Geert Van Moorter, de bekende arts uit Erpe-Mere die het al meermaals aan de stok kreeg met de Orde van Geneesheren, vertrekt heel binnenkort met een grote Belgische delegatie naar Irak om er steun te betuigen aan het belaagde Irakese volk. Anti-Imperialistische Bond (AIB); Attac Gent; Bevrijde Wereld; Filippijnengroepen België; Geneeskunde voor de Derde Wereld (G3W); Oxfam-Wereldwinkel Gent Centrum; Socialisme Zonder Grenzen (SZG), 't Uilekot, Filip De Bodt; VZW Vrede, Georges Spriet en 11.11.11 Oost-Vlaanderen ondertekenden de vijf niet mis te verstane eisen: onmiddellijke terugtrekking van het Israëlische leger uit de bezette gebieden, toepassing van de UNO-resoluties en het Internationaal Recht, voor een Palestijnse staat met Jeruzalem als hoofdstad, ontmanteling van de kolonies en recht op terugkeer voor alle Palestijnse vluchtelingen.
Geert Van Moorter nam zelf ook het woord: “De Palestijnen zitten gevangen zonder water en elektriciteit. Ambulances worden niet door gelaten. Zelfs die van het Internationale Rode Kruis niet. De Israëli’s lappen daarmee alle internationale regels aan hun laars. Ik zie dat er hier vandaag ook weer een aantal politici aanwezig zijn van regeringspartijen SP-a en Agalev. Ik ben content dat ze er zijn, maar ik zou nog veel contenter zijn, mochten ze hun stem eens laten horen. Al wat ze nu doen, is zich wegsteken achter Europa. Europa was vandaag in de persoon van Solana en Picqué, de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken, in Israël om er handjes te schudden met Peres, de minister van een land dat onschuldige burgers aanvalt. Dat is typisch weer die politiek van twee maten en gewichten. Stel je eens voor dat Irak Jordanië zou binnenvallen om er de koning te gijzelen. De bommenwerpers zouden rap klaar staan. En toch is dat precies wat Israël nu doet. Ik was ooit op bezoek op de Westelijke Jordaanoever en zag er hoe 3 gezinnen in één klein huisje moesten wonen. Drie generaties die niets anders dan oorlog en bezetting hebben gekend. Vandaag is er een nieuwe generatie die leeft in de meest precaire omstandigheden en alleen geleerd heeft om de vijand te haten. Op die manier is Israël zelf verantwoordelijk voor de aanslagen tegen haar bevolking. Dit moet gestopt worden. Er moet dringend een boycot komen tegen Israëlische producten.”
Lesley van de PVDA-jongeren las enkele fragmenten voor uit brieven van haar vriend die momenteel in Ramallah zit. Samen met 9 andere Britse jongeren van de Socialist Labour Party ziet hij hoe Israëlische soldaten Palestijnse huizen plunderen, hoe systematisch alle mannen opgepakt worden en hoe ambulances beschoten worden. 
Diezelfde PVDA kwam handen te kort om de populaire affiches met de Palestijnse vlag uit te delen. 11.11.11. toonde borden waarop de vraag stond of Ariel dit ooit nog proper krijgt. “Deze betoging komt voor ons in een heel drukke periode, maar we wilden er toch bij zijn. Kijk zeker eens op onze website voor een e-mailactie naar Verhofstadt en Michel,” vertelden Lucy De Meyst en Werner Musenbrock van 11.11.11-Oost-Vlaanderen. 
Het was een aangename verrassing te ontdekken dat Gent ook een kleine Palestijnse gemeenschap heeft. “Ik schat dat we met dertig of veertig zijn,” vertelt een jonge Palestijn me. Hij toont me fier een affiche met Arafat: “Vandaag is dit mijn vader. Wat hij nu doet, maakt van hem een echte held. Hij is een even goede vader voor Palestina en de Palestijnen als mijn vader voor mij is.” De geoefende stemmen van de Palestijnen haalden al snel de bovenhand en zonder micro schreeuwden zij hun woede uit tegen Sharon en Bush, de moordenaars. In het Arabisch, maar even goed in het Nederlands, Engels en het Frans. 
Geert Van Moorter krijgt van de politie gedaan dat de betogers even het kruispunt mogen bezetten. “Zij zijn heel bang. Wel tien keer hebben ze mij gebeld vandaag om te vragen hoe het zat met de betoging. Dus roep niet te luid, want dan beginnen ze te bibberen.” 
Na de officiële ontbinding grijpt een Palestijn nog even de micro om iedereen te bedanken. “Het is fantastisch wat hier vandaag gebeurd is,” vertelt hij me achteraf. “Dat was precies wat we nu nodig hadden. Weet je, wij zijn altijd bang dat wat daar gebeurt niet zal doordringen tot hier. De Israëli’s zijn zo sterk. Ze oefenen druk uit op de media. De VS staan aan hun kant. Maar blijkbaar wordt het nu te duidelijk. Iedereen moet nu wel zien wat er aan het gebeuren is. Israël weigert alle vredesvoorstellen van de Palestijnen. Met de joden op zich heeft dat niets te maken. Ik heb in Tunesië jaren samengewoond met joden. Dit gaat om de staat Israël die ons volk kapot wil maken.” 
Geert Van Moorter toonde zich achteraf tevreden dat de betoging militant, stevig en rustig verlopen was.