Wat me elke week steeds weer boeit bij het lezen van Diogenes is de doordringende kritische kijk van dit e-zine op maatschappij en media. We moeten het niet noodzakelijk altijd eens zijn. Wat belangrijk is, is dat midden de maalstroom van gelijklopende massamediaberichten Diogenes ons helpt alert blijven en ons te verzetten tegen conventionele denkwijzen, onwetendheid, de overheersende opinies van achter geldgewin aanhollende kranten en de inertie van de door materialisme overdonderde consumenten. Intellectuele luiheid is immers het grote gevaar dat de idealen van de open democratie en de vrijheid ondermijnt. 

Respect moeten we hebben voor hen die tegen de heersende stromen invaren en met een kritische ingesteldheid de zwakheden binnen onze maatschappij durven blootleggen. Ik kan dus niet anders dan respect hebben voor de mensen van de PVDA die in een zee van politieke onverschilligheid, geloven in hun analyse en op die basis de maatschappij kritisch benaderen. Maar jammer genoeg ... Lang kunnen we niet luisteren naar de PVDA. Waarom? Omdat deze partij er geen graten in ziet om halve waarheden te verkondigen. Het volstaat even te surfen naar www.pvda.be of www.solidair.org en hun dossier over Noord-Korea te lezen. 

Daarin wordt de lof gezongen van Noord-Korea. Het is een "moedig land" dat we moeten steunen omdat het zijn onafhankelijkheid tegenover het imperialisme wil behouden, probeert Solidair ons wijs te maken. Toespraken, interviews en getuigenverslagen moeten die stelling ondersteunen. Het gaat zelfs zover dat in het dossier de lof wordt gezongen van de Noord-Koreaanse militairen, want: "voorrang geven aan het leger betekent voorrang geven aan de opbouw van het socialisme".

* Een paar dingen uit het oog verloren

PVDA-ers die denken dat Noord-Korea nog een arbeidersparadijs is, verliezen wel een paar dingen
uit het oog. Noord-Korea heeft 210.000 politieke gevangenen. Een groot deel van de bevolking kan zich niet voeden door de totaal mislukte megalomane economische politiek van de Great Leader. 1/3 van de bevolking blijft enkel in leven via buitenlandse voedselhulp. Er is geen geld voor verwarming en
elektriciteit, maar er is wel geld voor een massief leger van 1.000.000 manschappen. De fabrieken draaien op 30% van hun capaciteiten. De gewone man heeft niets, maar een heersende nomenklatura (4 à 5 miljoen mensen) houdt het land in een ijzeren greep en zorgt ervoor dat de leidende klasse niets tekort komt. Het land lapt alle internationale akkoorden aan zijn laars. Het verkoopt wapen- en rakettentechnologie aan de meest biedende en beschikt over kernwapens die in het geniep geproduceerd werden. 

Het land gaat gebukt onder een verpletterende en aberrante personencultus. De statuten van de
Noord-Koreaanse Arbeiderspartij exalteren de 'menselijke wil' van de Koreanen, maar men voegt er wel aan toe dat de 'menselijke wil wordt verpersoonlijkt door de Dear Leader'. Het respect dat de bevolking moet tonen voor de Dear Leader, Kim Jong Il, en voor de Great Leader Kim Il Sung, de vader van Kim Song Il, heeft dergelijke buitenissige proporties aangenomen dat Le Monde het land heeft omschreven als "la dictature d'une secte totalitaire" (LM, 31/12/2002)'.

* De meest onvrije mensen ter wereld

De PVDA zwaait echter ongenuanceerd de lof over het land. Zo beweert Solidair: "Het Paleis voor Volksstudies ontvangt elke dag meer dan 10.000 bezoekers. Mannen en vrouwen, jonge en
minder jonge mensen, arbeiders of intellectuelen komen er kennis verwerven of verdiepen zich in een domein naar keuze: literatuur of informatica, muziek of chemie,... Elke Koreaan kan boeken raadplegen of ontlenen uit deze immense bibliotheek van 30 miljoen boeken in een veelheid aan talen. Een team van 120 leraars staat ter beschikking voor persoonlijke uitleg."

