Vandaag is het duidelijk geworden. De UNO inspecteurs die eerstdaags naar Irak zullen gestuurd worden moeten dienen als een alibi voor een massale inval van de United States of Aggresion in Irak. De resolutie in de UNO veiligheidsraad was nog niet helemaal gestemd of onze Belgisch regering duidde reeds haar inspecteurs aan die voor het alibi voor de Amerikaanse inval in Irak zouden zorgen. Op de basis van Kleine Brogel liggen zo’n tiental kernbommen. Deze werden daar geplaatst met de goedkeuring van een regering waarin de SP.A (toen nog SP) zetelde. Maar ook geen enkele regering waarin VLD of AGALEV zetelden kwam er ooit toe deze massavernietigingswapens terug naar Amerikaanse afzender te sturen. Als de Belgische vredesbeweging inspecties wil organiseren tegen die massavernietigingswapens, die hier volgens verschillende verdragen illegaal liggen, mobiliseert die regering massaal leger en politie om die inspecties te verhinderen. Toch vinden de verantwoordelijken van vele Belgische NGO’s en de vredesbeweging het geen enkel probleem om op zondag 17 november samen met die regeringspartijen te betogen tegen de oorlog. Voor die ene dag knijpen we een oogje dicht, we negeren voor één dag die realiteit. Meer nog de verantwoordelijken van de Belgische NGO’s en een deel van vredesbeweging pleiten zelfs voor dergelijke inspecties in Irak. In het platform voor de betoging van 17 November dat werd ondertekend door meerdere regeringspartijen staat een duidelijke eis voor dergelijke inspecties. U vraagt wij draaien moet de Belgische regering gedacht hebben toen ze besloot inspecteurs naar Irak te sturen. De Belgische regering steunt nu reeds meer dan 10 jaar het Embargo tegen Irak, dat embargo kostte ondertussen het leven aan meer dan 1 miljoen Irakezen. Het is waar sommige mensen van die regering zeggen dat ze tegen een dergelijk Embargo zijn, maar in de praktijk ondernamen ze helemaal niets om dat Embargo te stoppen of te omzeilen. Toch vinden de verantwoordelijken van vele Belgische NGO’s en de vredesbeweging het geen enkel probleem om samen met die regeringspartijen te betogen. Voor die ene dag knijpen we een oogje dicht, we negeren voor één dag die realiteit. 19 oktober 2001, twintigduizend mensen betogen door de straten van Gent voor een andere wereld en tegen de oorlog in Afghanistan. Onder de betogers heel wat leden en militanten van AGALEV (regeringspartij) die met vlag een wimpel hun partij kwamen vertegenwoordigen op de betoging. Op het ogenblik dat de betoging door Gent trekt en een heuse vredes betoging wordt tekenen de Europese regeringsleider een verklaring waarin ze hun onvoorwaardelijk steun aan Bush verklaren in de oorlog tegen Afghanistan. Daags na de betoging krijgen de de verantwoordelijke van de NGO’s en de vredesbeweging en schouderklopje van de Belgische eerste minister Guy Verhofstadt, omwille van het geweldloze verloop van de betoging. Ondertussen weten we dat die onvoorwaardelijke steun van AGALEV aan de United States of Aggresion aan meer dan 10.000 mensen het leven kostte in Afghanistan. Sinds die oorlog is de situatie voor de Afghaanse man, vrouw en kind nog geen haar verbeterd zo bleek uit recent rapporten van de UNO en UNESCO. Toch vinden de verantwoordelijken van vele Belgische NGO’s en de vredesbeweging het geen enkel probleem om samen met die regeringspartijen te betogen. Voor die ene dag knijpen we een oogje dicht, we negeren voor één dag die realiteit. Het Amerikaans leger zegt onomwonden dat ze haar oorlog tegen Irak niet zou kunnen voeren zonder de logistieke steun van haar Europese bondgenoten. Om die logistieke steun mogelijk te maken moest de Belgische regering snel het milieu plan aanpassen om de militaire transporten in de haven van Antwerpen mogelijk te maken. Jawel U begrijp het goed, nu reeds staat het vast dat een oorlog tegen irak zo goed als onmogelijk zou zijn zonder de steun van Belgisch regering, en nu reeds heeft diezelfde regering beslist dat ze de nodige steun aan de USA zou leveren. Toch vinden de verantwoordelijken van vele Belgische NGO’s en de vredesbeweging het geen enkel probleem om samen met die regeringspartijen te betogen. Voor die ene dag knijpen we een oogje dicht, we negeren voor één dag die realiteit. .