Stel je voor: één of ander heethoofd heeft kritiek, al dan niet terecht, op Attac, of 11.11.11, of Oxfam, .... Hij heeft nooit echt meegewerkt met die organisatie, ze nooit financieel gesteund, kwam nooit naar een vergadering, ... . En plots post hij een artikel op de indymedia website waarin hij stelt dat Eric Goeman, Jozef De Witte of Stefaan de Clerck moeten opstappen, met hem de hele ploeg van de betrokken organisatie.  Nu las ik al veel kritieken op bovenstaande organisaties op deze website, maar nog nooit las ik dergelijk groteske oproep.
Het zou kunnen dat dit de stijl is van Arne, en dat Arne op elke gemeenteraad in Oostende, waar hij voor de KP zetelt, tussen komt om het ontslag te eisen van de burgemeester en het schepencollege.  Het zou kunnen dat Arne het ontslag vroeg van de de hele VRT top nadat ze op de VRT de anti-globalisten introduceerden als politieke hooligans.  Maar ik zou het niet weten of dit al dan niet de stijl is van Arne, de man heeft ons immers nog nooit iets verteld over de Oostendse politiek, althans niet op deze website.  Het zou kunnen dat dit de manier is waarop Arne denkt zijn politiek tegenstanders te lijf te moeten gaan.  Maar of dit de manier is om met mekaar om te gaan in een beweging, lijkt me zeer bedenkelijk.

De aanval van Arne is persoonlijk, "op de man af", tegen de "manager" (lees de leider) en zijn kliek.
Jah .....
We zagen dat ondertussen al meerdere malen op indymedia.  Door dat soort gedoe spatte heel indymedia Frankrijk uit elkaar, door Jan Dumoulin- partijgenoot van Arne- nog naar voor geschoven als het te volgen voorbeeld voor indymedia Belgie in een interview in Diogenes .
Sherry Herndon, Evan, (indymedia uit de VS)... kregen ook reeds dergelijke persoonlijk aanvallen te verwerken. Ik wordt hier de manager genoemd, geeft toe, kent u nog een viezer woord in het tijdperk van Karel Vinck die tot manager van de NMBS wordt gemanouvreerd.
Maar Arne heeft een probleem, want als er precies één ding ontbreekt aan indymedia is het wel management.
Hoe betrekken we meer mensen, hoe betrekken we syndicale delegaties, hoe betrekken we de jongeren van Arabische afkomst, hoe betrekken we meet lokale werkingen, hoe betrekken we meer vrouwen,.... met andere woorden: hoe gaan we het klassieke klein linkse gehakketak overstijgen, hoe vermijden we het discussieforum van klein links te worden.
Het zijn de vragen die de ploeg nu bezighouden.  We gaven onszelf de tijd tot september om een nieuwe dynamiek op gang te trekken.  Na 2 jaar kunnen we alleen maar vaststellen dat een nood aan dergelijk medium meer dan nodig is.  Twee jaar geleden begonnen we met enkele tientallen bezoekers per dag, een jaar geleden waren dat er enkele honderden, vandaag zijn 1000 tot 3000, ook op zomerse dagen. Anderzijds weten we ondertussen ook dat we veel geduld nodig zullen hebben, en dat een project als indymedia een project van lange adem is, waar je steeds wordt geconfronteerd met nieuwe en onverwachte problemen.
Ik spreek over "we" zoals je misschien wel is opgevallen.  Niet omdat dat één of andere afwijking zou zijn maar wel omdat indymedia een collectief is, een collectief dat we samen beheren en waar niet één of andere super manager aan de top werd gemanouvreerd.  Het is zeker niet gemakkelijk om als collectief te functioneren in een maatschappij waar alles om het individu draait. Ook wij hier hebben het daar meer dan soms moeilijk mee.
Er zijn een aantal mensen die nu proberen om regionale groepen op te richten, er staan voor september en de maanden daarop tientallen workshops gepland met een tiental verschillende groepen, ...
Zeker, er zijn wel eens meningsverschillen over de aanpak en er wordt wel eens hard heen en weer gediscuteerd,... maar ook dat lijkt me niet meer dan normaal.  Je lost meningsverschillen nu eenmaal niet op door ze onder de mat te vegen en te doen alsof ze niet bestaan. 

