Stop Operatie Doofpot : PVDA eist openbare onderzoekscommissie

1. Waarom wordt politiechef Luc Lamine buiten schot gehouden ?

In februari komt aan het licht dat de Antwerpse politiechef Luc Lamine kredietkaarten uitdeelde aan bevriende comissarissen, en zichzelf bediende met dure dienstreizen op kosten van de Stad Antwerpen. Op 24 februari legt het parket beslag op de boekhouding van de politie. Het gaat om dezelfde Luc Lamine die vorige week de arrestatie van betogende dokwerkers beval en de rellen in Borgerhout uitlokte met pepperspray. Opmerkelijk is dat vandaag over de politie-corruptie wordt gezwegen en dat korpschef Luc Lamine door alle partijen buiten schot wordt gehouden (ook door het Blok). Daarmee wordt de politie voorlopig de sterkste kracht in de Stad. Wellicht om een sterk korps te behouden voor de dag dat de oorlog uitbreekt. Na het betogingsverbod dat provinciegouverneur Paulus aan Antwerpen oplegde, wilde ook de gemeenteraad volgde dinsdag een betogingsverbod in de stad goedkeuren. Op vraag van minister van binnenlandse zaken Dusquesne.

2. Anders gaan leven ? Zij die de sinjoren laten betalen… bedienen zichzelf 

Even later wordt bekend dat stadssecretaris Fred Nolf, van de SP.A, zelf de vetpotten bediende. Voor zijn meubeltjes had de SP.A’er 12.500 Euro van de stadskas over.  Nolf mocht nog even blijven. Snel werd duidelijk waarom : ook de schepenen hadden zichzelf verrijkt met een visa-kaart en een enveloppe van 1.200 Euro van de stad. SP.A’er Fred Nolf staat symbool voor de zelfbediening van de hele politieke kaste. Naast zijn persoonlijke visa-kaart kreeg hij nog zitpenningen voor zijn postjes in niet minder dan 17 intercommunales. Ook Agalev deed zich tegoed aan de stadskas. Agalev-schepen Chantal Pauwels :  « Zo was het systeem nu eenmaal, en als men mij zegt dat dat mag dan doe ik dat » (DNG 12 maart 2003). Dat vindt ook Agalev-woordvoerder Jos Geysels : « Onze Agalev-schepenen hebben geen enkele wet overtreden, laat dat duidelijk zijn. Zelfs deontologisch zijn ze niet in de fout gegaan, maar politiek-maatschappelijk wel » (De Standaard 13 maart 2003). Volgens Geysels is de persoonlijke verrijking dus geen « deontologische fout ». Een mooi voorbeeld van « anders gaan leven ».

De PVDA kloeg de postjesjagerij van groenen, rozen, blauwen en gelen al aan toen dit schepencollege werd gevormd. Om de postjes te verdelen werd toen zelfs een nieuwe, « tiende » schepenpost uitgevonden. Het bilan van de tien schepenen is allesbehalve rooskleurig. Terwijl de hoge heren en dames grote sier maken met het geld van de
belastingbetaler, wordt het stadspersoneel ontslagen, wordt de ziekenhuiszorg afgebroken, moeten de stedelijke reinigingsdiensten met veel te weinig volk toch zorgen dat het huisvuil is opgehaald, worden sociale projecten vanuit SOMA vernietigd (hetzelfde SOMA dat als vetpotje functioneert voor de top-mannen en -vrouwen)… 

3. PVDA eist openbare onderzoekscomissie en controle door het volk

Janssens (SP.a) en Van Campenhout (VLD) willen een diepgaand onderzoek en een tuchtcomissie uit de weg gaan door het collectief ontslag voor te leggen. Ze willen met « operatie schone handen » vooral de andere doofpotten toedekken en de corruptie-schanddalen beperken tot de 1000-Euro-smoking van Agalev-schepen Erwin Pairon, de champagne van VLD-schepen Ann Coolsaet of de exclusieve parfum van SP.a-schepen Kathy Lindekens. 

Elk lid van het stadspersoneel weet dat er veel meer aan de hand is. De topmanagers in de Stad Antwerpen krijgen zelfs overuren, een voorrecht dat de managers zelfs niet in de privé krijgen. Voor een plaatsje in een examen-commissie krijgen ze hoe dan ook een uur pree extra. Terwijl die topambtenaren gaan eten en dineren, of zelfs gaan golfen op kosten van de stad, komen de gewone werkmensen van de Stad voor de tuchtcommissie voor een prul. Ze worden gesanctionneerd voor de minste inbreuk. Het personeel, de dokters, de bevolking en de patiënten worden uit het bestuur van openbare verzorgingsinstellingen, zoals de Ziekenhuizen, geweerd. Geen pottenkijkers gewenst.

En dan zijn er de dossiers waarin partijbonzen Patrick Janssens (SP.a) en Marc Van Peel (CD&V) zelf worden genoemd. Niet toevallig staan ze aan het hoofd van het autonoom bedrijf dat het stadspatrimonium moet verkopen (Van Peel) en van het autonoom bedrijf Telepolis dat de stadsinformatica moet beheren (Janssens). 

- Telepolis verkocht haar computers aan de OCMW-ziekenhuizen tot 50% boven de marktprijs

- Telepolis testte haar tarifiëringsprogramma uit op het Erasmusziekenhuiz (1998). Zo heeft Erasmus gedurende tien maanden geen enkele factuur kunnen innen en moest zich voor tientallen miljoenen oude BEF in de schulden steken bij Dexia-bank. En dat tegen torenhoge intrestvoeten. Vandaag wordt Erasmus met sluiting bedreigd.

- De dure service van Telepolis is zo selcht dat de magazijniers van het Erasmusziekenhuis bij panne wekenlang moeten wachten voor hulp… De stress op de werkvloer wordt zo ondraaglijk.

- In 2001 veroorzaakte Telepolis in Stuivenberg een achterstand van te innen facturen ten bedrage van 1 miljoen Euro

- De ziekenhuizen dienden aanvankelijk de computers van Telepolis te huren. Zo kwamen de kosten niet in deel A, de investeringskosten, van de door de overheid gesubsidieerde lidagprijs

Wat is de verantwoordelijkheid van « witte ridder » Janssens in deze dossiers ? Later deze week zal de PVDA een dossier over deze autonome bedrijven uitbrengen.

De PVDA eist

- Ontslag van commissaris Luc Lamine en controlemogelijkheid op de politie-officieren. Intrekking van het Antwerpse betogingsverbod.

- Opening van alle doofpotten door een openbare onafhankelijke onderzoekscommissie naar alle dossiers. Ook de dossiers van de politie, Telepolis, patrimonium, autonoom havenbedrijf en OCMW.

- Controle door het volk op de schepenen en topambtenaren. De instelling van een zesmaandelijkse controle-commissie vanuit het stadspersoneel en de bevolking om de schepenen en topambtenaren te controleren met de mogelijkheid om af te zetten. 

Deze eisen tot volkscontrole en onderzoekscommissie werden, twee maanden terug reeds, opgenomen in het tien-punten-programma van Resist.

Namens de PVDA

Peter Mertens, Mie Branders, Zohra Othman