Jullie verzetten jullie tegen het industrieel complex van de westerse kapitalistische wereld in Europa. Er zijn wereldwijde vertakkingen, en het draait om alles wat deze wereld doet draaien zoals hij draait : energie (kernenergie en petroleum), metallurgie en chemische sectoren, kortom, zowat alles wat nodig is om zoveel auto's en treinen te laten rijden, en elektriciteit en andere energie tot bij de gezinnen thuis te brengen. Omdat iedereen hiervan zowel voor als nadelen ondervindt doet het me dan ook wel eventjes de wenkbrouwen fronsen dat dit zo ongenuanceerd "de vijand" wordt genoemd. Toch kan ik het begrijpen, en ik geef jullie ook gelijk dat jullie dit bos willen behouden. Er zijn te weinig bomen in Vlaanderen, en als er al zulke grote zijn, verdienen ze bescherming. Eiken en beuken groeien traag, ze zijn geen snelgroeiende pioniersvegetatie zoals berken. Het ademend bladoppervlak van één boom is vele malen groter dan het oppervlak dat de boom op de grond inneemt. Fabricom, als jullie aan de ene kant zorgen dat de CO2-problematiek verder toeneemt, zorg er dan aan de andere kant voor dat ze weer kan worden opgenomen. Dat is de functionele waarde van dat bos. Mensen hier hebben weinig boodschap dat er met emissierechten tussen rijke en arme landen wordt gespeeld. Ik ben er me alvast bewust van dat België per hoofd van de bevolking ongeveer evenveel vervuilt als die op milieuvlak zo verguisde V.S. We zijn verlamd geraakt in die "verzorgingsstaat", of "actieve welvaartsstaat" die de tak van leefbaarheid waarop we zaten ongemerkt heeft doorgezaagd. Auto's met verbrandingsmotoren en kernenergie zijn NIET milieuvriendelijk, wàt men ons ook wil wijsmaken. Het economische groei-dogma is een sneltrein naar de ondergang die NIEMAND nog in de hand heeft. De enige manier om er een uitweg aan te bieden is minder energie en materiaal gebruiken op een zoveel mogelijk ecologische en lokale manier. Vervoersproblemen zijn er alleen maar omdat men van de mensen verlangt dat zij zich snel en flexibel naar alle uithoeken van dit land (en ver erbuiten) kunnen verplaatsen. De hele arbeids- en bedrijvenmarkt lijkt erop gericht mensen te verplichten zich daarin te voegen, op straffe van uitsluiting. Vanavond Daens gezien op televisie, ik hoop dat ik niet alleen was om de link te leggen met wat op de werkvloer in vele bedrijven gebeurt, ten voordele van de rijke investeerders die geen of amper belastingen moeten betalen, op de rug van de loonslaven. De feeling met wat leefbaar is is compleet weg door de ene vet te mesten en de andere uit te buiten. Natuurlijk kunnen mensen dan geen eenheid vinden. Tot nader order blijft geld het allerbelangrijkste uitbuitingsmiddel voor de rijken (multinationals e.d.) om mensen voor hun kar te spannen. Al dat terwijl het heus niet zo moeilijk is om zelf je eigen voedsel op een natuurlijke manier te kweken, alleen, de een wordt rijk geboren en de ander arm. Als de rijke monopolies creëert en de boel toebetonneert heeft de arme daar vanuit economisch en juridisch oogpunt weinig verhaal tegen. Toch is het duidelijk dat hierdoor de rechten van de mens niet gerespecteerd worden. Alom wordt aangenomen dat mensen recht hebben op een leefbare omgeving. Ik streef al sinds 1996 om hernieuwbare, groene energie ingang te doen vinden in mijn eigen omgeving, maar werd hierbij steevast geboycot door overheid (RVA, VDAB) en het gebrek aan bedrijven die zich er in mijn buurt mee bezighouden. Om een en ander in een stroomversnelling te brengen overweeg ik nu klacht in te dienen : hoewel de hoogste politieke leiders zich ervan bewust zijn dat de milieuproblemen de pan uitswingen laten zij de RVA lustig verder mensen uitsluiten, als zij trachten ecologie en hernieuwbare energie te promoten. De laatste 4 maanden bleef ik zonder inkomsten, ik weiger me nog langer te laten verlammen, en zwijgen of plooien zal ik niet. Ik steun de actie in Lappersfort volmondig, maar door de gestructureerde boycot die ik heb ondergaan kan ik jullie niet met geld helpen. Wel met ideeën voor leefbare projecten. Ik heb jaren tijd gehad om me daarop voor te bereiden... Zo kwam ik onder andere in contact met begrippen als inbreiding. Alles bereikt vroeg of laat een hoogtepunt. Daarna kan slechts optimalisering ervoor zorgen dat verval intreedt. Teveel signalen wijzen erop dat dit hoogtepunt werd bereikt, meer kan de natuur niet dragen. Maar de optimalisatie laat te wensen over, de belangen om alles bij het oude te laten zijn te groot, bijvoorbeeld autoconstructeurs zijn weinig geneigd om over te schakelen op hernieuwbare energie, omdat ze dan inkomsten verliezen. Alles overlaten aan de vrije markt kan geen duurzame oplossing bieden, omdat diegenen zonder kapitaal dan geen stem krijgen. Het leven is meer dan geld alleen. Daarom wil ik Fabricom een duidelijk signaal geven : pas op voor de terugslag die dit voor jullie kan hebben, bij gevoelige mensen die jullie vervuiling op vele plaatsen in dit land hebben ondervonden zouden de stoppen wel eens echt kunnen doorslaan. Steek het dan niet op terrorisme, maar kijk dan eerst in eigen boezem. Aan de actievoerders wil ik toch wel vragen de uiterste zelfbeheersing te betrachten... en gewoon verder positief te blijven.