Ik was net enkele bedenkingen aan het schrijven, toen ik dit bericht opmerkte. Ik zal ze maar gewoon als comment posten. 

“De Afghanen zullen het beter hebben, want de hulp zal toestromen.”

Vreemde redenering. Ongeveer een derde van de totale Afghaanse bevolking (= 7,5 miljoen mensen) was vóór 11 september afhankelijk van voedselhulp. Op 16 september vroegen de VS aan vriend Pakistan om de grenzen te sluiten en geen trucks met voedsel meer door te laten (New York Times, 16/09/2001). Op 7 oktober begonnen de “strikes” en viel de hulp stil. Hulpverleners durfden geen trucks meer te besturen. Terecht, tot tweemaal toe werd het Rode Kruis met precisiebombardementen bestookt. Volgens verschillende bronnen viel de hulp met meer dan de helft terug. Een simpele rekensom levert dan op dat 3,5 miljoen Afghanen met de dood bedreigd worden. Daarbij komt nog eens dat velen op de vlucht zijn. Sommigen vluchtten zelfs de bergen in. Die plaatsen zijn door de recente én verwachte sneeuwval nu gedurende maanden onbereikbaar. Zelfs als de hulp nu snel op gang komt, zullen toch nog een meervoud van 5000 mensen omkomen van de honger. 
Bemerk hoe cynisch de opmerking van Angelina over de burqa en de zonnebril vanuit dat perspectief is. Maar goed, we gingen niet schelden…
O ja, voor ik het vergeet. Als “onze vijanden” 3,5 miljoen mensen bewust de dood injagen, noemen wij dat meestal genocide. 


“De NA is in ieder geval beter dan de Taliban.”

Cynische redenering. Commentatoren hebben een kort geheugen. Toen in 1996 de Taliban Kaboel binnentrokken, werden ze als bevrijders begroet en schreef iedereen dat zij in ieder geval beter waren dan de NA. Die laatsten lieten 50.000 doden achter en hadden de sharia ingevoerd. Generaal Rashid Dostum, de man die Mazar-I-Sharif veroverde, heeft al jaren de gewoonte om onwillige soldaten aan een tank vast te binden om er dan door de kazerne mee rond te rijden (Robert Fisk in The Independent, 14/11/2001). Dit soort mensen heeft het nu voor het zeggen in Kaboel. Zij zullen een nieuwe regering vormen met de “gematigde” Taliban en een stokoude feodale koning aan het hoofd. De NA controleerde 80 % van de drugshandel. Begin dit jaar kregen de Taliban nog een grote som geld kreeg om de drugsmaffia te bestrijden. Nu gaan die Taliban met diezelfde drugsmaffia in een brede regering zitten. Zoek de logica. En dan zijn er die ons vragen om een korte termijn oplossing te bieden voor deze problemen. 
En JPE, het klopt dat je gezien hebt dat de kappen werden afgeworpen en de baarden geschoren. Maar dat komt alleen omdat de enige onafhankelijke zender werd uitgeschakeld en de andere zenders verboden werden om beelden van slachtoffers uit te zenden. Meer daar over op www.fair.org. Ik las daar o.a. het volgende:

On Fox television's "Special Report with Brit Hume" last week, for example, Hume wondered if the deaths of women and children should be "big news," because "civilian casualties are historically, by definition, a part of war, really."

Dit is géén mop, maar bittere ernst want de logica van een bekende journalist.
De website geeft nog veel andere voorbeelden van censuur en zelfcensuur.


“Dit is een strijd tegen terrorisme.”

In welke mate draagt het bombarderen van Al Jazeera bij tot de strijd tegen terrorisme? 
Powell heeft persoonlijk bij de autoriteiten van Qatar aangedrongen om het tv-station te sluiten. Zij zijn daar niet op ingegaan en dus kreeg de zender nog snel één van de laatste bommen boven Kaboel op zijn dak. Moeten de Arabieren de VS geloven als die zeggen dat terrorisme fout is? Ik had alvast niet anders verwacht van duif Powell. Herinner je nog eens zijn autobiografie.
"In his 1995 autobiography, My American Journey, Powell describes burning peasants out of their huts in 1963, "starting the blaze with Rooson and Zippo lighters." "Why were we torching homes and destroying crops?" Powell asks rhetorically. "Ho Chi Minh had said the people were like the sea in which his guerrillas swam. We tried to solve the problem by making the whole sea uninhabitable."" 
Eens een terrorist, altijd een terrorist.