We moeten elkaar inderdaad respecteren, maar dat kan ook terwijl we nog steeds kritiek op elkaar uiten. Ik respecteer de mensen die vinden dat het kapitalisme moet bijgestuurd worden (anders zou ik nog amper vrienden hebben), maar toch ga ik er niet mee akkoord, omdat in mijn ogen dat niks zal oplossen. Bovendien is het kapitalisme al ettelijke malen bijgestuurd met weinig concrete, lange-termijn oplossingen.
Dat het kapitalisme werkt is overduidelijk. Dat is juist het probleem. Het kapitalisme is niet iets dat men heeft 'uitgevonden' zoals het socialisme (ik besef dat dit een simpele uitdrukking is, maar volg de redenering gewoon efkes). Het kapitalisme is gegroeid, het is een geschiedkundige evolutie, en precies dat maakt haar zo sterk. Het is niet iets dat we zien als een maatschappelijk project dat al dan niet faalt. Het is de uitkomst van de geschiedenis en daardoor gaat men het sneller aanvaarden. Maar dat het werken van het kapitalisme ook juist het probleem is, is ook duidelijk. Het werkt en loopt vlotjes dus dat maakt het voor ons moeilijker om het te vernietigen.

En dan nog een reactie op wat Christophe zei. Ik blijf bij mijn standpunt dat IN ESSENTIE de Cubaanse staat hetzelfde is als elke andere staat. Dat betekent allerminst dat ze daarom EVEN AUTORITAIR is als alle andere staten, en dat heb ik dan ook niet gezegd. Indien je die indruk had, dat bedoelde ik dus niet. Wel blijft ze een staat en een van de kenmerken van een staat is dat ze het monopolie heeft (of toch eist) op het geweld in een bepaald territorium. Velen kunnen zich hierbij neerleggen, ik sta daar nogal wantrouwig tegenover (om het zacht te zeggen).
Misschien moet ik inderdaad eens een bezoekje brengen aan een derde wereldland. Dat heb ik nog niet gedaan. Maar uw vergelijking vind ik nogal vreemd. Wat doet het ertoe dat de mensen in Congo het slechter hebben dan de mensen in Cuba?!? Dat snap ik echt niet. De mensen in Cuba hebben het slechter dan de mensen in Belgie, toch? Desondanks zal ik niet kiezen voor onze staat.
Trouwens, over Cuba kan ik geen zekere uitspraken maken omdat ik er nog nooit geweest ben. Ik wil er zeker ooit eens geraken maar dat wordt sparen. Maar ik hoor verschillende berichten. Van een marxist-leninist hoorde ik goede en van een meisje uit mijn scouts, die allerminst een neo-liberale is, hoorde ik slechte. Zo zouden Cubanen bv. geen buitenlanders meer in hun huizen mogen laten verblijven (omdat ze dan hoogstwaarschijnlijk allerhande luxe-verhalen zouden horen uit het westen).
Ik moet haast lachen bij de stelling als zou ik eens aan de Cubanen moeten vragen of ze "zelf vinden dat hun vrijheden even gefnuikt worden als die van de Congolezen." Als ik er ooit eens geraak zal ik dat doen. Ik zal dan ook vragen of ze zelf vinden dat hun vrijheden even gefnuikt worden als die van de Belgen, of de Amerikanen (Belgie zullen ze misschien niet weten liggen). In Belgie vind je trouwens ook uitsluitend welopgevoede mensen die kunnen lezen. (Uitsluitend is veel gezegd, maar dat zal het voor Cuba ook wel zijn.)
Ik weet dat Cuba zowat het welvarendste (bv gezondheidszorg en onderwijs) derde-wereld land is, en ik vind het ergens ook wel cynisch dat recht in de achtertuin van de Amerikanen een staatskapitalistisch project al 40 jaar blijft bestaan, ondanks embargo's. Maar dat betekent niet dat ik er blindelings voor zal kiezen en het zal aanwijzen als een alternatief. Het is gewoon hetzelfde maar met een ander kleedje. Villatje voor Castro, kotje voor Juan.
Blijkbaar geloof jij, Christophe, dat een staat zichzelf zou vernietigen of op zn minst zichzelf zou LATEN afsterven. In dit geval de staatskapitalistische (socialistische zo je wil, ik zal het zo niet noemen). Daar kan ik je niet in volgen. Net als eender welke andere organisatie is de eerste doelstelling van een staat zijn eigen voortbestaan. En noem in godsnaam Cuba geen communistische staat. Dat gaat lijnrecht in tegen de betekenis van communisme. Haar verworvenheden worden bovendien overschaduwd door haar fouten (net als de hedendaagse kapitalistische staat die ook haar verworvenheden kent): waar is dat vakbondsrecht naar toe waar arbeiders voor gestorven en gemarteld zijn?! Waar is de algemene gelijkheid die voor zovelen vroeger zo'n realistische eis was?! En kom niet af met de verwijzing naar hoe het voor staatskapitalistisch Cuba was. Neen, Cuba is niet communistisch noch socialistisch, dat moeten we beseffen. En het zijn niet enkel de libertaire communisten en anarchisten die dit zeggen. Ook socialisten vinden dit (zie de interessante website www.worldsocialism.org) en zelfs vele 'niet-radicaal-linksen'.
Dat je die verworvenheden ook nog via het onderwijs wilt verspreiden vind ik een gevaarlijke gedachte. In Noord-Korea leren ze ook hoe prachtig hun leider wel is. In mijn eigenste Brugge heb ik ook geleerd hoe onze democratie in mekaar steekt. Dat het onderwijs altijd een bepaalde mening zal verspreiden lijkt me anderzijds gewoon logisch, al is het die van de leerkrachten.
Zo'n grote denker als Marx zal ik inderdaad niet worden. Jij noch ik zullen de denker van de volgende duizend jaar worden. Maar mag ik u erop wijzen dat er vele andere denkers naast de overbekende Marx, Lenin, Trotsky, Engels, etc. bestaan? Lees eens wat kritiek op deze heilige huisjes. Lees eens Bakunin of Kropotkin, lees ook eens teksten van Clinton, lees godverdomme zelfs Hitler.

Ten slotte snap ik niet echt wat je bedoelt met 'mijn wereld' die blijkbaar iets betekent voor de Russen tien jaar na de val van de SU. Als je denkt dat het neo-liberalisme 'mijn' wereld is, dan moet je toch even opzoeken wat libertair betekent. Tien jaar na de val van de SU zit het met de mensen in Rusland niet zo goed, dat weet ik. Maar tien jaar voor de val zat het met het volk van Rusland ook niet zo goed. Over de Roma's van Roemenië tijdens Ceauscescu weet ik te weinig. Maar wees gerust, ik weet wat uw wereld betekend heeft voor de anarchistische arbeiders in Spanje (en Rusland).

Christophe, ik zal nooit proberen u kwaad te krijgen, maar zal het waarschijnlijk nog ettelijke malen doen.