Op maandag 23 maart alarmeert het Rode Kruis de wereldopinie. In Basra dreigt een humanitaire katastrofe van grote schaal. Woordvoerder Florian Westphal van het Rode Kruis: "Sixty per cent of the local population are still without access to a regular water supply - this could develop into a humanitarian crisis”(BBC). Het Franse persbureau AFP citeert woordvoerster Nada Doumani in Geneva. Zij legt een verband met bombardementen op de stad, evenwel zonder verantwoordelijken te noemen. "Visibly the bombing during the night was quite violent”, zegt Doumani. Een artikel van de BBC van 23 maart leest als volgt: “Water en electriciteit zijn sinds méér dan twee dagen afgesneden. Coalitie-troepen hebben luchtaanvallen uitgevoerd op Basra en bezetten land-posities buiten de stad.(...) Het Internationale Comittee van het Rode Kruis zegt dat electriciteitskabels van het Wafa Al-Qaid-waterstation vernield zijn.(...) Het stelt dat het station, dat twee miljoen mensen bevoorraadt, onder controle van de coalitie staat”. Merk de nevenschikking op (installaties zijn afgesneden, er zijn luchtaanvallen uitgevoerd) zonder oorzakelijk verband. Het Rode Kruis krijgt géén toegang tot het station maar zal alles doen om erbij te komen en het te herstellen. De woordvoerder van de Britse strijdkrachten luitenant-kolonel Chris Vernon erkent (in datzelfde bericht) dat “wij beseffen dat er in Basra een aantal humanitaire zaken kunnen zijn (“we are aware there may be a number of humanitarian issues there (in Basra)”). Maar de ‘coalitie’ blijft bombarderen. Ook vandaag 27 maart duren de bombardementen voort. Er zijn nu ‘transmitters’ uitgeschakeld, zodat Basra niet meer met Bagdad kan communiceren. De ‘coalitie’ erkent de humanitaire ellende, maar doet er niets aan, integendeel. Dat lijkt op pure uithongering. Wafa Al-Qaid Wat zeggen Westerse on-line-bronnen (voornamelijk BBC) de vorige dagen over Basra? Op dag#2, vrijdag 21 maart, verklaart de Britse stafchef Sir (!) Michael Boyce dat Amerikaanse troepen, geflankeerd door “two British battle groups”, de buitenwijken van Basra hebben bereikt. “Met wat geluk beslist Basra dat het de moeite niet is om te vechten en dat zich vreedzaam overgeven (coming forward peacefully) veel mensen veel ellende zal besparen”. Volgens sir (!) Michael hebben oprukkende troepen bewijzen gezien dat Irakese troepen hun materiaal achterlaten en vluchten. Een verslag een dag later van BBC-correspondent David Willis zou werkelijk hilarisch zijn, als het niet zo cynisch was. Onder de titel “applaus voor mariniers die Basra binnendringen” heeft Willis enkel oog voor de brandende olieputten in de buurt van Basra. Hij wordt zowaar lyrisch en meldt: “een deel van de rijkdom die die olieputten zouden kunnen genereren, gaat voor mijn ogen in rook op”. De BBC is bijzonder fier over zijn bataljon correspondenten ter plaatse, zelfs als ze - zoals dat nu weer zo mooi eufemistisch heet - “embedded” zijn, dat wil zeggen: ingebed, ingekapseld, “omkaderd” door de Britse en Amerikaanse agressietroepen. Maar Willis in Basra ziet wat het militaire opperbevel graag wil zien. Hij ziet Irakis applaudisseren, hij stelt vast dat “de Amerikaanse voorspellingen dat velen hier zouden verkiezen zich over te geven, kennelijk uitkomen”, hij verneemt dat Britten en Amerikanen de stad blijkbaar in handen hebben. Hij hoort wat sporadische bominslagen (“intermittent shelling”). Maar dat de waterkranen droog staan, dat ziet hij niet. En hoe dat komt, interesseert hem helemaal niet. “Out of action” Een dag later is de Britse regering aan zet in de psychologische oorlog. Defensieminister Geoff Hoon ontkent dat de waterinstallaties in Basra door de coalitie bestookt zouden zijn. Over bombardementen op de electriciteitsinstallaties - die de waterstations aandrijven - zegt hij niets. Het zou Hoon niet verbazen moest de Irakese overheid zelf het water hebben afgesneden, “dat hebben we al eerder gezien”. Britse “militaire bronnen” erkennen wel dat er zaterdagnacht - dag#3, 22 maart - opnieuw bombardementen zijn uitgevoerd op Basra. In ieder geval : Britten en Amerikanen schijnen Basra toch niet zo stevig in handen te hebben, zoals Willis een dag eerder nog jubelend wist te melden. ‘s Anderendaags, op maandag 24 maart (dag#4 van de oorlog tegen Irak), zegt het Rode Kruis in Geneve dat Wafa Al-Qaid, het voornaamste waterstation van Basra ten noorden van de stad, sinds vrijdag (dag#2) “out of action” is vanwege een stroompanne (“due to a power outage”). Waarom noemt het Rode Kruis niet de verantwoordelijken van de stroompanne? Waarom laat men in het midden of de panne zomaar is ontstaan, door een vervelende samenloop van omstandigheden misschien, of de toorn van lokale goden? Militair doelwit Alle verslagen die vanaf nu volgen, nemen genoegen met de non-uitleg. The Washington Post van 24 maart citeert Reuters: “The main Wafa al-Qaed water treatment plant on the northern edge of Basra has been out of action due to a power outage since Friday and although other plants were able to supply some 40 percent of usual needs, the quality of the water was poor, the ICRC said”. Op 25 maart heerst de grootste mogelijke informatie-chaos over Basra. Een “mbedded”-reporter van SkyNews meldt dat in de stad een opstand tegen president Saddam Hoessein is uitgebroken die op repressie van Irakese troepen stuit. Vooral de Britten komen de opstand te hulp. Alle Westerse media nemen het bericht over. Een dag later blijft er van dit nieuws niets meer overeind. Het is een kwakkel. De bron: officieren van de Britse militaire inlichtingendienst. Anders gezegd: “de opstand van Basra” past in de psychologische oorlogsvoering tegen de Irakese bevolking. Belangrijker nieuws van 25 maart, en dit keer officieel bevestigd, is dat de Britse troepen de stad Basra uitroepen tot een militair objectief. Voor Britten en Amerikanen was de verovering van de havenstad Um Qasr prioritair, om de bevoorrading van de troepen te verzekeren. Basra werd gebombardeerd. Hoogstwaarschijnlijk roept de ‘coalitie’ de stad nu tot doelwit uit, precies omdat ze zo hard weerstand biedt! Toch, meldt SkyNews, “is de burgerbevolking de hoofdzorg, die naar verluidt (who are said) sinds enige tijd (for some time) zonder proper drinkwater zit”. Zit Basra zonder water? Dat wordt beweerd, aldus Sky. Hoelang al? Some time! Waarom zitten de mensen in Basra zonder electriciteit en bijgevolg zonder water? Omdat Britse en Amerikaanse vliegtuigen meteen na het begin van hun agressie-oorlog de electricteitscentrales verwoest hebben. Is het, voor de media, nu zo moeilijk om dat te zeggen?