Interview met Albert Faust, algemeen secretaris BBTK-Brussel
Bij onze ontmoeting aan het Brusselse Zuidstation treffen een vermoeide Albert Faust aan, lichtjes in de war door de gebeurtenissen. Het gesprek evolueert snel tot een stevige discussie.
Johnny Coopmans & Jef Bruynseels
Van bij uw afzetting en afdanking spreekt u over een politiek complot. Hoe verklaart u dan dat 11 van uw 13 secretarissen van wie een aantal linkser dan uzelf- u de rug toekeren en niet meer met u willen werken wegens het financieel wanbeheer?
Albert Faust. Daar kan ik niet op antwoorden en dat doet me ook het meeste pijn. Ik plaats hen ook niet op dezelfde lijn. Thierry Nollet (BBTK- secretaris, nvdr.) is een agent van De Vits, dat weet iedereen. Andere collega's schoten me in de rug of laten met zich sollen door BBTK-nationaal. Nog anderen bellen me om te zeggen dat ze niet anders kunnen om persoonlijke redenen.
Als u ervan overtuigd bent dat rechts uw vel wil, waarom laat u dan jarenlang dat dossier over financieel wanbeheer zo lang hangen, ondanks vele waarschuwingen van nationaal?
Albert Faust. Bij deze afzetting gaat het niet om geld, wel om mijn syndicale visie. Ook met Michel Nollet had ik meningverschillen maar het kwam in een stroomversnelling met het voorzitterschap van Mia De Vits. Op het congres van het ABVV zette ze extreemlinks op dezelfde voet als extreemrechts. Ze zei ook dat ze gedaan wilde maken met secretarissen die naar de tribune stappen om politieke verklaringen af te leggen. Ik vernam dat Thierry Nollet de zoon van Michel Nollet en ook secretaris BBTK-Brussel in de wandelgangen van datzelfde congres heeft verteld dat BBTK-Brussel een jaar onder voogdij zou komen en dat hij dan algemeen secretaris zou worden.
Ik ben niet de financieel verantwoordelijke van onze afdeling, dat is onze boekhouder. Onze afdeling is gegroeid van 10.000 leden in de jaren '70 naar circa 82.000 nu. Onze juridische diensten kenden een explosieve groei. Voor 1990 waren er in heel het ABVV problemen met de afdrachten aan de sociale zekerheid en de fiscus. Dat is nu overal geregulariseerd. BBTK-Brussel kreeg een controle in 1998-99, er werd niets gevonden. De voorbije drie jaar heeft nationaal ons voortdurend gepest. Van mij mocht het RIZIV zelf bij ons een onderzoek komen doen, maar Roland (nationaal secretaris BBTK, nvdr.) was daar tegen. Waar eindigt zoiets, zei hij.
Is het normaal dat een secretaris voor de aankoop van een auto 1,4 miljoen frank uit de vakbondskas leent? Werkloze BBTK-leden die elke maand hun bijdrage betalen kunnen niet eens een renteloze lening bij de afdelingskas aangaan.
Albert Faust. Mijn vorige auto had vorig jaar een ongeval met perte totale. Ik ben conservatief in die zaken en ik wilde een stevige wagen kopen die 10 tot 15 jaar meegaat. In februari had ik te veel werk om een lening bij de bank te regelen en heb ik aan de boekhouder gevraagd een document op te maken voor een lening van 1,4 miljoen frank die ik later zou terugbetalen. In juni heb ik een deel terugbetaald op basis van een banklening. BBTK-Brussel is geen sociale instelling maar we gaven in het verleden nog leningen aan militanten die grote problemen kenden, of giften aan mensen zonder papieren. Dat zit in onze cultuur.
Albert Faust. Wij hebben altijd nota's gevraagd. Maar ik weet niet waar die zitten. Dat is het werk van de boekhouder. Voor mij is het duidelijk: ze wilden mijn vel, het ging om politiek. Je zal snel zien dat ze het ABVV volledig willen centraliseren.
In 1985 werd ik algemeen secretaris en namen we een schuld over van het verleden. Mij werd nooit uitgelegd vanwaar die kwam. Die schuld is ondertussen voor de helft afbetaald. Onze schulden aan de fiscus zijn zo goed als afgelost, er bestaan enkel nog schulden aan ABVV-nationaal en BBTK-nationaal. We deden ook een aankoop van een pand naast ons huidig huis, dat nodig was...Die operatie werd normaal afgehandeld.
Maar kan het dat u 3,5 miljoen uitgeeft zonder enige factuur?
Albert Faust. Zeg nu zelf, is het onze eerste taak als vakbondsmensen om aan beheer te doen? Is onze eerste job niet om een goede syndicalist te zijn? En de facturen bestaan! We waren bezig de boekhouding van 2001 af te sluiten.
