Bedankt voor het posten van dit zeer interessante intervieuw. 
De patronale agenda wordt er goed in weergegeven, alsook de patronale taktiek tegenover Europa en tegenover de discussie in de Conventie. Eigenlijk zegt het patronaat: meer Europa zolang het in ons kraam past. Maar harmonisering van het sociaal overleg, oh nee dat kan niet.

Verschillende militanten van de globaliseringsbeweging worden gevraagd in debatten met vertegenwoordigers van het patronaat of van neo-liberale instellingen. Jan Dumoulyn zat in debat met economist. Carl Debbaut voerde in Trends een debat uitgerekend met De Buck Van Overstraete, die toen nog voorzitter van Agoria was, maar die nu sinds 1 januari  een sleutelpositie bezet in de europese discussie als voorzitter van UNICE. We gaan die dus nog tegenkomen.

Ik vind dat wij dit soort heren met de FEITEN moeten confronteren. Er is geen dialoog mogelijk met hen over een andere maatschappij of over de globale toestand van de wereld. Dat is ofwel spelen op hun terrein of getuigen van naiviteit.

De Buck van Overstraete moet bv. geconfronteerd worden met volgende feit: HIJZELF, als voorzitter van AGORIA, heeft begin 2001 de beslissing genomen om in het kader van de onderhandelngen voor de nieuwe CAO van de 50.000 bedienden in de sector van de metaalverwerkende nijverheid, 15.000 kaderleden buiten een nationaal akkoord te houden. Voor de details verwijs ik naar de BBTK en de LBC. Voor het eerst in de geschiedenis van België zijn er nationale stakingsacties geweest in de metaalbedrijven van de bedienden. En niet zonder toeval greep juist op het zelfde moment ook de eerste lange bediendenstaking plaats op SIDMAR. Weliswaar geen metaalverwerkende nijverheid, maar de problemen van de bedienden waren daar de zelfde: werkdruk, autoritair beleid vanwege de bazen, vrees voor jobverlies als gevolg van de herstructurering door de fusie ARBED-USINOR.

De kaderleden in de bedrijven worden meer en meer opgeslorpt door werkdruk en door de moderne arbeidsorganisatie in de fabrieken. Die komt er gewoon op neer dat er op termijn meer werk met minder volk gebeurt. Eerst hebben ze daar veel computers en bedienden en kaders voor nodig om arbeiders te kunnen buitensmijten. Maar eens die nieuwe systemen gerodeerd zijn staan die bedienden en kaderleden ook in de kou. En de vakbonden hebben overschot van gelijk om voor deze steeds maar groeiende categorie van mensen op te komen voor collectieve vertegenwoordiging, sociaal overleg en syndicale verdediging. 

Maar Mijnheer De Buck wil dat niet. Hij wil de kaderleden en de bedienden onbeperkt overuren laten doen. Hij wil die mensen als gedweeë leutenanten naast zich om de arbeiders nog meer uit te persen terwijl de moderne arbeidsorganisatie de werkomstandigheden van van alle categoriën van werknemers meer en meer gelijkschakeld. En terwijl alle managemenentsgoeroes de mond vol hebben over vlakke organisatie, inspraak, democratie op de werkvloer, Ja tarara !

Mijnheer De Buck Van Overstraeten is een hypocriet: hij zingt de lof van het Europese lege doos overleg en breekt ondertussen elke collectieve dialoog met zijn eigen mensen.

Allicht zullen er in de toekomst nog debatten zijn met Mijnheer De Buck aangezien hij nu een prominente Europese functie heeft en aangezien bij een Belg is. Eh wel, stuur eens een pak flinke delegees van LBC en BBTK die de strijd van vorig hebben georganiseerd en mijnheer De Buck zal wel al een ander gedacht hebben over de globalisten ! Wij moeten ons het referentiekader van dit soort heren niet laten opdringen met de illusie te komen tot een democratisch debat. Democratische globalist zijn is de beweging stap voor stap uitbouwen.  Rond de concrete problemen die de massa van de mensen begrijpt. En de verantwoordelijken voor de huidige globalisering confronteren met deze problemen en met de macht die wij via dit werk opbouwen.Veel verder kunnen wij vandaag niet gaan. Elk ander beeld van de beweging leidt tot demoralisatie en tot een verkeerd beeld over een alternatief dat uit de beweging kan voortkomen.  

Voorts wil ik ook verder ingaan op de discussie die gelanceerd is door Tom De Meester hier op Indymedia, in antwoord op mijn vraag naar een politiek alternatief. Tom las in mijn oproep een soort nationale terugplooi tegenover de uitbreiding van de macht van de Europese instellingen. Dit intervieuw met Mijnheer De Buck toont mijns insziens aan dat het patronaat inderdaad volmondig achter die uitbreiding staat... op 1 voorwaarde, nl. dat er geen echt sociaal Europa komt, nl. een Europa waar het patronaat geconfronteerd wordt met een Europese arbeidersbeweging die zowel over de lonen, de hestructureren en de sociale zekerheid Europees kan onderhandelen. Heel die Europese constructie die nu onderweg is in de Conventie die in Laken is afgesproken, is inderdaad een stap in de richting van Europese staatsinstellingen maar.... met inachtname van het nationale beheer van de sociale spanningen die de globalisering teweegbrengt.. 

De syndicale vertegenwoordigers in de Conventie zitten daar dus als gevangenen van de Europese regeringen, zolang zij mijnheer De Buck niet dwingen aan tafel te gaan zitten over Europese CAO's over lonen,uitkeringen en herstructureringen. Daar zal Tom het mee eens zijn. Maar als de beweging zal hoe dan ook een politieke uitweg moeten krijgen wil zij niet gerecupereerd worden, doodbloedt of kapot gemaakt worden. En die uitweg situeert zowel op globaal, nationaal als lokaal vlak.