Beste Maarten,

als oudstrijder (ik ben maar 36 maar wel actief vanaf mijn 15de verjaardag) wil ik eens reageren op je mail.

Zelf ben ik lid geworden van de voorloper van LSP begin jaren '80. Toen kwam de jeugd massaal op straat tegen de hoge werkloosheid (de jongerenmarsen van '82 en '84), waren er talloze stakingen en betogingen van arbeiders tegen van alles en nog wat. Toen ik aansloot kende ik nauwelijks iets van de ideeën van Marx, Lenin e.a. 

Ik sloot aan omdat ik de maatschappij wilde veranderen. En alleen kan je dat niet, je moet dit samen met gelijkdenkenden doen. En gelijkdenkenden organiseren zich in één organisatie. 

Maar in geen enkele organisatie van enige omvang denkt iedereen hetzelfde. Zelfs bij zeer diktatoriale organisaties zijn er nog stromingen, tendenzen of frakties. Zowel in linkse als rechtse of zogezegde centrumpartijen. Alleen is het zo dat op een bepaald moment de één of andere strekking domineert, al dan niet op basis van democratische discussie of op basis van opleggen van de mening. 

Ik ben al die jaren lid gebleven van LSP omdat ik het grotendeels eens was met de ideeën. Dat wil niet zeggen dat ik het altijd eens was (hé Eric). Maar grotendeels wel anders zou ik eruit gestapt zijn. En vooral omdat bij LSP discussie en democratie wel belangrijk zijn. Er wordt geprobeerd om elk lid maximaal bij elke discussie te betrekken. Ook wordt er telkens op gehamerd (allez neem dit niet te letterlijk) dat de ideeën niet af zijn of meningen niet voor eeuwig en altijd juist zijn maar verder moeten ontwikkeld worden. En soms kunnen we ons bij het bepalen van een standpunt vergissen. Zo heeft onze organisatie op internationaal vlak zich gedeeltelijk vergist of de evolutie van de stalinistische staten. Wij hebben de recuperatiekracht van de kapitalisten in het westen en de politieke blackout van de arbeiders in de voormalige stalinistische staten onderschat. Op basis van die onderschatting zijn soms verkeerde voorspellingen gedaan of werden verkeerde standpunten ingenomen. Is dit erg ? Neen, want zoals ik al zei, niemand heeft de absolute waarheid in pacht. Een mening of een standpunt vormen is een dynamisch proces dat moet bijgestuurd worden op basis van grondiger analyse, ervaringen enzovoort.

Maar het verschil tussen wij die ons soms vergissen en mensen waarvoor jij bewondering hebt, die zich niet binden, aan zelfkritiek doen en individualistisch ingesteld zijn, is dat wij iets ondernemen en zij aan de kant staan. Wij proberen de maatschappij te veranderen, zij bekritiseren alles en iedereen vanaf de zijlijn. En zij vergissen zich uiteraard nooit want je kent toch het spreekwoord "de beste stuurlui staan aan wal". Sinds mijn vijftiende heb ik honderden van dat soort mensen gezien, mee gesproken, soms zelfs een pint gepakt of iets anders. Ik merk wel één constante. Na verloop van tijd worden eigenlijk bijna zonder uitzondering al die gasten (en meiden) na verloop van tijd conformistisch. Terwijl ze aan de unief in lompen liepen dragen ze nu een kostuum. Toen verfoeiden ze VTM (het zijn toch maar die onnozele arbeiders die daar naar kijken), nu kijken ze ernaar. De consumptiemaatschappij was iets typisch voor de arbeiders. Nu rijden ze BMW, Mercedes; maken dure reizen, kopen villa's als ze kunnen enzovoort. Vande Lanotte was vroeger zo'n voorbeeld als lid van het Revolutionair anarchistisch kollektief (aan de Gentse unief). Nu is hij minister en medeverantwoordelijk voor het verliezen van hun werk door de Sabeniens, de opsluiting en uitwijzingen van asielzoekers, en ga zo maar door. 

