Onze excuses aan de lezers voor het laattijdige antwoord. Mocht deze centrale pagina op indymedia veranderen of verhuizen, dan verzekeren wij u een volledig antwoord op de site van de LSP: http://users.pandora.be/militant.links Het antwoord hieronder is een basis die we voortdurend zullen aanvullen met illustraties en verder uitdiepen per aangeraakt onderwerp. Onder illustraties verstaan we: * citaten van De Militant of Solidair of andere publicaties van beide stromingen * interviews met Russische, Poolse, Oostduitse, Roemeense en Tsjechische militanten die geleefd hebben onder het “reëel bestaande socialisme” of “stalinisme” * interviews met militanten uit een aantal ex- of semi- koloniale landen waarvan het regime op één of andere manier door de PvdA gesteund wordt Het geheel zal achteraf in een brochure gebundeld worden en als antwoord dienen op de brochure die de PvdA recent tegen onze stroming heeft geschreven. Het is uit die publicatie dat Peter Mertens zijn mosterd haalt. Graag hadden we trouwens zo’n brochure ontvangen. Tot op heden blijft die publicatie naar verluid ‘voorbehouden aan PvdA-leden’. Een sympathisant mocht ze doornemen, maar niet copiëren. In april plannen wij opnieuw een ‘Socialisme’-manifestatie. Drie jaar geleden kwamen Michel Bouffioux (ontslagen bij télémoustique wegens te kritisch in de zaak Dutroux), Roberto D’Orazio (Debout) en Pierre Beauvois (PC) er spreken. Twee jaar geleden was het de beurt aan Kris Merckx (PvdA), François Vercammen (SAP) en opnieuw Pierre Beauvois (PC) om er met ondergetekende in debat te gaan over linkse allianties. Vorig jaar moest ‘Socialisme 2001’ wijken voor het congres van - toen nog - Militant Links. Dat laatste werd vervroegd om niet tijdens het Belgisch EU-voorzitterschap te vallen. Dit jaar wordt Socialisme 2002 een vormingstweedaagse met daarin - zo weet je het ook al Peter M. - een debat over ‘socialisme in de 21ste eeuw. We hopen dat Peter Mertens (PvdA) daar in debat zal treden met Peter Vander Biest (LSP). Een bericht op indymedia is als een voedseldropping. Je weet dat het grootste deel nooit terecht zal komen bij diegene waarvoor het bedoeld is. Dat diegene met de wapens, de grootste mond, de venijnigste pen, er als de kippen bij is om zich de beste beetjes toe te eigenen en de anderen het recht op voedsel, info en inzicht te ontzeggen. “Het voedsel is sowieso giftig”, weet-je-wel. Toch ga je ermee door, omdat je weet dat de steun voor de krijgsheren vroeg of laat doorprikt word, niet door jou, maar door henzelf. Doe zo voort. Intussen ga ik van de vorm naar de inhoud in antwoord op Peter Mertens. Peter zegt: “hoe meer kranten, vlaggen, meetings en acties in de beweging, hoe beter”. Ik kan dat alleen maar beamen. Dat is trouwens wat de PvdA en de LSP gemeenschappelijk hebben. Beiden staan niet - zoals veel van onze critici - vol frustraties aan de zijlijn te mopperen over hoe een ander iets uitbouwt, neen, zowel de PvdA als de LSP werken aan een model voor maatschappijverandering. Beide zetten de theorie om in de praktijk, en dat niet alleen als de tafel al gedekt is, als de barrikades al opgeworpen zijn, maar ook en vooral voordien, als het minder ‘in’ is. Beeld je eens in dat Solidair of De Militant met al hun analyses niet zouden bestaan. Beeld je eens in dat ook de PvdA en de LSP de weg van de minste weerstand zouden volgen. Zou links dan sterker staan? Sta mij toe daaraan te twijfelen. Die kranten, vlaggen, meetings en acties hebben wel degelijk zin. Ze maken mensen bewust van de processen rondom hen, ze zorgen ervoor dat mensen met elkaar in contact komen, ze bieden ideologisch weerwerk tegen de massamedia etc… ze maken de projecten van links zichtbaar. Diegenen die daarover klagen zijn meestal niet belangenloos. Voor hen zijn ‘Solidair’ en ‘De Militant’ geen hulpmiddel, maar wat men in het Engels een ‘pain in the ass’ noemt. Ze zouden liever het monopolie over ‘links’ en ‘progressief’ voor zich hebben, zonder systematisch gescreend te worden door deze vervelende ‘betweters’ die hen verhinderen de beweging te dépolitiseren, te misleiden, te corrumperen en uit te verkopen. De arbeidersbeweging is nooit “zuiver” proletarisch geweest. Ze bestaat uit mensen. Mensen zijn gevoelig voor de ideeën die de heersende klasse zo vlot weet te laten indringen via haar massamedia, het door haar gecontroleerde onderwijs, de