Zaterdag 10 juni, betogingsdag in Brussel
Eenheid tegen Unice
Euro 2000 begint op zaterdag 10 juni.  En tegelijk met deze hoogmis van het voetbal, organiseert het Verbond van Europese patroonsorganisaties een top met de Europese Commissie. Kwestie van het volksfeest te gebruiken om weinig populaire maatregelen voor te bereiden…
THOMAS GOUNET
“In de landen van Europa wordt 60% van de nieuwe wetten opgelegd door de Europese Unie. 70% daarvan zijn maatregelen (reglementen, richtlijnen, beslissingen en aanbevelingen) die te maken hebben met de economie. Daar staat tegenover dat 80% van de politieke decision makers van de Unie geen enkele ervaring in de privé sector opgedaan hebben.” . Zo verantwoordt Unice waarom ze van 9 tot 11 juni 2000 in Brussel een top organiseert met de leiders van de grote multinationals van het oude continent en de Europese Commissie.
Doel is Europa voor te bereiden op de ‘nieuwe economie’: internet, mobilofonie, informaticadiensten, en andere sectoren in volle ontwikkeling en vooral: met schitterende winstperspectieven. Precies in die domeinen loopt Europa zwaar achter op de Verenigde Staten. Die willen de Europeanen uiteraard wegwerken. De Europese top van Lissabon van 23 en 24 maart 2000 wilde dat ook al. En, zo noteert Unice “de les van Lissabon - industrie en Europese instellingen moeten veel intenser samenwerken - wordt bij deze top in praktijk gebracht. (...) De top zal concrete aanbevelingen uitwerken voor de voorzitter van de Europese Commissie, de heer Prodi en voor de staatshoofden van de Europese lidstaten”. 
De Europese patroons willen de Commissie overtuigen van de degelijkheid van hun plan voor economische en structurele hervormingen : de houding tegenover de bedrijfscultuur verbeteren, de oprichting van privé pensioenfondsen aanmoedigen, de openbare sector terugdringen en zijn efficiëntie verhogen, de Sociale Zekerheid hervormen door steun te verlenen aan privé initiatieven (zoals pensioenfondsen), de flexibiliteit en de tewerkstellingsgraad van de arbeiders opdrijven, t.t.z. hun bereidheid om snel van werk te veranderen, de patronale lasten op arbeid verlichten, de belasting op kapitaal verlagen, alle hinderpalen voor e-commerce - van administratieve en fiscale aard - wegwerken; de telecommunicatiesector liberaliseren (privatiseren); de fiscale druk op de ondernemingen verminderen (onder meer inzake financiële operaties).

Europese Commissie is medeplichtig
De politieke verantwoordelijken zijn zeker niet ongevoelig voor dit plan.
De Europese Commissie is trouwens coörganisator van de top van Brussel. De Europese commissarissen hebben trouwens nauwe banden met de privé. Karel Van Miert, de vroegere voorzitter van de SP was tot voor kort nog Europees commissaris van het concurrentiebeleid. Hij werkt nu voor Philips, Swissair en Agfa-Gevaert.
Sommigen van hen (vier op de twintig commissarissen) hebben al een carrière in de privé achter de rug. Voorzitter Romano Prodi was van 1982 tot 1989 en in 1993-1994 voorzitter van de IRI, weliswaar een Italiaanse overheidsholding, maar een die gerund werd als een privé bedrijf. Pascal Lamy, de commissaris voor Handel, die van 1985 tot 1994 lig was van het directiecomité van de Socialistische Partij van Frankrijk, werd nadien, vanaf 1994, de nummer twee bij Crédit Lyonnais. Hij was het die deze bank privatiseerde.
Een nieuw Seattle
De Europese Commissie, Unice en de Europese Ronde Tafel voor Industriëlen vormen een perfecte drie-eenheid. Hun leden nemen deel aan allerlei discussiegroepen waar de toekomst van Europa wordt bediscussieerd en beslissingen daarover worden gestuurd. Het meest invloedrijke is vandaag de dag het European Policy Centre  (het Centrum voor Europees Beleid). De president daarvan is Peter Sutherland. Van 1985 tot 1989 was hij commissaris voor het Concurrentiebeleid, hij was ook de voorzitter van de Wereldhandelsorganisatie (WHO) in 1995, toen die werd opgericht. Nadien werd hij voorzitter van BP Amoco en van Goldman Sachs International (onder andere). Namens BP neemt hij deel van de Ronde Tafel.
De top van Brussel is een echte provocatie. De Europese patroons - en hun politieke vrienden - nestelen zich in de luxueuze salons van het Sheratonhotel om tijdens het grootse voetbalfeest antivolkse maatregelen uit te werken.
Eerst was er Seattle. In januari was er veel protest, toen in Davos de 2.000 belangrijkste mensen van de planeet bijeenkwamen. In april was er Washington, met zijn 30.000 betogers tegen het IMF en de Wereldbank. Dat moet in Brussel ook kunnen!