Dit artikel staat in \'De Militant\' van augustus, blad van de \'trotskistische\' organisatie Militant Links aka Blokbuster aka Internationaal Verzet aka de \'Links Socialistische Partij\'.

\"Brugge 6 september
Eenheid. Ja. Maar met wie?
Op 6 september vind er in Brugge een top over buitenhandelse handel plaats. Het samenwerkingsverband S06, waar onder andere BJTR, Agalev-Brugge, SP-Brugge en ABVV-West Vlaanderen in zitten, ziet geen enkel verband tussen de buitenlandse politiek van de EU en de binnenlandse politiek van de regering. Het platform is radicaal over de houding van de multinationals en de financiële speculanten, het kant zich tegen verplichte privatiseringen en brengt alternatieven aan zoals het subsidiëren van kleinschalige, duurzame en biologische productie. 

De regeringspartijen Agalev, SP en zelfs de PRL van Louis Michel zijn de kampioenen van de strijdbaarheid als het niet over België gaat. Eddy Bout-mans had grote plannen als minister van Ontwikkelingssamenwerking. Spijtig genoeg gaat het in de praktijk de andere richting uit. Ontwikkelingshulp is onder deze regering opnieuw gebonden hulp. Verhofstadt en Michel maakten het meer dan duidelijk dat de demarchés van de regering met betrekking tot het FPÖ in Oostenrijk, de publieke verontschuldiging in Rwanda of het vredesinitiatief in Congo een smeermiddel zijn om de Belgische zakelijke belangen beter te verdedigen. \"Luister naar mijn woorden, kijk niet naar mijn daden\", is het motto. 

Het platform S06 heeft toegegeven aan de druk van de regeringspartijen. Deze partijen willen een voet tussen de deur om de beweging te kanaliseren. Internationaal Verzet neemt deel aan de betoging, maar weigert het platform te ondertekenen. Het is evident dat we ons harder opstellen tegenover regeringspartijen die een verantwoordelijkheid dragen dan tegenover NGO’s, jongerengroepen, milieuactivisten met wie we de discussie willen voeren. 

Wij zijn niet principieel tegen de deelname van afdelingen van SP en Agalev aan de betogingen. Deelname impliceert echter wel dat deze afdelngen ant-woorden op de vraag of ze akkoord gaan met de regeringsdeelname en met de politiek van die partijen in de regering. 

Er moet campagne gevoerd worden tegen de hypocriete houding van de politieke verantwoordelijken. De zogenaamde kloof tussen burger en politiek is niet minder dan de tegenstelling tussen de politieke praktijk en de belangen van de meerderheid van de bevolking. De antiglobaliseringsbeweging heeft de kans daaraan een politieke uitdrukking te geven. Wij moeten de eenheid bouwen met de werklozen, de gepensioneerden, de ambtenaren en de werkenden. Eenheid met de slachtoffers van de globalisering. Laat ons die kans grijpen. 

Karl Debbaut \"


De redenering van dhr. Debbaut is eigenaardig. De top in Brugge gaat over buitenlandse handel. Een zeer breed comité, gaande van 11 11 11 en ABVV tot anarchisten, SAP, KP en PvdA tekende het platform... dat gaat over een meer rechtvaardige wereldhandel. Militant geeft toe dat de eisen radicaal zijn. En toch zou het comité zogenaamd onder de druk van de regeringspartijen zijn gezwicht.
Dat is in feite een zeer ernstige beschuldiging. Een sectaire manier om de beweging te verdelen. 

In het comité kunnen we formeel zijn. Er is geen enkele \'druk\' geweest van SP of Agalev. Het zijn trouwens enkel de lokale afdelingen die onderschreven hebben. De SP heeft zelfs niet mee onderhandeld over het platform. Agalev wel, maar de grootste inbreng kwam toch van Attac, 11 11 11 (en het was geïnspireerd door het programma van het Comité voor de opheffing van de Derdewereldschuld). Het is choquerend dat hier zonder enige concrete aanwijzing de indruk wordt gewekt dat het comité voor de regeringspartijen zou geplooid zijn. U ziet het voor zich: anarchisten, syndicalisten, PvdA\'ers, communisten, Attac... allemaal samen geconvoqueerd door de regeringspartijen om zich te laten afdreigen vooral niets over de interne EU-toestanden te vertellen. Militant-mensen, daal eens af van Mars! Jullie gestook en gelieg werkt niet enkel ons op de zenuwen.

Dit is een belediging en een poging om te verdelen en te heersen binnen de beweging tegen het neoliberalisme. Denkt Militant Links er wel eens over na wiens belangen ze hiermee dient?