Waarom hebt u er dan totnogtoe geen enkele gepubliceerd? Een vakbondsleider moet tegelijk strijdbaar én onberispelijk zijn qua beheer van de miljoenen van de vakbondsleden. U was de eindverantwoordelijke van het financieel beheer. Op 14 mei 2001 schreef u zelf aan uw boekhouder dat uw afdeling "tot over de oren in de schuld zat, zonder balans, zonder financieel overzicht of een stand van de rekeningen".
Albert Faust. Sommige centrales beleggen zwart geld in Luxemburg. En er zijn secretarissen die op kosten van de vakbond naar bordelen gaan. Ikzelf heb geen enkele rijkdom. Iedereen mag bij mij komen kijken. Mijn boekhouder was intellectueel meer geïnteresseeerd om een antwoord te geven op de schulden van de derde wereld, om de boekhouding te analyseren van Marks & Spencer, dan om een telefoonrekening te betalen... Ik stel mijn boekhouder niet ter discussie, hij is totaal eerlijk.
Waarom weigerde u om uw naaste medewerkers, uw secretarissen en uw Uitvoerend Bestuur in te lichten, als u overtuigd was dat rechts uw vel wilde? Waarom mochten ze niet weten dat uw afdeling al sinds 22 augustus 2001 onder bijna-voogdij stond van nationaal?
Albert Faust. Ik heb zelf het offensief van Mia De Vits en Roland onderschat. Nochtans heb ik elk jaar het Uitvoerend Bestuur van BBTK-Brussel ingelicht over de historische schuld, wat nog moest geregeld worden enz. Dat is van A tot Z uitgelegd. Maar daar was maar tien procent in geïnteresseerd. Op onze bijeenkomsten van secretarissen heb ik geregeld de zaak uit de doeken gedaan.
Maar van de bijna-voogdij van 2001 wist niemand iets. Is het niet vreemd dat een vakbondsleider met een linkse achtergrond zijn afdeling onder een gerechtelijke voogdij wil plaatsen? Met tegelijk de eis van een dwangsom van 10.000 euro per dag tegen uw vakbond?
Albert Faust. De voogdij van nationaal is niet statutair. Ik liet Roland weten dat als het Uitvoerend Bestuur met zijn 144 mensen beslist dat ik weg moet, dat ik dan weg ga. Zij zijn mijn werkgever. Ik wil dat ondertussen een neutraal iemand het beheer van de afdeling waarneemt. En ik vertrouw erop dat de rechtbank een onafhankelijk en degelijk expert zal aanwijzen. Mijn eerste vertrouwen gaat uit naar de militanten van onze organisatie die totnogtoe nog steeds niet zijn geraadpleegd.
Op 8 juli jongstleden beslist de BBTK haar Brusselse gewestelijke afdeling onder voogdij te plaatsen en secretaris Albert Faust en twee bedienden af te danken wegens "zware fouten en onregelmatigheden" (achterstal van betalingen aan het RIZIV en de fiscus) en het ontbreken van een boekhouding en van verantwoordingsstukken." De feiten op een rij.
· 1995. Na het financieel schandaal bij BBTK-Antwerpen organiseert het ABVV financiële controles bij zijn centrales en gewestelijke afdelingen. BBTK-Brussel krijgt zo'n controle in 1998 en 1999.
· 19 januari 2000. Nationaal BBTK-voorzitter Christian Roland dreigt er schriftelijk mee dat hij het Nationaal Uitvoerend Bestuur zal vragen de afdeling Brussel financieel en boekhoudkundig onder voogdij te plaatsen.
· 10 juli 2001. Nieuwe dreigende brief van Roland.
· 12 juli. Faust schrijft dat hij de boekhouding opnieuw in handen neemt. Als ze voor 19 september 2001 niet in orde is, dan is hij van plan "om eenvoudigweg ontslag te nemen".
· 22 augustus. Faust aanvaardt een bijna complete voogdij. De secretarissen van Brussel weten van niets.
· 1 juni 2002. Enkele secretarissen vernemen van BBTK-vice-voorzitter Polenus, dat de financiële situatie een ramp is.
· 9 juni. Tien secretarissen van BBTK-Brussel sturen Faust een brief waarin ze hem aansporen om het financieel beheer van de afdeling aan hen toe te vertrouwen. Een antwoord op die brief komt er nooit, mondeling noch schriftelijk.
· 8 julI. De BBTK stelt de voogdij in en ontslaat Faust en twee bedienden.
· 16 juli. Faust spant een procedure in kort geding aan om BBTK-Brussel onder gerechtelijk toezicht te plaatsen. Uitspraak valt op woensdag 31 juli ten laatste.