Het is een politieke stijl: mensen verdelen, bang maken en tegen elkaar op zetten. Een beperkt aantal dictatoriaal ingestelde leiders die de macht te leen hebben gekregen, hebben deze stijl door de geschiedenis heen met relatief succes gehanteerd. 

Typisch voor dit soort leiders is dat zij regeren door middel van een boeman. Er moet altijd iemand of iets schrikwekkends zijn, (communisten, antiglobalisten, neen dan maar terroristen...) waar alle aandacht kan naartoe geleid worden, weg van de eigen onmacht om de mensen fatsoenlijk te dienen.

Eenmaal genoeg mensen verstijfd van angst zijn, dan is het een kwestie van telkens weer genoeg olie op het vuurtje te gieten. Zo blijven ze gewoon bang. En als ze bang zijn dan kan je ze aan je binden, dan vinden ze jou als grote leider onontbeerlijk. Ze hebben niet door dat het juist andersom is natuurlijk, maar zo werkt het nu eenmaal. 

Door de geschiedenis is heen kunnen we dit soort leiders op een rijtje zetten. En meestal zijn het van die dominospelers, die liefst de hele wereld zouden verdelen. Ze hebben altijd wel zo'n expansieplannetje liggen om nieuwe wingewesten te annexeren. Met wat je van die onderworpenen afpakt kan je dan je eigen volk wat toestoppen, dan hoef je je verder weer geen zorgen te maken over hun echte ontwikkeling en noden. 

Bush, Blair, Berlusconi, Sharon, Sadam... Het zijn stuk voor stuk waardige vertegenwoordigers van dit soort incompententie tot werkelijk (opbouwend) leiderschap. Ze hebben allemaal de boeman nodig. Neem de boeman weg, en hun rol is volkomen uitgespeeld. Dus achter de schermen steunen ze de boeman zelf. Zz spelen tegelijk Zwarte Piet en Sinterklaas.

Mensen hebben dat niet door, zien maar één kant van de werkelijkheid. Maar als men oplet ziet men toch een rode draad. Zo is bijvoorbeeld Irak ooit tot de tanden bewapend door de VS. Toen was Iran nog de boeman (de Ayatollah). De Shah die door de VS kunstmatig op zijn plaats werd gehouden en goed bewapend werd door de culturele revolutie van Ayatollah Komeini van zijn troon verstoten, en met hem de VS.  En spoedig werd Irak tegen Iran opgezet en kwam het tot een bloedige oorlog tussen die twee. Intussen leverde de VS verder wapens aan Irak, de meest moderne incluis. Sadam was één van die door de VS in stand gehouden vazallen. Maar zoals vaker gebeurde, kreeg die de zaak door en de smaak te pakken. Toen luisterde hij niet meer. En DAT maakte de VS razend, zo zaten ze mooi tussen twee stoelen. Voor al die andere marionettendictators van de VS in de wereld moest Sadam een lesje krijgen: Golfoorlog. Maar het lukte niet...

We zien dat de VS haar bruggenhoofd tegen China en Japan steeds meer naar het Westen heeft moeten terugtrekken: Iran, Irak, Joegoslavië, dan Afghanistan,en nu Turkije. Nu proberen ze Turkije te paaien en gaan ze dat land weer bewapenen. Ze willen van daaruit Irak binnenvallen, of beter: dreigen dat te doen. Tegelijk willen ze dat dit tot de tanden door hen bewapend (en dus aan hen schatplichtige) Turkije dan bij Europa gaat horen. Mooi paard van Troje... (letterlijk)

Dat laatste zou op het schaakbord wel eens een poging kunnen zijn om tenslotte Israel aan Europa te hechten...

Al deze zetten door dit soort staatslui zijn enkel mogelijk als de massa's voldoende in toom kunnen worden gehouden door angst. Instortende Twin Towers uitgebreid in beeld brengen, alle petite histoire ervan in het lang en het breed uitsmeren, het helpt allemaal. Hoe hoger de emoties, hoe groter de herrie en de chaos, des te beter zij aan zet zijn. Op het schaakbord van de VS waren de twee wereldoorlogen slechts tussenstapjes. Ook toen al was er een boeman, die door Washington werd gesponsored en lag het strijdveld veilig buiten hun territorium zoals altijd. 

Maarten heeft gelijk. Als je een kant kiest speel je het spel mee. Onze enige hoop is een ander spel te spelen en daar de volle aandacht aan te verlenen: cultuur, opbouw van een humane wereldbeschaving, op een humane wijze. De randemoties en nodeloze angsten te doorprikken en de redelijkheid en medemenselijkheid te laten zegevieren. Zevenduizend jaar geschiedenis zou ons toch iets moeten bijgebracht hebben.