Beste vrienden, ik heb twee problemen: ik heb griep , maar dat zal zich wel vanzelf oplossen. En ik ben 60 jaar, en ook dat zal zich op een natuurlijke manier oplossen.
Maar dat betekent dat de bevolking steeds ouder wordt en meer en meer een rol zullen spelen in linkse initiatieven als Resist!, zoals ook vandaag de allochtone gemeenschappen dat doen.

Ik heb al vaak dingen meegemaakt zoals de progressieve frontvorming, maar veel is daar nooit uit de bus gekomen. Nochtans is dat broodnodig. In de eerste plaats voor deze stad Antwerpen, met een bevolking die lijdt onder de bedreiging van extreme rechts, van racisme en een overheid die verwikkeld is in corruptieschandalen.

Tekenend is dat hoofdcommissaris Luc Lamine die Abou Jahjah beschuldigde, nu geschorst is. Schandelijk is ook dat mensen van de Antwerpse politie, die politierazzia`s hebben gehouden tegen Afrikaanse vrouwen en prostituees,  met hun visakaart van het werk zelf naar de hoeren zijn gegaan voor hun eigen plezier.

Het is schandelijk om te weten dat secretaris De Nolf geld van het Sociale Impulsfonds, dat bedoeld is voor sociale projecten en armen, in eigen zak zou gestoken hebben. Onder andere het weinige geld dat ik kreeg om met daklozen en druggebruikers te werken.

Nee, het gaat hier niet om kleine crimineeltjes die een winkeldiefstal van enkele euro’s plegen. Het gaat om de top van de administratie, de politie en de politiek wie nu een gerehterlijke veroordeling boven het hoofd hangt. De mensen ervaren dit als een schande. De bevolking moet een stem hebben om zich daar tegen te verzetten. En die stem is Resist!. De mensen willen duidelijkheid. De mensen zijn het beu dat er nog amper onderscheid te merken is tussen de VLD en de SP.a, tussen Agalev en de CD&V. En dat al deze partijen het programma van het fascistische Blok aan het uitvoeren zijn. Resist! biedt daarop een antwoord en daaraan wil ik meedoen. 

Keuzes maken doe je niet alleen rationeel. Keuzes maak je ook met je hart. Op 3 april op de Meir, toen honderden mensen ook allochtonen hun steun betuigden aan de Palestijnse broers en zusters, heb ik mijn keuze gemaakt. Later onder de invloed van de zionistische lobby, een term die je niet mag gebruiken in deze stad, werden de Palestinabetogingen verboden door de burgemeester en het schepencollege – het zelfde college dat later in de VISA-storm terecht kwam. Tegen dat verbod spanden wij met Zohra Othman en anderen een kortgeding in dat we wonnen en dat was uniek. Dezelfde commissaris Van Beylen, die met zijn visa-kaart naar de hoeren gaat, had de burgemeester geadviseerd om de betoging voor het Palestijnse volk te verbieden. 
Wij betoogden wel. Het was een overwinning op een rechts beleid in deze stad. Het was een links antwoord op de smerige golf van racisme en desinformatie die zich over de AEL uitstortte en dat trouwens nog altijd doet. 

Als allochtonen en autochtonen staan we nu zij aan zij: ook in deze zaal, ook tijdens betogingen. Wij willen geen assimilatie, maar wel het recht op diversiteit. Samen met de moslimgemeenschap van de AEL en de marxistische PVDA voel ik mij als linkse onafhankelijke zeer goed in mijn vel. Dat kan niet gezegd worden over een deel van de linkse intellectuelen van Vlaanderen, die even twijfelden of ze Resist! zouden steunen. Die zich sindsdien in stilzwijgen hulden en vandaag in De Morgen naar buitenkwamen en zich duidelijk laten leiden door de desinformatie en de criminalisering. 

Beter gezegd, beste linkse intellectuelen: jullie weten niet wat er op straat gebeurt. Jullie zitten in ivoren torens terwijl de geschiedenis aan jullie voorbij trekt. Jullie zijn ziek in hetzelfde racistische bedje. Jullie hebben angst en willen belangrijke keuzes ontlopen. Jullie zien niet dat Resist! het embryo is van een nieuwe linkse radicale stroming die autochtonen en allochtonen verenigt. Niet de excuus-Truzen, maar de mensen van de basis. Mijn oude leraar Jaap Kruithof, een indrukwekkende marxistische stem in Vlaanderen zegt in de Knack dat hij Resist! niet steunt omdat Abou Jahjah zich niet wil uitspreken over de scheiding tussen kerk en staat. 

Wel nu, in ons programma staat toch heel duidelijk dat wij ons verzetten tegen het eenheidsdenken en tegen de culturele en politieke eenheidsworst. Wij verwerpen elke vorm van etnocentrisme en dominante cultuur. Bovendien, meneer Kruifhof en meneer Abicht, wij werken al jaren samen met katholieken die een foto van de paus in hun werkkamer hebben hangen. Dezelfde paus die zich verzet tegen voorbehoedsmiddelen en condooms. Mag ik soms niet samenwerken op terreinen waar dat gepast is, met gelovigen, zoals ik nu ook wil doen met gelovige moslims? Kom eens op straat op de Turnhoutsebaan bijvoorbeeld en durf keuzes maken. 

Ik ben in Antwerpen verkozen tot districtsraadslid. Het eerste verkozen raadslid van Resist! schreven de kranten. Zo is het ongeveer. Een goed raadslid is best een jongen van de straat die zich niet laat vangen aan de politieke ambtenaartjes die zulke raden bevolken. Ik doe mijn best om tot grote woede van mijn collega’s in de raad de wapentransporten van de Amerikanen en de rol van het zionisme op de agenda te plaatsen. Ik werd als beloning voor nazist uitgescholden door de VLD. Ze hebben als reactie een cordon sanitaire uitgeroepen rond radicaal links. Ik heb daar weinig problemen mee. 

Resist! heeft dus voor de verkiezingen al één verkozenen. Het moeten en zullen er meer worden. Ik nam ontslag bij de groenen toen ik besloot Resist! te steunen. Ik doe mijn best om niet na te trappen. Bij de groenen militeren nog veel goede mensen. Ik roep hen op om Resist! te steunen. Wat moet er hiervoor nog meer gebeuren: Nepal, de wapentransporten, de visa-kaarten. De groenen zijn zowel in Antwerpen als in de rest van Vlaanderen een op macht gerichte beleidspartij geworden die kapot gaat aan compromissen en aan een angst die een onderhuids racisme verraad. Vele keren heb ik getracht tot een gesprek te komen tussen Agalev en de AEL. Agalev weigerde steeds brutaal. Een domme reactie van een partij die in de politieke corruptie die in deze stad heerst verwikkeld is. 

Door voor Resist! te kiezen, zal je je politiek isoleren, zegt men mij. Ik voel mij hier hoegenaamd niet geïsoleerd. Integendeel ik heb het gevoel van thuis te komen. Wees gerust, ik voel met Resist! op de eerste rij zitten van een beweging die de toekomst heeft. Resist! hoort thuis in de acties tegen racisme, tegen de politieke eenheidsworst en tegen de nefast gevolgen van de kapitalistische globalisering voor de gewone mensen. We zijn er klaar voor. Dank u.