Moet je alles van Marx, Trotsky en anderen gelezen hebben om aan te sluiten. Neen. Het is de methode om de maatschappij te analyseren die van belang is. De standpunten die deze dode personen schreven zijn geen bijbelteksten waaruit je moet citeren. Het gaat erom hoe zij op basis van de dialectische methode de maatschappij analyseerden. En dat is wat wij vandaag doen. De hedendaagse situatie en problemen analyseren op basis van de methode van Marx en Engels. Deze methode werd verder uitgewerkt en verfijnd door Lenin en Trotsky en door talloze onbekenden en helaas ook reeds overleden personen. Deze methode werd verkeerd toegepast door talloze anderen bekenden (Mao, Stalin) en onbekenden. Is dit niet pretentieus van LSP om te zeggen dat wij juist zijn en de PVDA verkeerd. Absoluut niet. Moesten we het eens zijn met de PVDA, dan zouden we geen LSP uitbouwen maar bij hen aansluiten. We denken op basis historisch en dagelijkse verschillen dat zij verkeerd zijn. Zo lopen zij achter Arafat aan en verheerlijken ze de zelfmoordaanslagen. Wij vinden Arafat een corrupte vent en denken dat de zelfmoordaanslagen niet meer zijn dan een wanhoopsdaad die de Israelische regering versterkt in plaats van verzwakt. De toekomst zal uitwijzen wie gelijk, gedeeltelijk gelijk of totaal ongelijk heeft.

Over de rol van de arbeiders is al veel geschreven en gepraat. Is de arbeidersklasse revolutionair ? Zitten ze niet liever te kijken naar VTM dan te betogen op straat ? Consumeren ze niet liever ipv rekening te houden met het milieu. Wij verheerlijken de arbeidersklasse niet. Wat we wel doen is stellen dat wie de economische macht heeft ook de politieke macht uitoefent. Momenteel heeft de kapitalistenklasse de economische macht naar zich toegetrokken. Zij bezitten de bedrijven. En dus oefenen ze ook de politieke macht uit. Vergelijk het aantal wetten die betrekking hebben op de bescherming van de eigendom van bedrijven met de wetgeving ter bescherming van de kinderen en je ziet hoe en in wiens belang de politieke macht uitgeoefend wordt. Om te staken heb je 66% van  de stemmen nodig; om een wet te stemmen die het staken verbied volstaat 50% plus één. Dit is burgerlijke democratie.

WIj willen echte democratie. Dit wil zeggen dat iedereen op gelijke basis meebeslist over de rijkdom van de samenleving, hoe die geproduceerd wordt en hoe die geconsumeerd wordt. De voorwaarde om dit te kunnen is zowel de politieke als economische macht te verwerven. Met andere woorden, we willen niet langer dat kapitalisten de bedrijven bezitten maar dat iedereen ze bezit. En dat ze op democratische wijze gerund worden door diegenen die erin werken. Talloze keren hebben de arbeiders geprobeerd om dit te realiseren. Telkens zijn ze uitverkocht geweest door hun leiders. Enkel in Rusland na de oktoberrevolutie werden de arbeiders niet uitverkocht door hun leiders maar werd begin gemaakt van een arbeidersstaat. Dit was er doorn in het oog van de kapitalisten die al het mogelijke (tot en met door oorlog alle communisten te liquideren) gedaan hebben om deze arbeidersstaat kapot te krijgen. Doordat rusland economisch aan de grond zat, de meeste en zeker de meest bewuste arbeiders door oorlog en burgeroorlog gedood werden en omdat er geen andere economische ontwikkeling mogelijk was op kapitalistische basis is Rusland geëvolueerd tot een vervormde arbeiderstaat waar de economische basis wel gemeenschapsbezit was maar de politieke democratie ontbrak.

Leidt communisme automatisch tot een diktatoriaal systeem. Met evenveel recht kan ik zeggen dat kapitalisme of individualisme altijd tot een diktatoriaal systeem leidt. Deze vraag is eigenlijk zinloos. Niemand kan garanderen dat een volgende arbeidersopstand zal leiden tot de machtsovername en eliminatie van het kapitalisme. Niemand kan garanderen dat indien dit wel gebeurt er een democratische besluitvorming mee gepaard gaat. Maar de beste garantie om ervoor te zorgen dat het kapitalisme verdwijnt en vervangen wordt door een echt democratisch systeem is door je ervoor in te zetten, deel te nemen aan de discussie en het beslissingsproces en met zoveel mogelijk anderen te proberen dat het wel lukt. 

Dat maakt het onderscheid tussen LSP en mensen bij RAGe en co. Theoretische beschouwingen maken zonder u te engageren is makkelijk. Actief deelnemen in goede en slechte tijden kost meer moeite, dat is juist. Maar het is de enige mogelijkheid om iets te veranderen. 

mvg, Jo