Dit is geen aanval op de overtuiging van Pinkje of Gunther maar een andere mening. ’t Is door discussie –waarin de gesprekpartners elkaar respecteren – dat ik bijleer.

Dus we zouden beter af zijn zonder de realo’s van Agalev in de regering? 

Dan krijg je een regering van CVP en VLD (en NVA) en zal het inderdaad makkelijker zijn om oppositie te voeren. Want de sociaal en ecologische kantjes zullen ervan af zijn. 

Hopen dan maar dat het inderdaad tot een sterke tegenbeweging komt maar vooral ook dat veel activisten dan ophouden met een interne strijd over welke strategie en zelfs welke mensen (al dan niet dooie) de beste zijn. 

Ik denk dat het geruzie en de wereldvreemdheid van vele andersglobalisten eigenlijk een ernstiger probleem is dan Agalev die in de regering zit. 

Wat ik ondervind is dat een aantal kritische linkse mensen die vroeger achter Agalev stonden dat nu inderdaad niet meer doen. Maar dat wil niet zeggen dat zij niet langer actief zijn in een tegenbeweging. Ze zetten zich in op andere, zeer diverse manieren. Anderen proberen die twee te combineren, daar reken ik mijzelf bij.

Vroeger werden de Agalev’ers afgeschilderd als luchtfietsers, naïevelingen en freaks. Hun standpunten waren radicaler (lees er de congresteksten van de jaren ’80 maar eens op na) en hun zieltjes nog maagdelijk. Maar ze werden door de meerderheid van de bevolking en de gevestigde pers gewoon weggelachen.  Ze stonden mijlenver af van waar de meeste mensen mee bezig waren. 

Nu voer ik axie op de dijk van Blankenberge en vertellen bomma’s mij dat die windmolens er inderdaad moeten komen. In de scholen wordt er gediscussieerd over wapenleveringen aan landen die in oorlog zijn. Een nicht van mij heeft na twee jaar werken tijdskrediet opgenomen om te onthaasten. In café’s wordt er gepraat over dat extra geld dat moet betaald worden om voor andere mensen te zorgen. Op tv raken honderdduizenden mensen geëmotioneerd door een reportage over iemand die na een lange strijd eigenlijk het recht heeft over zijn eigen leven te beschikken. 

Dat er over een aantal thema’s een publiek debat op gang gebracht is schrijf ik zeker niet enkel op de rekening van Agalev. Maar niet iedereen heeft No Logo, de Stille Overname of Ya Basta! gelezen. De andersglobalisten in België kwamen uitzonderlijk in het nieuws (en dan nog eerder stenen dan eisen). Veel mensen zien de andersglobalisten eerder als een subcultuur dan als een tegenbeweging. Nochtans gaat het om ideeën die makkelijk bij veel mensen ingang zouden vinden. De individualisering, éénheidsworst van de consumptiemaatschappij, het onmenselijk tempo van leven, de gruwelijke beelden op tv die getuigen van bloedige conflicten of honger elders in de wereld, criminaliteit, onzekerheid,… zijn problemen waar elke Belg mee te maken krijgt. 

Is het geen optie om gebruik te maken van het parlement - en de media die daar rond hangen – om de oplossingen van de andersglobalisten dichter bij een groot deel van de bevolking te brengen? 

Voor een aantal mensen zijn Mieke Vogels die het schoonheidsideaal aanklaagt en meer geld vraagt voor de opvang voor gehandicapte mensen of een Deleuze die grapt over alternatieve energie toehankelijker dan indymedia, de Nar, Solidaire, Wereldwijd, de Wereld Morgen, de militant,….  Ik denk dat Agalev een aantal mensen wel degelijk dichter gebracht heeft bij meer ecologische en sociale ideeën. De leden en kiezers van Agalev zijn niet langer enkel de intellectuele middenklassers van weleer. Ook ouderen, jonge arbeiders en migranten zijn nu actief bij Agalev.

De andere wereld waar de andersglobalisten naar streven is ook de andere wereld waar de groenen van dromen. Dat zij die wereld niet gerealiseerd hebben is een feit. Maar dat wil toch niet zeggen dat Pinkje moet stoppen met te zeggen dat het onmenselijk is om vluchtelingen op te sluiten, bossen te kappen, wapens te leveren, dorpen plat te smijten,… Blijf dat maar zeggen en help er mee voor zorgen dat er een sterke tegenbeweging op straat komt die de politiek verplicht fundamentele zaken te veranderen en niet langer de slaaf van de economie te zijn. 

De regeringsdeelname van de groenen is niet vanzelfsprekend een remmende factor. Even goed kan het de niet-overtuigde Belgen vertrouwt maken met die andere wereld. En dan beslissen de mensen zelf wat zij doen: op straat komen omdat de regering (waar ook de roden en blauwen in zitten) nauwelijks werk maakt van die wereld en/of op een andere manier mee helpen bouwen aan die andere wereld. (kan zeer kleinschalig zijn)

Voor mij is dé weg die gevolgd moet worden helemaal niet zo duidelijk. Op dit eigenste ogenblik stel ik mezelf vragen bij wat ik hier juist neergeschreven heb. Maar de alternatieven die geboden worden geven mij ook geen zekerheid.
Want met kleine groepjes axies gaan voeren die mensen afschrikken (zondag aan ’t Zuid, jammer genoeg zo overgekomen) of gezellig onder ons samen filosoferen en teksten schrijven over de ideale maatschappij en de grote revolutie is misschien wel leuk maar of het iets uithaalt?  

En dan is er nog het geruzie en de manier van discussiëren van sommige mensen die op deze site posten.  Dat zorgde ervoor dat ik tien keer mijn toetsenbord heb omgedraaid vooraleer ik deze comment hier postte. Eén ding wil ik hier al duidelijk stellen, Woody, ik zit nu niet aan de weet en discussieer graag op een volwassen manier.