Arne zegt in naam van een groepje te spreken, maar de rest van dat groepje mogen we niet kennen.  Ik richt me dan maar tot Arne zelf.
Arne zegt dat we op Indymedia te zwart / wit zouden denken, te ongenuanceerd zouden berichten.  Het is een kritiek die nogal snel bijval krijgt, zeker bij mensen uit de elite die het niet zo zo zien zitten dat er mensen zijn die hen steeds opnieuw confronteren met de waarheid.
Maar misschien heeft Arne wel een beetje gelijk.  Veel van de verhalen op deze website lezen totaal anders dan wat we gewoon zijn in de media.  Maar misschien hoort het ook wel zo, de waarheid is dikwijls niet genuanceerd, ze is al te dikwijls ruw, hard, .... en zeer contrastrijk.
# 30.000 kinderen sterven er elke dag, omdat ze niet beschikken over de juiste medicijnen.  Niet omdat die medicijnen er niet zijn, wel omdat ze ze niet kunnen betalen.
# De 400 rijksten op deze planeer bezitten meer dan de 40% armsten van deze planeet.
# In Afghanistan stierven minstens een tienvoud van het aantal slachtoffers in de Twin Towers .  De vermeende daders zijn weliswaar nog steeds spoorloos; en enig bewijs van hun betrokkenheid zagen we nog steeds niet.
# In Irak stierven al meer dan 1 miljoen mensen omwille van het Embargo tegen dat land.
# In Congo lieten reeds meer dan 3.000.000 mensen het leven met de huidige buitenlandse agressie.
# In Palestina zijn er meer dan 3 miljoen mensen op vlucht, de zionisten installeerden een waar apartheidsregime met bantoustammen met alles erop en eraan.
# SABENA was het faillissement met voorbedachte rade.  De werknemers van de NMBS, Post, Belgacom vrezen dat hen hetzelfde te wachten staat.
# In de VS verblijven een een paar duizend mensen van Arabische afkomst in een Nacht und Nebel situatie, niemand weet waar ze zijn ,waarvan ze precies beschuldigd worden, .... en er zijn wel  al eerste aanwijzingen van folteringen.
# In Schaarbeek pleegde een sympathisant van het Vlaams Blok en vriend van Blok-voorman Demol een dubbele racistische moord.  De politie keek toe en deed niets. Het waren de buren die de kinderen uit de brand redden.
# Op Belgacom pleegden sinds de "semi' privatisering waarschijnlijk meer dan 70 mensen zelfmoord. 
# In Venezuela werd een staatsgreep door het volk verijdelt.
# Overal in wereld komen er steeds meer mensen de straat voor een andere wereld.

Het zijn allemaal verhalen die de afgelopen maanden op de website werden gepost.  Allemaal zeer ongenuanceerd, het is waar, maar helaas zijn ze allemaal meer dan waar.    Maar ook de verhalen van verzet : het verzet van Venezolaanse volk, van het Palestijnse volk, van de dienstweigeraars in Israël, de hongerstaking van Geert, de 1 mei optochten en feesten, de stakende dokwerkers, ... vinden hoe langer hoe meer hun weg naar de indymedia website.
Is dat jouw probleem Arne? Vind je het een probleem dat er een medium is waar die harde realiteit van uitbuiting, onderdrukking en uitsluiting te vinden is?

Ik vind dat geen probleem Arne, want toen ik me voor Indymedia ben gaan inzetten was het onder meer om in te gaan op vraag van de Zapatist Marcos.
"De onafhankelijk media zijn geen verantwoording verschuldigd aan de media conglomeraten en hebben slechts één levenswerk, een politiek project, de waarheid aan het licht brengen.  De waarheid wordt een verzetsnetwerk tegen de leugens."


Groeten
              han