Beste Günter,

Ik ben het grotendeels eens met je analyse en kommentaar. Ik ben niet akkoord met volgende passage:

"Theorieen als "de strijd tussen twee lijnen organiseren" en "de hoofdtegenstelling van de neventegenstelling onderscheiden" zijn denkkaders die tot zeer ondemocratische besluitvorming en politiek leiden. Homo's zijn in de geschiedenis bijna uitsluitend object van een neventegenstelling, in enkele gevallen zelfs vijanden van het proletariaat. Afhankelijk van wat in je kraam past, kan je steeds om het even wat tot neventegenstelling bombarderen. Het ad-hoc getheoretiseer leidt nergens toe en vertoont totaal geen interne consistentie meer.

Ik ben een fervent voorstander van het principe: "de hoofdtegenstelling van de nevenstelling onderscheiden". Ik meen integendeel dat dit tot een zeer democratische besluitvorming en politiek leidt.
Enkele voorbeelden:

1. Irak. Toen Irak Koeweit binnenviel werden door progressieven over de hele wereld verschillende afwegingen gemaakt:
- Irak schendt de grenzen van een souvereine staat
- Irak is een oorlogszuchtig land ( cfr de jarenlange oorlog tegen Iran)
- Irak schendt de mensenrechten; er zijn politieke gevangenen.
- Koeweit is een artificiele staat, gecrëerd omwille van de oliebelangen van de Westerse landen.
- De levensstandaard van de doorsnee - Irakezen is gemiddeld hoger dan in de andere Arabische landen
- De aktie van Irak verhoogt zijn economische onafhankelijkheid
- Deze aktie dwarsboomt de de- facto controle door de V.S.A. van de oliebronnen in de regio.
- enz...
Al vlug was duidelijk dat de interventie van de Verenigde Staten door de volkeren van de Derde Wereld veroordeeld werd. Voornamelijk in de Arabische Wereld kwam er een opstoot van anti-imperialisme. Inzoverre dat de meeste (pro-amerikaanse) regimes schrik begonnen te krijgen voor hun voortbestaan.
In veel Westerse landen kwamen belangrijke protestbewegingen op gang waarbij linkse Partijen, migranten en pro Palestijnse solidariteit de handen in elkaar sloegen.

In die tijd aarzelden een aantal progressieven over het standpunt dat ze zouden innemen. Professor Etienne Vermeersch bv. vergeleek Saddam Houssein met Hitler.

Uiteindelijk kwam het erop aan stelling te nemen: voor of tegen de oorlog.
Mijn mening is de volgende: de volkeren van de derde wereld hebben globaal stelling genomen tegen de oorlog. Zij hebben terecht een onderscheid kunnen maken tussen de hoofdtegenstelling: de Verenigde Staten tegen een Derde Wereldland; en de neventegenstellingen  (zoals er een aantal hierboven genoemd zijn).
Bij die stellingname waren miljoenen mensen betrokken. In die zin was ze zeer democratisch. (We weten dat kwesties van buitenlandse politiek normaal in zeer beperkte kring beslist worden).

2. Zimbabwe
Homofobie is een totaal verwerpelijk fenomeen. Indien ik homo of hetero zou zijn in Zimbabwe dan zou ik absoluut opkomen voor homorechten.
Maar ik zou er ook absoluut zorg voor dragen dat mijn protest niet misbruikt word voor andere doeleinden.
Schematisch is er in Zimbabwe het volgende aan de hand:
- een strijd tussen de blanke elite die nog grotendeels de economie controleert en een massa verpauperde zwarten.
- Mugabe en zijn Partij de Zanu die in Afrika een voorbeeldige houding aannemen t.a.v. het Westen: steun aan het nationalistisch regime van Congo, maatregelen voor landhervorming (herverdeling van "blanke" landbouwgrond aan landlozen...
- Mugabe en de ZANU hebben een groot prestige omwille van hun overwinning op het kolonialisme.
- Sinds kort: sancties van de Europese Unie en de Verenigde Staten.
- homofobie
- Systematische steun van Engeland aan de oppositie.
- Dreigende voedseltekorten
- Rechtstreekse interventie van het IMF
- Een nationalistische (in de anti-imperialistische betekenis) van de bevolking
- Voor zover controleerbaar: alsnog een meerderheid van de bevolking achter het regime
- Een aanhoudende campagne inde Westerse (vnl angelsaksische) pers tegen het regime.
- ...

Het is bij manier van spreken een wonder dat het regime nog niet omvergeworpen is.

In deze kontekst zou het onlogisch, ondemocratisch en politieke zelfmoord zijn om al die tegenstellingen op dezelfde voet te stellen.

De middelen in handen van het Westen zijn zo uitgebreid (gevarieerd) dat Mugabe en de ZANU eigenlijk een titanengevecht uitvechten.

Zij verdienen onze steun. Onder andere omdat een eventuele omverwerping van het regime zal leiden tot een onmetelijke miserie voor de man in de straat. Ik ben ervan overtuigd dat je zelf geen illusies hebt in een eventuele marionettenstaat.

M.a.w.: ook hier is het belangrijk om te zien wat de hoofdzaak is. Inderdaad is dat niet homofobie. Maar wel het titanengevecht van een klein, arm land tegen medogenloze naties ( zoals de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk).
Die hoofdtegenstelling ter harte nemen is uiterst democratisch: het betekent zich inzetten voor het overleven en een toekomst voor de overgrote meerderheid van de bevolking.

Ik denk enigszins de motivatie van je opmerking te begrijpen. Als alleen de hoofdtegenstelling aangepakt wordt dreigen alle zogezegde "neventegenstellingen" in de marge te komen. In mijn visie is een "neventegenstelling" ook belangrijk, maar mag die niet in de plaats komen van een "hoofdtegenstelling".