Alle falsificaties ten onrechte. Hieronder vind je het pamflet dat de LSP uitdeelt op de betogingen.  
Hiermee zijn de leugens en  de frustraties van  anonieme 'oogetuige' en obscure 'David V.' meteen ontkracht.
Ik denk niet dat je uit dit pamflet enigszins kunt halen dat we het geweld van het Israëlisch leger niet veroordelen. 

In elk geval is voor de LSP een 'formele burgerlijke oplossing' voor het conflict absoluut geen geldige oplossing.   Een Midden-Oosten 'kenner' zoals Lucas Catherine zou moeten weten dat burgerlijke oplossingen zoals we ze hebben gekend in de jaren '90 geen alternatief waren voor de onderdrukking van de palestijnse massa's.  Als er vandaag sprake is van een gemene escalatie in het Midden-Oosten, komt dat onder meer door de mislukking van die zogenaamde burgerlijke oplossingen. Een 'revolutionaire' organisatie als de PvdA zou zeker beter moeten weten. 
Het innemen van een klassestandpunt is niet de regering-Sharon steunen en evenmin de palestijnse autoriteiten .  We gaan uit van de werkelijke tegenstellingen:


Hoe vrede bereiken in het Midden-Oosten ?
Wat vandaag in het Midden-Oosten gebeurt kan niemand onverschillig laten:  Palestijnse kinderen die worden neergeschoten door het Israëlisch leger, Israë-lische menigtes worden uiteen gerukt door blinde bomaanslagen. Vandaar dat wij, zelfs indien we het niet volledig eens zijn met alle eisen, ons verheugen over deze betoging voor een rechtvaardige en duurzame vrede in het Midden-Oosten. 

Terugtrekking van het Israëlisch leger
De meest dringende eis is uiteraard het einde van de militaire bezetting en van het afsluiten van de Pales-tijnse gebieden. Op zich lost deze maatregel echter niets van de onderliggende problemen op.

Recht op zelfbeschikking

De Palestijnen hebben op dit ogenblik slechts een mozaiek van verspreidde gebieden als land. Duurzame vrede is onmogelijk zonder het recht op zelfbeschikking van de Palestijnen, hun recht op een eigen staat, te erkennen. Anderzijds heeft het Israëlische volk een staat die door geen enkel regime van de regio erkend wordt en leeft de Israëlische maatschappij al decennia in staat van oorlog. Een duurzame oplossing is evenmin mogelijk zonder aan het Israëlische volk het recht op een eigen staat en vrede te garanderen. 

Sociale rechten

Zelfbeschikkingsrecht betekent echter niets voor de arbeiders, de boeren en de armen zonder inkomen dat hen toestaat met hun gezin op een waardige manier te leven (behuizing, gezondheid, onderwijs,…). Vandaag kunnen noch de Israëlische, noch de Palestijnse leiders dit realiseren. Anderhalf miljoen mensen leven onder de armoedegrens in Israël. De Palestijnse economie is vernietigd en de meerderheid van de bevolking leeft er in erbarmelijke omstandigheden. In beide gevallen gebruiken de leiders de oorlog om hun eigen falen op economisch en sociaal vlak te maskeren. 

Een Europees dipolomatisch initiatief?

Wij hebben niet de minste illusie in het vermogen van de Europese leiders om een vredesinitiatief van de grond te krijgen. Ze zijn in het Midden-Oosten enkel geïnteresseerd voor zover ze daardoor hun interna-tionale positie kunnen versterken. Hun anti-sociaal beleid in hun eigen land zal met zekerheid evenmin het lot van de Palestijnse en van de Israëlische arbeiders kunnen verbeteren.

Een internationale vredesmacht?

Met deze officiële eis van de betoging zijn we het totaal oneens. Welke vredesmacht sturen? Het Brits leger? Een halve eeuw geleden was die in het Midden-Oosten. Het Franse leger dat zoveel koloniale oorlogen achter de rug heeft? Telkens als de blauwhelmen naar een door oorlog verscheurd land worden gestuurd heeft hun interventie de belangen van de grote machten gediend. 

 Geen duurzame vrede zonder de Palestijnse en de Israëlische massa’s

Wij veroordelen de oorlogsoperaties van Sharon tegen het Palestijnse volk en ook de aanslagen tegen het Israëlische volk. Die aanslagen duwen het Israëlische volk nog meer in Sharon’s armen. Vrede kan enkel komen van een gezamenlijke strijd van de Palestijnse en de Israëlische massa’s voor de verbetering van hun sociale omstandigheden, om de vrede op te leggen en het racisme en het chauvinisme terug te dringen. 

Een duurzame vrede is onmogelijk in het kader van het kapitalisme dat zonder ophouden sociale ongelijkheid voortbrengt en leidt tot racisme en chauvinisme. Daarom zijn we van oordeel dat de strijd voor een socialistisch Midden-Oosten op lange termijn de enige is die een perspectief op vrede kan bieden. 

 onmiddelijke terugtrekking van de Israëlische troepen uit alle bezette gebieden

 stop de blokkades van steden en dorpen

 Steun aan Israëlische soldaten die weigeren mee te werken aan de onderdrukking van de Palestijnen

 Democratische rechten voor de Palestijnse arbeiders in Israël en in Palestina

 Tegen de racistische wetten die de Israëlische Arabieren als tweederangsburgers beschouwen 

 Verdeling van de akkers en democratische controle van de boeren op de waterbedeling 

 Voor een gezamenlijke strijd van Israëlische en Palestijnse arbeiders om de levensstandaard op te krikken

 Voor een einde aan massawerkloosheid en armoede via een massaal programma van openbare werken (huizen, wegen, scholen…)

 Steun aan de arbeidersstrijd in het Midden-Oosten om het kapitalisme omver te gooien

 Voor een Palestijnse arbeidersstaat en een Israëlische rbeidersstaat die op vrijwillige basis deel uitmaken van een socialistische confederatie in het Midden-Oosten 
MAS/LSP




Ik nodig iedereen uit om de werkelijke standpunten van het CWI ook te bekijken op:

http://users.pandora.be/militant.links/ml/cwi/internat/moosten.html 

En misschien zou 'ooggetuige' buiten een beetje knip- en plak-werk inspiratie kunnen halen uit maavak hasocialisti, de zusterorganisatie van de LSP die wel actief is in de regio:

http://www.maavak.org