Biedt de lijst Resist deze eenheid aan?
Wie gaat stemmen op 18 mei, en op zoek is naar een alternatieve lijst, zal ongetwijfeld Resist overwegen. Ze staat voor verzet, de naam zegt het zelf, tegen oorlog, discriminatie en onderdrukking. Toch is deze lijst beperkt gebleven tot de stalinistische PVDA en de (Arabisch) nationalistische AEL. 

LSP/MAS is nooit benaderd. In hoeverre nog discussie mogelijk is over het project en het programma, blijft een vraag. Wat een verschil met de oproep voor Linkse Allianties door LSP/MAS bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Iedereen werd gecontacteerd (ter linkerzijde weliswaar) en alles werd opengelaten, zowel de naam als het programma van de lijst. Of de lijst Resist éénzelfde houding gaat aannemen, is betwijfelbaar. 

Belangrijker is de oriëntatie van de lijst en haar methode. Het uitgangspunt van Resist is de discriminatie en achterstelling van de migranten-gemeenschap. Haar programma: zelforganisatie en positieve discriminatie. Dyab Abou Jahjah: " Na jaren van negatieve discrimatie, moet nu een periode van positieve discriminatie volgen". 

Sinds "zwarte zondag" is veel inkt gevloeid over hoe de strijd tegen racisme aan te pakken. Resultaat: nul! De vakbondsorganisaties, geconfronteerd met een hoog percentage van Vlaams Blokstemmers in hun rangen, hebben hun strijd tegen racisme beperkt tot een moralistische campagne onder haar leden. De totale aanslag op de levensstandaard van de arbeidersklasse (Belgen en migranten), de voedingsbodem bij uitstek voor racisme, ging echter onverminderd voort. 

Ook de diverse migrantenorganisaties, gesubsidieerd door de staat en dikwijls nauw gebonden met de lokale politiek, beantwoordden niet aan de noden van de migrantenbevolking. Hoe opkomen voor een degelijke job, huisvesting, onderwijs,...? Het bleef een groot vraagteken. 

Een heel andere taal van de AEL: gedaan met de seminaries om werkgevers warm te maken, maar verplichte quota voor migranten in de bedrijven. Een concrete oplossing voor een concreet probleem. Ware het niet dat de werkloosheid peilsnel stijgt en quota dus allesbehalve een antwoord zijn op de verzuchtingen van arbeiders, Belgen noch migranten. Waarom niet de eis voor een radicale arbeidsduurvermindering, met behoud van loon en bijkomende aanwervingen, als eerste stap naar volledige tewerkstelling? 

Onderwijs. Migrantenkinderen lopen een te grote achterstand op en beperken daarmee hun mogelijkheden om een degelijke toekomst op te bouwen. De lijst Resist eist echter niet meer middelen voor het onderwijs, maar de eis luidt: "diepgaande hervorming van het onderwijs in alle netten aan de multiculturele realiteit". Hoe kunnen scholen, geconfronteerd met schaalvergroting en enveloppefinanciering, gedwongen in een keurslijf, zich aanpassen aan gelijk welke realiteit? Niet, zal het antwoord zijn van vele leerkrachten. De erbarmelijke toestand in het onderwijs is een realiteit voor alle kinderen uit de arbeidersmilieus. Recht op gratis en degelijk onderwijs voor iedereen. Gratis taalonderwijs. Dat is het programma van Blokbuster, tevens een programma waarmee migranten en Belgen samen kunnen vechten voor beter onderwijs voor hun kinderen. 

Deze houding staat in scherp contrast met de eis voor positieve discriminatie. Deze laatste benadrukt geen eenheid, slechts de verdeeldheid. 

Over de strijd tegen oorlog hetzelfde verhaal. Op 15 februari kwamen miljoenen mensen op straat tegen oorlog. Een belangrijk thema, dat de komende periode aan belang zal winnen. Oorlog om macht, prestige en economische belangen staat op de agenda, en heus niet alleen van het VS-imperialisme. Een consequente strijd van de hele arbeidersbeweging zal nodig zijn om deze macht te bekampen. De oorlog is echter nog niet begonnen of Stop USA, een ander front van AEL en de PVDA, verdeelde de beweging nog voor er één betoging plaatsvond, nog voor één discussie plaatsvond, nog voor één anti-oorlogsactivist op straat stond en deze discussie welgemeend kon volgen. Geen enkele reden vonden wij om deze verdeeldheid te introduceren. Binnen de anti-oorlogsbeweging zal gevochten moeten worden voor een radicaal programma. LSP/MAS vecht voor een socialistisch programma binnen de brede anti-oorlogsbeweging, een programma waarmee brede lagen onder de arbeiders, Belgen en migranten, aangesproken kunnen worden. Deze methode vinden we niet terug in het platform van StopUSA , noch van Resist. 

Het is een radicale lijst voor radicalen, die geen enkele poging ondernemen om te vechten voor eenheid onder de arbeiders tegen het kapitalisme. Een klassenanalyse is hen vreemd. 

Els Deschoemacker