zijn 7de congres een aantal stellingen aangenomen over de globalisering, die zijn allen terug te vinden op www.pvda.be en zijn uitgegeven in het "blauwe boekje" "Het communisme, de toekomst van de mensheid". Ik zou langs deze weg alle progressieven willen oproepen om eens een aantal van de stellingen te lezen en er hun gedacht over te zeggen. 
In deze stellingen kunnen we het volgende lezen over de oorlog en de fascistische partijen: 

“VIII. Het imperialisme richt zich resoluut naar oorlog als oplossing voor de crisis 
98. De economische wetten van het monopoliekapitalisme zijn onverbiddelijk. Als het systeem kraakt onder het gewicht van overproductie en crisissen, duwt de winstlogica de grote monopolies naar oorlog, het ultieme middel om de productie in de kapitalistische economie terug aan te zwengelen en substantiële winst te maken, dank zij de offers voor de oorlog opgelegd aan de werkers. 
99. Onder het monopoliekapitalisme en het imperialisme is er een algemene tendens om de democratische rechten van de volksmassa’s te beperken en een steeds groter deel van de volksmassa’s uit te sluiten van de oplossing van de essentiële politieke en economische problemen. De verscherping van de crisis en de oriëntatie van het imperialisme naar oorlog versnellen deze politiek.
100. Het monopoliekapitalisme legt zijn dictatuur en zijn oorlogszuchtige oriëntatie op zowel door fascisering en fascisme, als door demagogie en manipulatie van de massa’s. De verschillende burgerlijke partijen gebruiken deze twee methoden tegelijkertijd, met wisselende intensiteit.
101. De fascistische en rechtse partijen geven de voorkeur aan de fascisering, maar ze grijpen niet minder terug naar sociale demagogie. De sociaal-democratische en reformistische partijen leggen de politiek van het grootkapitaal vooral op via sociale demagogie, maar ze kunnen een doorslaggevende rol spelen in de fascisering van het burgerlijk regime.
102. Oorlog, militarisme en fascisering zijn een gemeenschappelijk kenmerk van alle imperialistische blokken. Zij zaaien daarom op alle mogelijke manieren verdeeldheid onder de werkers en de volkeren. Alle reactionaire stromingen worden aangemoedigd: ethnicisme, racisme, religieus integrisme, vrijdenkersfundamentalisme en andere vormen van irrationalisme, enz. Al deze reactionaire stromingen hebben als essentiële functie de werkers en de volkeren af te houden van de strijd tegen het imperialisme.
103. Tot besluit: het imperialisme is sinds 1989 resoluut gericht op oorlog als essentiële strategie om zijn crisis op te lossen. Dat is het voornaamste kenmerk van de nieuwe situatie.”

Besluit: Laat ons stoppen met bekvechten en laat ons verenigen in de strijd tegen de oorlog! 
De oorlog in Congo, Colombia, Nepal, Palestina en de oorlogsdreiging van "W" en zijn Brits schoothondje. De schijnheiligheid van de Europese Unie,...
Dat zijn dingen om tegen te vechten, dat is de uitdaging voor de komende jaren.

Harko