Brussel - De Belgische bevolking wil geen oorlog tegen Irak. Tienduizenden mensen (100.000 volgens de meeste schattingen) hebben dat zaterdag in Brussel aan de wereld getoond. In een quasi-eindeloze stoet trokken ze door het centrum van de stad. Voorop de organisatoren : vertegenwoordigers van de Arabische gemeenschap, van de platformen Geen Oorlog en Stop USA en NGO's. De Amerikaanse president Bush was het uitgesproken mikpunt van de manifestanten. Een enkeling loofde de Belgische minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel. Een delegatie van de regeringspartij PS werd met eieren bekogeld.

De vondst van de dag : de Bush-Scream. Halverwege het parcours, aan de Beurs, hoorde je hoe telkens opnieuw een luidkeelse golf van protest kwam aanrollen, een immense kreet uit duizenden monden tegelijk en ondersteund door de trommelaars die op de trappen van het Beursgebouw hadden postgevat.

Ook de beweging tegen de Amerikaanse oorlog tegen Irak blijft aanzwellen . Op 10 november beantwoordden 5000 mensen een oproep van het platform Stop-USA, om hun solidariteit te betuigen met de bevolking van Irak en Palestina en te eisen dat embargo tegen Irak wordt opgeheven. Een week later brachten NGO's en vakbondsgroepen (verenigd in het platform Geen oorlog) zo'n 10.000 mensen op straat (onder meer om wapeninspecties in Irak te steunen). Op 19 januari herdachten 10.000 betogers (na een oproep van Stop-USA) het begin van de eerste Golfoorlog in januari 1991.

Bush-Sharon : Moordenaars !

Vandaag waren we - volgens voorlopige schattingen - met 100.000. Stop-USA en Geen Oorlog hadden tesamen opgeroepen mee te doen aan de wereldwijde protesten tegen de Amerikaanse oorlog. Zij mobiliseerden opnieuw zeer militante groepen van Arabische migranten en syndicalisten (Caterpillar, FGTB-Luik...), NGO's zoals 11.11.11, Oxfam, Wereldsolidariteit en Vredeseilanden, en politieke formaties zoals de Arabisch-Europese Liga en de Partij van de Arbeid. Maar de menigte bestond vooral uit individuele betogers, die er een kalme wandeling door Brussel van maakten. Maar hun pankartes lieten weinig twijfel bestaan over de overtuiging van de betogers : de oorlog om olie van de Amerikaanse president Bush moet gestopt worden.

Pas d'argent pour la guerre, mais pour combattre la misere !

De meest actieve manifestanten riepen slogans tegen Bush en zijn bondgenoten (de Israelische, Britse en Spaanse premiers Sharon, Blair en  Aznar) of eisten dat de oorlogsmiljarden worden gebruikt om de miserie uit de wereld te helpen. Ze vielen ook de Amerikaanse wapentransporten via de haven van Antwerpen aan, die gebeuren met de toestemming van de Belgische regering. Daarnaast een resem sprekende vondsten : "Bush toi de la", het onthoofde Vrijheidsbeeld met een bordje "Buiten dienst", Aznar die Bush's kont likt, "No to Recolonisation of Iraq", een metershoge Pop die het vredesteken maakt, de vredesduif als lamme marionet, "George Bush, we know you, your father was a killer too", "Les monstres tuent, les hommes parlent" en "Proud to be an old European" etc...

En Palestine, et a Gaza,
Cisjordanie, et en Irak,
et en Belgique, et a Bruxelles :
qui seme la misere, recolte la colere !

Twee regeringspartijen (PS en Agalev-Ecolo) liepen met eigen groepen mee. Die van de PS werd halfweg het parcours, aan de Beurs van Brussel, met eieren bekogeld. Veel betogers accepteren de hypocrisie van de Belgische regering niet. Die beweert tegen de Amerikaanse oorlog te zijn. Maar ze geeft wel logistieke steun aan de Amerikaanse militaire opbouw in Koeweit en Qatar, en in plaats van een Amerikaanse bezetting van Irak pleit ze voor een VN-protectoraat over Irak. De sociaal-democratische L'Olivo uit Italie, met tientallen Euro-vlaggen, betoogde zijn steun aan de Europese Unie (van de multinationals). Anders dan tijdens de vorige Irak-betogingen nam trouwens een aantal Europese politieke en syndicale bewegingen deel, zoals de Duitse en Griekse vakbonden Verdi en Pame.