Cuba verdient onze volledige steun !

Van 9 tot 29 juli trok een groep van 25 syndicalisten door Cuba : twee Nederlanders, twee Fransen en 21 Belgen, op twee na allen lid van de ACOD, uit verschillende sectoren (mobiliteit, post, spoor, defensie, gazelco, onderwijs, financiën, volksgezondheid). Misschien kocht je een houwtouwtje " Solidaridad Bélgica - Cuba " dat ze aanboden op betogingen en aan conferenties en waarvan de opbrengst aan de Cubaanse vakbondskoepel CTC werd geschonken. 

Ze vertrokken met veel vragen over de arbeids- en levensomstandigheden en zochten er een antwoord op tijdens hun bezoeken aan fabrieken en gezondheidscentra en tijdens hun ontmoetingen met de gewone Cubaan in de straat. Ook culturele activiteiten (carnaval !) en natuurwandelingen stonden op het programma.

Het programma werd nu en dan eens ondersteboven gehaald, niet in het minst door de orkaan Dennis die een paar uren voor hun aankomst Cuba teisterde. Een vertraging van de vlucht en het afgelasten van een aantal bezoeken (o.a. aan de Sierra Maestra waar de orkaan de historische commandopost van Fidel Castro verwoestte) waren enkele gevolgen. Maar voor de Cubanen was het erger : de orkaan rukte duizenden daken af en deed elektriciteitsleidingen knappen zodat de al wankele energievoorziening nog meer in het gedrang kwam. 

De groep bezocht in het bijzonder in Santa Clara twee projecten die steun krijgen van ABVV en ACOD : de textielfabriek " Desembarco del Granma "  en het leslokaal en vormingsprogramma van de SNTAP, de Cubaanse vakbond van de openbare diensten. De groep kon vaststellen dat de steun goed besteed werd : verzorgde kantines voor de textielarbeiders en een goed ingericht leslokaal waar nieuwe vakbondsafgevaardigden worden opgeleid. De groep pleit ervoor om de steun zeker voort te zetten.

Net voor haar vertrek vernamen de 25 syndicalisten dat er op een wereldcongres van de UNI (commerciële bediendenvakbondsinternationale) een motie zou worden ingediend tegen het VS-embargo tegen Cuba. Dat embargo maakt het Cuba zeer moeilijk (en kostelijk) om broodnodige producten in te voeren of normaal handel te voeren. De VS gebruiken het om het Cubaanse volk uit te hongeren en het zo in opstand te laten komen tegen de regering. Deze poging, samen met het betalen van " dissidenten ", en een wereldwijde desinformatiecampagne (voor méér dan 30 miljoen dollar), slaagt er niet de revolutionaire eenheid tussen het Cubaanse volk en haar leiding te breken ! De groep was dan ook erg verbaasd en verontwaardigd toen ze een aantal amendementen op die motie las die precies de VS-propaganda over mensenrechten en democratie herhaalden.





Met z'n allen maakten ze een tekst op waarin ze het embargo veroordelen en hun steun betuigen met de Cubanen, met respect voor hun soevereiniteit en maatschappelijke keuzes, waarin het welzijn van iedere werker centraal staat. Daarvan getuigen de programma's van tewerkstelling, onderwijs, gezondheidszorg en de eerlijke verdeling van de beperkte middelen. De leden van de groep hebben persoonlijk kunnen vaststellen dat de Cubaan in de straat achter de Revolutie staat. De groep vraagt ook dat de EU haar relaties met het eiland normaliseert.

Enkele groepsleden hebben op basis van de discussies en de honderden foto's een power point presentatie gemaakt over de thema's die tijdens de reis aan bod kwamen, met bijzondere aandacht voor de rol van de vakbond. Ze willen hun verhaal, hun ontdekking van Cuba graag komen vertellen in jouw comité of militantenkern, al of niet met een glaasje Cubaanse rum. Neem contact op met Erwin Carpentier (0477 97 02 12 of erwin.carpentier@telenet.be) .
Artikel EC syndicale reis Cuba 2005 		pag.2