Iemand uit mijn omgeving was militair en lijdt nu ten gevolge van zijn functie aan een ‘soort van golfsyndroom’. Tekort aan rode bloedlichaampjes leidt tot een algehele verzwakking van het lichaam, met extreme vermoeidheid tot gevolg. Jarenlang werd er niet naar omgekeken. Tot voor kort via medicatie deze ‘ongemakken’ voor een deel werden verzacht. Jaren heeft het geduurd voor deze persoon met –een deel van- zijn verhaal naar buiten kwam. De strikte militaire opleiding legt een blok op het meedelen van menselijke en gevoelsinformatie. Naar aanleiding van deze discussie deed ik toch nog even navraag of ik die informatie hier mocht gebruiken. Ik ben er me bewust van dat ik ‘getraced’ kan worden en wil de privacy van deze mens, die me nauw aan het hart ligt, vrijwaren. Deze persoon vond het ongehoord dat aan de schadelijkheid van verarmd uranium nog getwijfeld wordt. Na vraag of militairen voldoende geïnformeerd waren over radioactiviteit bleek dit wel het geval. Hoofdprobleem was dat men hen niet had verteld dat zulke wapens werden gebruikt, en of de plaatsen die de militairen bezochten wel vrij waren van radioactiviteit. Ik kan het niet anders verwoorden: deze nalatigheid kost mensenlevens ‘aan beide zijden van de loop’. Opmerking: het waren de Amerikanen en de Britten die hadden nagelaten aan onze militairen te melden dat wapens met verarmd uranium werden gebruikt. En nog: het is de bedoeling dat deze wapens pantserdoorborend zijn. Niemand heeft er enig zicht op of er naast verarmd uranium ook niet ‘wat rijkere’ radioactieve stoffen in verwerkt zijn (o.a. ziekenhuismateriaal).
Mijn eindconclusie van dit verhaal: deze persoon bestaat in levende lijve en wil niet dat anderen dit opnieuw moeten doorstaan. Zelfs je ergste vijand mag je dit niet toewensen. Cut the crap en start living. 

Misschien ben ik slechts een van de weinigen die een basiscursus kernfysica kreeg op school. Dat maakt van mij geen expert, maar het geeft me wel de mogelijkheid om dit onderwerp in een breder perspectief te beschouwen.

Informeer je eens wat meer over kernenergie en de gevolgen van radioactiviteit op mens en omgeving.

Over kernenergie zal je wel veel vinden in de bibliotheek en op 't net, terwijl Greenpeace over degelijke en onderbouwde rapporten beschikt. Ook bij Voor Moeder Aarde is meer informatie beschikbaar. 

Over de gevolgen van radioactiviteit raad ik een boekje aan waarbij ik echter meteen een waarschuwing geef: niet echt geschikt voor gevoelige zielen. Ik moet zeggen dat ik echt moest walgen bij het zien van de foto’s van mutaties en bij lezing van de tekst. Wees niet bevreesd om dit boek langere tijd aan de kant te laten, heavy stuff, even for die-hards. Ik heb zitten wenen als een kind toen ik dit las en begreep wat het betekende.
"Chernobyl:environmental, health and human rights implications", ISBN 3-00-001534-5, Publ. IPB, Vienna, Austria, 12-15 April 1996, Permanent People's Tribunal, International Medical Commission on Chernobyl (IMCC). Hierin komt duidelijk naar voren dat de kritische 'klokkenluiders' systematisch op een academisch zijspoor werden geschoven, zij werden verdacht gemaakt en verloren dikwijls hun job. Hieruit komt ook naar voren dat de kernenergie industrie en lobby liever de normen aanpast aan de reële stralingswaarden, dan dat men de industrie verplicht om nauwgezetter toe te zien op het naleven van veilige normen. “Nood breekt wet” , of zoiets. Sommige studies worden uitgevoerd in opdracht van grote bedrijven die erop toezien dat de studie pas in de openbaarheid komt als het de nadelige milieuinvloeden in een voldoende twijfelachtig daglicht stelt. “Niet voldoende wetenschappelijk bewezen” is een foefje dat al veel te lang meegaat. Er is wel degelijk een vuiltje aan de lucht!