De PVDA vergeet er wel bij te vermelden dat 30 miljoen boeken nog niet betekent dat de bibliotheek ook werken zou bevatten die niet stroken met de politiek van het land. En 'de persoonlijke uitleg' van 120 'leraars' moet er natuurlijk garant voor staan dat het gewone volk leert hoe het moet nadenken, en zeker niet om het kritisch vermogen van de individuen te ontwikkelen. In een land waar het bezit van computers, kortegolfradio's, buitenlandse kranten en alle contact met buitenlanders verboden is, kan het moeilijk anders. Een mooi Paleis voor Volkstudies voor de meest onvrije mensen ter wereld!

* Twee maten en twee gewichten

Al het bovenstaande wil niet zeggen dat we ja moeten knikken met George Bush, die Noord-Korea heeft opgenomen in zijn "Axis of Evil". Het zwart/wit-wereldbeeld dat Bush verspreidt moet bestreden worden. Maar hier gaat de PVDA juist in de fout: om de Amerikaanse hegemonie te bestrijden, zijn de Belgische communisten bereid om, in dezelfde zwart/wit-verhoudingen, het despotische en megalomane bewind van Kim Song Il voor te stellen als een onschuldig en moedig slachtoffer van het
Amerikaans imperialisme.  

Het is duidelijk dat de Amerikaanse pretentie om zich te personifiëren als de 'Axis of Good' onduldbaar is. De USA hanteert twee maten en gewichten, gebaseerd op eigenbelang: in Irak is een oorlog nodig, maar in Noord-Korea kan blijkbaar diplomatie volstaan. Irak is echter een koorknaapje vergeleken met Noord-Korea. Noord-Korea heeft de AIEA-inspecteurs het land uitgezet en het NPT (nucleair non-proliferatieverdrag) opgezegd. Het land heeft zijn Yongbyon-centrale heropgestart en kan op zes maanden tijd minstens drie A-bommen fabriceren. Als Irak het 'Amerikaanse volk bedreigt', waarom dan niet Noord-Korea? Volgens de Bush-logica zou toch eerst het Noord-Koreaanse gevaar
moeten onschadelijk gemaakt worden? Maar dat kan de Amerikaanse president natuurlijk niet. Als de USA een oorlog zou ontketenen in Noord-Korea, dan kan Kim Jong Il ballistische Taepodong-raketten naar Seoul sturen. Zelfs met conventionele bommen en kanonnen, kan Noord-Korea een goed stuk van Seoul platleggen en Amerikaanse legerbasissen in Zuid-Korea vernietigen. Bovendien zou dit de Aziatische regio destabiliseren, wat nare gevolgen zou hebben voor de Amerikaanse invloedssfeer in het Verre Oosten. Japan zou een kernwapenstaat kunnen worden. Door het conflict zou de economie er helemaal kunnen onderuit gaan in Azië, wat nefast zou zijn voor de wereldeconomie en de Amerikaanse economie.

Natuurlijk wil de USA geen oorlog in Korea. Noord-Korea kan geen oorlog winnen tegen de USA, wel
grote schade aanrichten. Ze hebben massavernietingswapens.. Amerika wil praten met Noord-Korea, de meest onbetrouwbare en onvoorspelbare dictatuur in de wereld, maar wil wel oorlog voeren tegen Irak, Irak die hooguit met een paar minabele scud-raketjes kan dreigen die zelfs niet tot in Israël zullen geraken.
 
Het is evident dat met een politiek van twee maten en gewichten, de USA geen 'schurkenstaten' bestrijdt, maar wel dergelijke regimes in de hand werkt. De wereldvisie van Amerika is destabiliserend want ingegeven door zuiver eigenbelang. Bijgevolg is ook een oorlog in Irak complete nonsens.

De PVDA zou er goed aan doen om hun oogkleppen af te zetten en hun Amerikaanse tegenstanders te bestrijden met echte argumenten in plaats van aan te draven met selectieve verhalen over Noord-Korea. Door dit laatste is de PVDA niet geloofwaardig en discrediteert de partij door haar aanwezigheid, voor een stuk de legitieme contestatie tegen de oorlog in Irak.

(NVDR: Reacties op dit artikel - inbegrepen compleet tegengestelde visies, maar die wel onderbouwd moeten zijn - zijn welkom.)

DIOGENE(S) 38
.