Zowat 200 tot 250 mensen namen vanavond deel aan een nieuwe betoging tegen de Israëlisch-Amerikaanse terreur in Palestina. Ondanks een druilerige regen, de weergoden zaten duidelijk niet mee. Hoewel weergoden misschien een ongepaste uitdrukking is? Bij het begin van de manifestatie komt iemand plots aan initiatiefnemer Mohamed Bensaoud vragen of "dit hier toch geen religieuze aangelegenheid gaat worden". Mohamed is zelf leraar islam en Imam. Hij mobiliseerde voor de actie via de Gentse Arabische moskeeën. Ik zie een lichte frons van verwondering en ironie op zijn gelaat. Sommigen laten zich nogal makelijk inpakken door de hetze van de afgelopen dagen in een deel van de pers? Moeten dan ook de katholieke Belgen de betoging verlaten, vraag ik ter verduidelijking? De vraag blijft zonder antwoord. Mohamed Bensaoud: "Dit is geen actie tegen de joden. We komen hier op straat om te protesteren tegen het beleid van Sharon. Hij is een man van oorlog. Met die man kan je gewoon geen vrede sluiten. Hij daagt zelfs de Verenigde Naties uit. Hoeveel resoluties zijn daar niet al gestemd? Hij lapt ze gewoon aan zijn laars. Eerst liet hij bloed vloeien in Sabra en Chatila, nu in Jenin. Volgens mij is hij niet enkel een gevaar voor de Palestijnen maar ook voor de Israëli's en de hele wereld. Ik weet dat er in Israël ook heel wat mensen zijn die echt vrede willen. Daarom moeten we allemaal samen 'vechten' voor vrede en dialoog."

Nadat hij zelf eerst het woord heeft genomen, bij het begin van de manifestatie, geeft Mohamed Bensaoud het woord aan een Palestijnse betoger. Die bedankt vooral de Belgen voor hun aanwezigheid en solidariteit. Hij herinnert eraan dat de 200 vanavond, Belgen en migranten, niet alleen zijn maar overal ter wereld steun hebben in gelijkaardige betogingen en acties. Daarna geeft Mohamed het woord aan advocaat Norbert Van Overloop van het Medisch, Juridisch en Sociaal Centrum De Sikkel, in Sint-Amandsberg. Hij zegt onomwonden dat Sharon momenteel een genocide aan het uitvoeren is tegen de Palestijnen, met de zegen van Bush. En de medeplichtigheid van Europa. Vrede kan pas mogelijk beginnen worden als Israël zijn terreur stopt en zijn troepen terugtrekt uit de Palestijnse gebieden.

"Ach, anti-semitisme! Over kapitalisme gaat het"

In de betoging loopt ook een oudere Gentse dame mee, samen met haar hond. Ze heeft zich ingeduffeld tegen de koude wind met een pas gekochte Palestijnse sjaal, een keffieh. Ze heet Agnes Lamoen. Ze werkte 32 jaar voor het Gentse metaalbedrijf Arbed. Was er een groot deel van die tijd delegee maar werd uiteindelijk afgedankt. Haar strijdbaar verhaal staat te lezen in het boek Hier komen de delegees, van Epo. "Waarom ik meedoe met deze betoging? Omdat het niet meer menselijk is wat daar in Palestina gebeurt. Ik ben tegen oorlog. Ik heb vroeger aan de grote vredesbetogingen meegedaan. Het is vreselijk hoe ze die Palestijnen daar vandaag uitmoorden. Ze zetten die mensen daar zonder water, zonder medicamenten. Dat is onmenselijk. Dat kan er bij mij niet meer in. Ze hebben zelf zulke verschrikkelijke dingen meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog en dan doet de Israëlische regering nu het Palestijnse volk zulke dingen aan." Agnes is duidelijk nog steeds een strijdbare syndicaliste gebleven. Op de vraag naar de hetze over het anti-semitisme en het feit dat alle klassieke partijen daar in meegaan, schiet ze uit: "Ach, anti-semitisme! Over kapitalisme gaat het. De SP.A, ze zouden socialisten moeten zijn maar ze maken deel uit van het kapitalistische systeem. Ze doen aan alles mee, de anderen hetzelfde. Ze verdedigen allemaal dezelfde belangen en hetzelfde systeem dat vandaag het verzet van de Palestijnen wil breken en onlangs opnieuw ontslagen bij Pauwels heeft gekost, mijn vroeger bedrijf Arbed. En voor de rest vind het een goede zaak dat de Belgen en migranten hier samen lopen. Dat de vreemdelingen eindelijk weer op straat komen."

De betoging is intussen op weg van de Zuid naar de Sint-Michielshelling. Onderweg stopt Sarah, 23 en studente Afrikanistiek, me een lijst van Israëlische producten in de hand om te boycotten. Maakt ze deel uit van een organisatie? "Neen, ik voer een eenmansstrijd! Ik ben gewoon voor vrede. 't Is hier wel een maffe betoging." Maf? "Dat al die Belgen en migranten samen opkomen voor vrede. De interactie. 't Is goed dat er zoveel volk op straat komt want alleen zo kunnen we de regering verplichten om een boycot te beginnen. Alleen zo zullen ze moeten luisteren." En ze begint een liedje te zingen dat ze zelf schreef, op de tonen van Gimme Hope, Jo'anna: "The Israelis they keep a country, of the people we call the Palestines. It made a whole generation of youth, throwing stones for their liberty. But Sharon, he calls them murderers. He says, they are terrorists. But what could you do, if you knew the soldiers, are watching you. I give my support to all the people, who fight for freedom, who fight for justice and for liberty. Palestina must be free."

Foezie is 16. Zijn familie is van Marokkaanse oorsprong. Hij is een van de voortrekkers van de betoging. Hij is achteraf zeer tevreden over de actie. "Ik ben blij omdat we hier samen waren. Omdat we ook steun van de Belgen hebben gehad. We moeten samen druk zetten op de Belgische regering. Ze moeten die boycot doen, ze moeten een staakt-het-vuren eisen van Israël en het einde van de bezetting van Palestijnse gebieden. En die Palestijnse staat moet erkend worden. Het gaat hier niet over tegen de joden zijn. Dat heeft er niets mee te maken. We kunnen allemaal in vrede leven." Hoe zit het met dat anti-semitisme en fundamentalisme? "Anti-semitisme en fundamentalisme? Ik ken dat niet? Wat is dat? Wat bedoel je?" Even probeer ik een uitleg te bedenken. Het regent weer harder. "Ach Foezie, laat het zo, zeg ik uiteindelijk, het is niet belangrijk. Ik zie je volgende keer wel." "Schrijf wel maar op, reageert hij, dat ik het spijtig vind dat er niet meer pers is. We krijgen gewoon geen aandacht. In Antwerpen en Brussel waren ze wel maar hier verloopt alles vreedzaam en is er geen camera te zien."