Italië: Berlusconi zou het niet beter kunnen

Socialistische regering arresteert communisten

Italië kent een nieuwe golf van terrorisme: gewapende en gemaskerde bendes vallen ’s nachts binnen in huizen, pakken computers en documenten mee, gijzelen de inwoners. De gemaskerde mannen zijn politieagenten en hun chefs noemen zich links. Maar de daden van die chefs verschillen maar weinig van de praktijken die Berlusconi en zijn extreem rechtse bondgenoten willen introduceren.

Assemblea Nazionale Anticapitalista (Italië)

3 mei 2001. De politie valt binnen in 50 woningen, acht leden van het ‘Communistisch Initiatief’ worden gearresteerd, tien andere militanten in staat van beschuldiging gesteld nadat hun telefoons twee jaar lang zijn afgetapt door de ROS (Politie-eenheden voor Speciale Operaties). De bevelen voor deze actie kwamen van bijzondere rechtbanken, gespecialiseerd in het vervolgen van arbeidersorganisaties. De onderzoekers ontdekten “een verdachte houding bij de leden van het Communistisch Initiatief, alsof ze iets te verbergen hadden”.1 Hun gesprekken over de telefoon waren namelijk gecodeerd...

De centrum-linkse regering past daarmee in een zogenaamd parlementair democratisch regime politiemethodes toe die dateren uit de tijd van het fascistische strafrecht. De aanleiding voor de operatie was een aanslag op een vakbondsverantwoordelijke twee jaar terug (volgens de Italiaanse communisten een politieprovocatie). De regering liet een onderzoek instellen tegen tweehonderd leden van al de organisaties - en uitsluitende deze - die een echte antikapitalistische partij willen heropbouwen.

Een wet tegen de vrijheid

Het gaat hier om een van de grootste ‘preventieve’ operaties van de voorbije jaren. Ze had tot doel communistische organisaties als een gevaar voor te stellen, behept met een voorliefde voor geweld en voor sociale chaos. Dankzij de operatie kon het parlement enkele dagen later, op 7 mei, een nieuwe wet goedkeuren waardoor politiediensten twee jaar lang personen mogen bespioneren en hun telefoons aftappen zonder dat die daar kennis van krijgen. De wet verlengt de voorlopige hechtenis tot twee jaar, voor alle misdrijven.

Op basis van deze wet kan de staat elk arbeiderscomité brandmerken als mogelijk terroristisch. Op lange termijn kan hij alle comités, partijen, kranten... die de onderdrukten organiseren, buiten de wet stellen. De wet wil vooral ook de pogingen criminaliseren om de internationale eenheid van de communisten te versterken, door ze gewoon te beschuldigen van internationaal terrorisme. In die termen schrijft alleszins de regeringsgezinde krant La Republica, wanneer ze het heeft over “contacten met buitenlandse subversie”, waarvoor ze dit bewijs aandraagt: “Het Communistisch Initiatief onderhield relaties met buitenlandse groepen die de heropbouw van een communistische wereldpartij steunen. Onder andere met de Sovjetpartij Rusland van de Arbeid, de Belgische PVDA, de Communistische Partij van Albanië, de Griekse groepen van Mavros Asteria en de 17 novembergroep.”

1 Il Giornale, 5 mei 2001. Rechtse krant van Berlusconi.

* De acht leden van het Communistisch Initiatief zitten op dit ogenblik nog altijd vast. De redactie van Solidair vraagt hun vrijlating, de stopzetting van alle vervolgingen en de intrekking van het nieuwe decreet.