Zoals onze milieuambtenaar hier ook stelt, is daarom het ‘voorzorgsprincipe’ in werking getreden. En ja, KaM, ik heb grote en gerede twijfels, naar analogie met de kernenergie-problematiek, dat er ook met genetisch gemanipuleerde organismen, stront aan de knikker hangt. Radioactiviteit blijft, afhankelijk van de stof, van korte tot zéér lange tijd schadelijk (tot miljoenen jaren). Die schadelijkheid uit zich in mutaties van DNA (waarin de genen opgeslagen zijn) van levende wezens. Laat nu net het kunstmatig muteren van dat DNA het streefdoel zijn van genetische manipulatie, in de zucht naar maximale winstverwachtingen voor de nieuwe agro-industrie. Hierbij worden genen tussen planten en dieren uitgewisseld alsof het niets is. De resultaten die economisch bevredigen worden zo snel mogelijk op de (wereld)markt gebracht. Er geldt dat het doel de middelen heiligt. Voor mij is de weg naar de toekomst er een van beproeving na beproeving. Ik wens me niet neer te leggen bij wat sommige vakmensen als enig zaligmakend voorstellen vooraleer het over een langere periode en in veilige omstandigheden werd uitgetest en besproken. Niet alleen onder academici, maar vooral onder de mensen zelf, die deze middelen uiteindelijk deel zien worden van hun leefwereld, en merken dat men hen bij de neus neemt. Ik zeg niet bij voorbaat dat alle genetische manipulatie slecht is, maar ik weiger deze zonder verdere kritiek door mijn strot te laten rammen. Zoals het nu ‘de gang van zaken is’ worden genetisch gemanipuleerde gewassen ontwikkeld en gepantenteerd uit economische overwegingen. Men maakt hierbij gebruik van alle mogelijke middelen (o.a. dumping die de niet gemanipuleerde gewassen uit de markt prijst, en als dat niet lukt, door het aanbieden ervan aan volkeren in hongersnood). De gewassen worden soms zó ontwikkeld dat het geen vruchtbaar zaaigoed meer kan opleveren, zodat de boer die in deze val trapt verplicht wordt elk jaar nieuw zaaigoed te kopen. Wat ethische, sociale en ecologische motivering betreft kan dit tellen! Of hoe ook de boerenstiel zou kunnen muteren tot compleet levenloos instrument van de agro-industrie. Maar ook boeren hebben een hart, en laten dat meer en meer spreken.

KaM, in een vorige discussie vertelde je dat je student was, welke richting? Je eerste stuk hier zette me aan tot een nogal kortaf reactie, niet echt persoonlijk bedoeld, wel om je met twee benen op de grond te zetten. Je vraag wie de Amerikanen dat voorzorgsprincipe gaat duidelijk maken blijft hangen… Het kan niet anders dan dat de Amerikanen weten dat wij dat principe hanteren. Vraag is waarom ze pertinent blijven weigeren om iets aan de internationale milieuvervuiling te doen. Die vraag stellen is ze al gedeeltelijk beantwoorden. Met het voorgaande moet dit duidelijk zijn.

Wat Chloor betreft, hoewel het als bestanddeel van zout in zeeën en oceanen een helende werking kan uitoefenen, zijn er vele kunststoffen met chloorverbindingen zoals PVC die in de natuur enorm moeilijk worden afgebroken. Greenpeace heeft daarover interessante informatie.

Wat goedbedoelde milieukritiek betreft, dit is goedbedoeld. Of het ook goed terecht zal komen is een vraag die niemand met zekerheid zal kunnen beantwoorden. Wat bedoel je met de wetenschap misbruiken, en wie bedoel je hier,KaM? Ik denk dat ik voldoende voorbeelden aangehaald heb dat wetenschap soms misbruik maakt van haar kennis maakt macht maakt geld delirium om de natuurlijke samenhang te vernietigen. Denk je niet dat het nogal eigen is aan mens zijn om datgene te promoten waar je achter staat, waarvan je 't meest heil verwacht? Ik beweer niet dat mijn schrijven wetenschappelijk is, wel dat het een diep-doorvoelde beleving is. Om het nog een beetje leesbaar te houden tracht ik er hier niet teveel wetenschappelijk ballast aan vast te hangen. Toch blijf ik proberen geen loze woorden te uiten.
Groeten