Beste Christophe,

Dit is inderdaad een fundamentele discussie. Bij elk gewapend conflict komt ze opnieuw naar boven. Telkens pleiten sommigen, waaronder de PvdA en aanverwanten, ervoor om, in meerdere of mindere mate, 'kamp te kiezen'. We mogen niet tegen Saddam zijn, we mogen niet tegen Milosevic zijn, we mogen niet tegen Mugabe zijn, en nu mogen we zelfs niet meer tegen de Taliban en Osama Bin Laden zijn (of toch niet teveel of te openlijk)... De overgrote meerderheid van de vredesactivisten weigert echter in die logica mee te gaan. Zoals ik al eerder argumenteerde is het een verkeerde interpretatie van de marxistische methode die jullie ertoe aanzet in zwart-wit-schema's te vervallen, die de vredesbeweging enkel kunnen hinderen in haar opbouw.

1. Natuurlijk kwamen die beelden van Osama op een verdachte manier plots 'op tijd'. Dat kan echter ook de bedoeling zijn geweest van Al-Qaida zelf, die een video-opname klaar had voor als de oorlog zou begonnen zijn. Je wringt je nu in allerlei argumentatieve bochten, je haalt er nieuwe feiten bij, maar ik zie niet in wat je probeert te bewijzen. Dat De Morgen tot de mainstream media behoort? Wat een schok voor de lezers van Indymedia! Dit is allemaal weinig relevant. Intussen heeft Al-Qaida met nieuwe aanslagen gedreigd en de aanvallen op het WTC goedgekeurd. Trappen we in de VS-retoriek als we stellen dat het nu wel duidelijk is dat deze verwerpelijke aanslagen op Amerikaanse burgers zeer waarschijnlijk het werk van Al-Qaida of andere reactionaire feodale fundamentalisten waren?

2. Wat je 'vreemde bokkensprongen' noemt, noem ik een dialectisch gebrek aan simplistische rechtlijnigheid. Een 'kamp kiezen' is niet noodzakelijk een revolutionaire houding, soms zelfs integendeel. Ooit al gehoord van het revolutionaire defaitisme waar Lenin en Luxemburg voor pleitten tijdens WO I? We moeten juist durven uit die 'kampistische' logica te treden en de onmiddellijke belangen van de bevolking voorop stellen, zelfs al blijf je dan soms abstract en onmachtig tegenover de situatie. In die zin ben ik niet tegen bv. een VN-mandaat over Afghanistan (met een referendum) en steun aan een gewapende strijd tegen de Taliban, al zou noch het ene noch het andere ideaal zijn. Je projecteert dus je eigen schematische logica op mij als je insinueert dat ik de VS zou willen steunen omdat die tegen het onderdrukkende Taliban-regime strijden. De meeste mensen die tegen de oorlog zijn, weigeren zich voor die keuze te laten plaatsen. Stel dat je een linkse Afghaan was, zou je dan ook 'weigeren een objectieve bondgenoot van de VS te worden' en dus de Taliban en Bin Laden steunen?
Stel dat je een Iraakse communist was en al je kameraden waren tien jaar eerder op Saddams bevel met botte messen afgemaakt, zou je hem dan ook blijven steunen omdat je anders een objectieve bondgenoot van het imperialisme zou zijn? Ik ken zo iemand persoonlijk... 
Ik bedoel maar dat dit soort redeneringen vooral populair zijn voor linkse intellectuelen die duizenden kilomters verder actief zijn binnen de burgerlijke demcratie. Ga dat ter plaatse eens uitleggen. Ik ben inderdaad ook voor de omverwerping van Loekasjenko. Maar niet door de VS. Ik was ook voor de omverwerping van Milosevic, zelfs al wist ik dat Otpor door de VS werd gefinancierd. 
Maar de PvdA was toch ook voor Pol Pot toen die begin jaren '70 nog door China werd gesteund dat de Rode Khmers met actieve diplomatieke steun vanwege de VS (na Nixons bezoek) uit de invloedssfeer van de Vietnamese communisten wilde halen omdat die voor jullie 'agenten van het Sovjet-imperialisme' waren? Wat is het verschil? Was China toen geen objectieve bondgenoot van de VS tegen de USSR?
Marx citeerde in die zin graag Goethe: "Theorie is grijs, het leven is kleurrijk"

3. Wie kan met zekerheid zeggen dat de CIA niet zelf achter die aanslagen zit? Tja, Christophe, de CIA zelf zeker... Maar, wees eens eerlijk, geloof je dat nu zelf? Die voortdurende neiging tot samenzweringstheorieën die jullie kenmerkt, kan ook worden verklaard door een gebrek aan inzicht in de reële maatschappelijke contradicties.

4. Kun je niet aanvaarden dat sommige situaties zeer complex zijn en dus worden gekenmerkt door een spel van voortdurend wijzigende tegenstellingen die op elkaar inwerken? Het is jullie totalitaire neiging steeds één grondreden of 'fundamentele tegenstelling' te zoeken, die jullie tot die vreemde conclusies leidt.

5. Om nu te zeggen dat iedereen die tegen de golfoorlog én tegen Saddam was (m.a.w. bijna de hele vredesbeweging behalve de PvdA), voorstanders waren van de aanhoudende blokkade tegen Irak, is een staaltje van verregaande geschiedenisvervalsing. Het ging op dat moment om een blokkade tot Irak uit Koeweit zou zijn teruggetrokken en er waren daar zeker geen enthousiaste verdeigers voor. Nu pleit al lang iedereen voor de opheffing van die blokkade.

6. Ik ben enkel onvoorwaardelijk tegenstander van iets als ik mag blijven vrij denken en mezelf niet moet censureren in naam van een zwart-wit-dogmatisme. Hoe meer ik jullie 'analyses' lees, hoe meer ik daarvan word overtuigd.

Kameraadschappelijk