Ik denk ook niet dat de antoglobaliseringsbeweging anti-westerse waarden koestert, zeker niet dat deel van de atiglobaliseringsbeweging die zelf van westerse oorsprong is. Ik stel alleen vast dat dat mensen uit andere culturen, onder meer onder invloed van de antiglobaliseringsgedachte, het dogma dat de westerse cultuur superieur is aan de hunne in vraag stelt, en dat kunnen we toch alleen maar toejuichen zeker. Vooral als je weet dat basiswaarden en -normen uiteindelijk overal dezelfde zijn, dat ze alleen in andere culturen op een andere wijze tot uitdrukking gebracht wordt. Diversiteit is toch goed, toch, of is eenheidsworst dan beter? En zo ja, is het dan aan de dominante finaciële macht om te bepalen hoe die eenheidsworst er moet uitzien? 

Trouwens, bij een bevraging van mensen uit alle landen die niet tot de Noord Amerikaanse of Noordwest Europese cultuur behoren over wat zij een typisch kenmerk vinden van onze cultuur was het topantwoord overal ter wereld "die mensen hebben geen cultuur". Stemt toch een beetje tot nadenken, is het niet, want overal ter wereld weten mensen veel meer van onze leefwereld dan wij van eerder welke andere.

We moeten echt wel af van ons superioriteitsdenken, want in andere dlen van de wereld geloven ze dat zo stilaan niet meer, en lopen we het risico om als arrogante, cultuurloze zakken over te komen die enkel vanalles opdringen, zowel materieel als immaterieel, en die nooit eens luisteren.

Dat palestijnse politiekers zich tot onze politiekers wenden om steun, hulp of weet ik veel te krijgen heeft meer te maken met het feit dat het machtsoverwicht nog steeds in het westen ligt dan dat ze overtuigd zijn van de superioriteit van westerse mensen hoor.

De mentale decolonisatie (die ten tijde van de vliegtuigkapingen nog maar nauwelijks ingezet was)is in volle gang, de wereld is aan het veranderen en wij zullen ermee moeten leren omgaan. En niet alleen bij arabische of islamitische mensen, ik hoor ook bij bv. mijn afrikaanse en thaise vrienden die drang naar het recht op zelfbeschikking en burgerrechten, elk vanuit zijn eigen culturele referentiekader en ik zie daar absoluut niets fout aan, volgens mijn bescheiden mening is dat vooruitgang.

Ik kan het best verkeerd voorhebben hoor, dat het beter is om vanuit een intercultureel kader te proberen denken en daardoor een aantal westerse prerogatieven, dogma's en theorieën in vraag te stellen en het vraagt best wel een inspanning om de eigen culturele context in vraag te durven stellen. In ieder geval is het voor mij nog steeds een interessante denkoefening waaraan ik al heel veel geleerd heb. 

Dit  betekent nog niet dat ik zou vinden dat ik "zuiver" denk, vooraleer ik dat kan beweren heb ik nog een hele lange weg te gaan. Dat betekent wel dat ik de verkrachting door een palestijn van een joodse vrouw veroordeel, omdat dat fout is. Dat is trouwens één van die basisnoirmen die universeel zijn.

Dat betekent ook dat ik weet dat, als die palestijn een mentaal ziektebeeld vertoont, je dat hoogstens mag omschrijven als "iets wat op psychopathie lijkt". En dit omdat ik weet dat mentale ziektebeelden zoals wij die kennen, enkel gelden voor mensen uit een westerse cultuur.
iemand uit een andere cultuur die een mentaal ziektebeeld vertoont krijgt zonder uitzondering de digagnose "difuus" opgeplakt. Het feit dat men daardoor op het gebied van mentale gezondheidszorg voor het grootste gedeelte van de wereldbevolking niet eens een diagnose kan stellen, laat staan een therapie ontwikkelen, is een van de meest schreindende gevolgen van het westers superioriteitsdenken.
Denk maar aan de beelden uit instellingen overal ter wereld die we zo af en toe via de televisie te zien krijgen.

Inderdaad, alle ogen in palestina zijn op ons gericht, met een vraag naar steun, niet met een vraag naar hoe ze het best aanpakken, want, zoals ik al stelde, geloven zij niet langer in onze superioriteit. Ik zuig dit niet uit mijn duim, ik geef alleen weer wat ik hoor. Wij kunnen die steun alleen geven door druk uit te oefenen op onze politieke leiders, als we onze eigen steunbetuigingen al te veel relativeren, zullen ze zeker maar heel lauw reageren.

Ik vrees ook dat, als we niet en masse beginnen te proberen vanuit een interculturele context te denken, we inderdaad afstevenen op een derde wereldoorlog, een oorlog die wij zullen verliezen omdat die zal gaan over het al dan niet aanvaarden van de superieure westerse cultuur. Een premisse die wij westerlingen uitgevonden hebben als excuus om de hele wereld te kunnen onder de duim krijgen en die uiteindelijk enkel gebaseerd is op brute kracht.

Ik besef dat ik wel een hele lange commentaar geschreven heb, maar ik acht het nodig om een aantal zaken eens wat diepgaander uit te leggen omdat ik het gevoel heb dat we langs elkaar heen communiceren en er allertlei misverstanden tussen komen.

Groetjes,

Libby