Bezettingszones naargelang de economische belangen van het Westen.

De westerse landen hebben troepen naar Kosovo gestuurd om puur humanitaire overwegingen, zeggen ze. Mensenlevens redden, dat was het doel. Maar klopt dat ook met de feiten? De landen die deelnemen aan de bezettingstroepen in Kosovo hebben de zones netjes onder elkaar verdeeld. Dat gebeurde niet lukraak.

In de stad Pec staat er een Zastava-fabriek dat wisselstukken aanmaakt voor de Italiaanse vrachtwagens van het merk Iveco. Welk land controleert deze zone, denkt u? Precies: de sleutels van de fabriek zijn in handen van de commandant van het Italiaanse contingent.

De meest gerenommeerde tak van de economie in Kosovo zijn de mijnen van Trepca. Sinds 1996 spreekt men over het privatiseren van de mijnen en van de Feronikl-fabriek van Glogovac. Franse multinationals waren zeer geïnteresseerd maar uiteindelijk ging de Griekse maatschappij Mitilinis met de buit lopen. Welnu, de mijnen en de fabriek liggen in de Franse zone. Begin augustus verving de commandant van het Franse contingent de Griekse vertegenwoordigers in de directie. Een vorm van self-service, weet u.

Hetzelfde scenario in de sector van de elektriciteit en de olie. Daar liepen vooral de Britse multinationals Power, Nat West en Bankers Trust warm voor. De installaties van de petroleummaatschappij Nis en de die van de elektriciteitsfirma EPS vallen in de zone die gecontroleerd wordt door..., juist, u hebt het door, de Britse troepen. De Servische directieleden zijn aan de deur gezet.

In Suva Reka maakt de firma Balkan banden voor vrachtwagens. Dat gebeurt in samenwerking met de Duitse multinational Kontinental. Uiteraard ligt de fabriek in de zone die nu gecontroleerd wordt door de Duitsers. Een Duitse maatschappij voert wijn in die door drie producenten aangemaakt wordt. Waar liggen die wijngaarden? Inderdaad, in de Duitse zone.

De Verenigde Staten kunnen er ook wat van. Zij hebben de hand gelegd op de strategische mineralen van Novo Brdo en op de stad Gnjilane, waar een moderne fabriek van batterijen staat die ook het Amerikaanse Nasa gebruikt. Toen de Amerikanen in Gnjilane toekwamen, is daar een buitengewoon brutale etnische zuivering doorgevoerd made in USA + UCK.

In dezelfde Amerikaanse zone ligt de sigarettenfabriek TIG die voor de oorlog een contract had afgesloten met Lucky Strike. Het is een van de meest moderne fabrieken in de Balkan met een hoge productiviteit en rentabiliteit.

Clinton: "Wij gaan naar Kosovo om Europa te controleren"

In deze context past het te herinneren aan wat Clinton zei toen hij de oorlog inzette: "Als wij stevige economische relaties willen die ons toelaten in de hele wereld te verkopen, dan is Europa daar de sleutel van. Daarover gaat het in heel die zaak van Kosovo." (The Nation, 19 april 1999)

Het is eveneens goed te herinneren aan die zin in de Frankfurter Allgemeine Zeitung van 17 februari 1994. De Duitsers waren op dat ogenblik woedend omdat Washington hen de loef afstak in Bosnië. De Duitse krant schreef furieus, als een slecht verliezer, dat de andere westerse landen "hun deel van de buit in Bosnië willen, 't is te zeggen het grootste deel van het land!" De Duitsers vinden trouwens nu opnieuw dat ze gerold zijn. Ze hadden namelijk ook hun oog laten vallen op de elektriciteitssector in Kosovo.

Soit. Welke wolf het haalt van welke andere wolf is onze zorg niet. Het belangrijkste is te begrijpen dat de bezetting er is om de expansie van de westerse multinationals te steunen. Om de onafhankelijkheid van de Joegoslavische economie in zijn geheel te breken. Om nieuwe oorlogen voor te bereiden. De troepenmacht van de Navo in de Balkan is nu opgerukt tot aan de poorten van de Kaukasus waar de olievelden de inzet worden van een enorme strijd...

Nieuwe (humanitaire) markten

De 10de juli, één maand na de oorlog, liet de Franse groep Vivendi weten dat zij "geïnteresseerd is in de overname van een belangrijke watermaatschappij van Kosovo. Vivendi heeft al heel wat ervaring opgedaan in de vluchtelingenkampen in Albanië. Het is één van de eerste Franse maatschappijen die mee wil helpen aan de opbouw van Kosovo. De groep rekent erop de watermaatschappij Kosovska Mitrovica die 200.000 mensen bevoorraadt in handen te krijgen." Dat zei de man die voor rekening van Vivendi meehielp bij de opvang van vluchtelingen. Want Vivendi had natuurlijk zijn eigen mannetje gedropt in de 'humanitaire actie'. Altijd handig als je uit bent op nieuwe markten.... (10 juli 1999)