Dit is de tweede keer dat ik deze comment post. Ik heb ook enkele wijzigingen aangebracht. 

De discussie over anti- en andersglobalisten (of democratisch of what ever) is op deze site al verschillende keren gevoerd. En niet alleen op deze site trouwens. Eigenlijk ben ik het beu dat hier telkens op terug gekomen wordt. Sommige mensen lijken er op uit om een opsplitsing te willen bewerkstelligen. Ik vind dat ze teveel tijd en energie verspillen aan de ‘ontmaskering’ van anti-globalisten. Het nut van een dergelijke zuivering zie ik trouwens niet in. Eenheid in verscheidenheid is voor mij juist de sterkte van de beweging. Er zijn minder radicale elementen in de beweging, maar die eruit rangeren lijkt mij niet de oplossing.  Minder radicaal worden is voor mij ook niet dé optie maar wel met elkaar het debat aangaan over elkaars verschillen om zo toch tot platformteksten komen. 
Die discussies moeten gericht worden op de toekomst.  HOe willen wij dat die andere wereld eruit ziet? AL te vaak worden er echter veldslagen gestreden om het grote gelijk in het verleden, waar geen kat van wakkerligt. 

JPE, je stelt dat je de inhoudelijk kritiek van Jan volgt. Jouw argument om toch vast te houden aan de naam antiglobalisten is dat de andere benamingen gerecupereerd zouden worden. Wat versta jij onder recuperen? Omdat partijleider X of Y die naam eens in de mond genomen heeft kan die niet meer gebruikt worden? Dat is toch onzin! Ik vind het ook niet logisch dat partijen zoals SP.A en Agalev (en CD&V) voortdurend van recuperatie beticht worden en tegelijk er met geen woord gerept wordt over de LSP en de PvdA. Deze partijen maken nochtans schaamteloos gebruik/misbruik van de beweging. Maar daar wordt dus met geen woord over gerept! 
En jpe, het succes van het Vlaams Blok aanhalen om de ‘anti’ te verdedigen vind ik niet overtuigend. De reden waarom ‘anti’ scoort is omdat het makkelijker is om gewoon tegen iets te zijn en zelf geen voorstellen te doen. Goedkope ‘anti’ slogans scoren beter en makkelijker, maar een anti-establishment- partij en een anti-globalistenbeweging die zich deze strategie van het Blok als voorbeeld stelt, daar heb ik eigenlijk geen zin in. 

Wat lees ik verder in het artikel? Over de geringe mobilisatiekracht van anarchisten en linkse partijen in België: 
‘De enige en gedeeltelijke uitzondering hierop is de PVDA en zijn aanverwante organisaties.’ 
Er liepen tal van andere organisaties mee en bovendien ook heel wat niet –georganiseerde jongeren mee. Ik denk dat deze zin eerder ingegeven is door een behoefte aan ‘name dropping’ dan aan een realiteit. Ik wil hier geen hele discussies gaan voeren over wie hoeveel aanhang heeft, lijkt me een zinloze en overbodige discussie, maar ik hoop dat ieder zinnig mens toch wel inziet dat we hier op zijn minst kunnen spreken van een lichte overdrijving. 

De manier waarop hier de enorme hoeveelheid JONGE vrijwilligers die actief zijn bij NGO's en vakbonden belachelijk worden gemaakt en over dezelfde kam worden geschoren is compleet fout. Al die jonge mensen die op straat komen, dat is verdorie toch de sterke van de hele beweging! Dat zij niet allemaal even radicale ideeën hebben is nu eenmaal zo. Wat probeert dit artikel eigenlijk te doen? verdeeldheid zaaien? een zuivering onder de anti - globalisten uitvoeren? 
Face it! Tal van jonge mensen die op 14 december op straat kwamen zijn actief in organisaties die hier enkel als machtsgeil worden afgeschilderd. Door die organisaties te diaboliseren en eindeloos onder elkaar te discussiëren over wie nu het radicaalst is, schrik je mensen af, meer zelfs je bezorgt mensen een dégout van de hele beweging. 
En deze organisaties zijn toch democratisch georganiseerd? De jongeren en andere basismilitanten kunnen wél degelijk wegen op de koers die gevoerd wordt. De voorstelling al zouden de NGO’s en de vakbonden bestuurd worden door een select groepje van machtsgeile mensen die enkel het behouden van een bestaande situatie tot doel hebben en hun leden vooral intoom willen houden, kadert eerder in een ongelooflijke complottheorie van in de realiteit. 

Het artikel opent met 'Een organisatie als Broederlijk Delen haalt in zijn eentje jaarlijks 7 miljoen euro op en beschikt over tientallen vrijgestelden. Zoals multinationals de markt beheersen en controleren' 
Dit wordt op een zodanige manier voorgesteld of het inzamelen van al dat geld is een misdaad. Ik vind het persoonlijk goed dat zij zoveel geld kunnen verzamelen. Ik vind dat we zeker kritisch moeten zijn t.o.v. NGO's en de manier waarop ontwikkelingssamenwerking vaak gebeurt, maar de gelijkstelling met multinationals gaat mij gewoon te ver. Ik vind het positief dat NGO's sterker worden. Logistieke en inhoudelijke ondersteuning van dergelijke organisaties is toch gewoon een noodzaak als zij een TEGENWICHT willen bieden voor super georganiseerde overheden of bedrijven. 
Grote NGO's hebben veel middelen, om veel mensen te mobilisren heb je soms ook grote middelen nodig.  Sensibiliseringscampagnes via de kalssieke kanalen zijn toch wel zinnig opdat niet telkens dezelfde mensen aangesproken zouden worden?
Fout is uiteraard indien grote NGO's het bestaan van kleintjes werkelijk onmogelijk maken. Of dit werkelijk zo is, daar kan ik niet over oordelen, want daar ken ik de situatie te weinig voor.
tussen haakjes:
In het artikel staat dat tal van NGO’s een link hebben met politieke partijen. Deze alinea eindigt met de link tussen de Wereldwinkel en Agalev. 70% - 80% van de wereldwinkeliers zou op Agalev stemmen. 
Waar slaat dit nu op? Is het omdat die wereldwinkeliers (zijn dit eigenlijk de mensen die er winkelen of enkel degene die achter de toonbank staan?) voor die partij gestemd hebben dat er een structurele band is tussen de organisatie waar zij actief bij zijn/de winkel waar zij naartoegaan?