religie, kortom heel de bovenbouw, zoals de marxisten dat noemen. Tegen die ‘heersende stroom’ ingaan vergt doorzettingsvermogen en energie. Lid zijn van één van de burgerlijke partijen die meevaren op de golven van de heersende ideologie of weigeren zich in te laten met politiek en partijen - dat al even machtsbestendigend is - vergt honderden keren minder energie en uithoudingsvermogen dan tegen de stroom in te gaan, zeker in periodes waarin weinig of geen actie wordt gevoerd of wanneer er geen beweging is. Het blijft mij steeds verwonderen hoe mensen die gisteren nog in hun zetel zaten te mopperen en morgen wellicht met die constructieve bijdrage zullen doorgaan, plots, als het getij meezit, menen de les te moeten spellen aan diegenen die al die tijd bleven verder ageren. Gezien het enorm veel energie vergt om voortdurend tegen de stroom in te gaan, zijn er onvermijdelijk voormalige militanten die er op bepaald ogenblik - tijdelijk of definitief - de brui aan geven. De meeste doen dat met een enorm respect voor diegenen die wel doorzetten, sommigen doen dat met natrapperij en een zoektocht naar allerlei uitvluchten om hun falen voor te stellen als een “rijpingsproces”. Meestal gaat dat gepaard met het begin van autoritaire trekjes. Het verbieden of proberen verbieden, in allerlei mogelijke gradaties, van oppositiestromingen is een teken van zwakte. We hebben in de geschiedenis al talloze keren moeten vaststellen hoe in naam van edele principes misdaden begaan werden. Denk maar aan de inquisitie, de goelags, de fundamentalisten… De tegenstanders van de vrijheid beroepen zich dikwijls op de “eenheid” om de vrijheid van pers en organisatie te verbieden: geen krantjes, geen spandoeken, geen partij-emblemen… Dat is naar mijn oordeel toegeven aan een autoritaire kleinburgerlijke stroming. Wij komen juist op voor meer vrijheid, dus ook en vooral in de eigen bewegingen. De amorfe, ideeën- en debatloze brede beweging is per definitie een contradictie op zich, gelukkig maar. Ik ben blij dat Peter M. schrijft: “hoe meer kranten… hoe beter”. Geldt dat dan voortaan ook binnen D14 A’pen en Leuven? Net daar wou men de LSP verbieden haar eigen materiaal op de activiteiten te verkopen. In A’pen was Peter hier niet enkel getuige van, maar één van de expliciete voorstanders van het verbod. Zijn kompanen uit Leuven dachten er net zo over. Er was een offensief op nationaal Niveau vanwege LSP nodig om de PvdA tot andere inzichten te brengen. Stelling 1: van de PS zou nog soelaas verwacht mogen worden én LSP beschermt de Parti Socialiste van Di Rupo en Onkelinckx Waarop baseert Peter zich voor die bewering? Hij citeert uit een artikel van mij dat verscheen in het septembernummer (2001) van De Militant (blz. 9 “Van strijdorgaan naar politiek alternatief” - paragraaf 11 - beschikbaar op onze site onder “Archief”). Voor de leesbaarheid herhaal ik hier het citaat van Peter. “1. De stelling dat van de Parti Socialiste nog enig soelaas mag verwacht worden. In Wallonië wordt de LSP nog niet opgericht omdat, volgens Eric Byl, de PS nog niet zover is afgegleden als de SP: “In Wallonië hebben we die autoriteit en inplanting nog niet. Bovendien is de PS nog niet zover afgegleden als de SP en nog niet van plan socialisme uit haar naam te schrappen. Het zou voorbarig zijn ons daar al LSP te noemen. We kozen voor MAS (Mouvement pour une Alternative Socialiste, pm) omdat dit het best de ontwikkeling van Militant in Wallonië weerspiegelt en beter tegemoet komt aan de actuele situatie.” (Eric Byl, Militant Links wordt Linkse Socialistische Partij, September 2001. ) Voorwaar een grondig argument om de Parti Socialiste van Di Rupo en Onkelinckx te beschermen: zij dragen de term ‘socialisme’ nog in hun naam. Dat ze Sabena failliet lieten gaan, de overheidsbedrijven uitverkopen, Forges de Clabecq hebben gekelderd, de oorlogen tegen Irak, Joegoslavië en Afghanistan steunen lijkt me belangrijker om te beoordelen. ” Waar haalt Peter vandaan dat we de PS beschermen? In het citaat zeggen we enkel dat 1. We in Wallonië nog niet de autoriteit en inplanting hebben van Vlaanderen en 2. Dat de PS nog niet (voor Peter: dus in de toekomst wel) zo ver (voor Peter: dus wel al een eind ver) is afgegleden als de SP en nog niet (voor Peter: dus in de toekomst wel) van plan is socialisme uit haar naam te schrappen. Klopt dat niet met de realiteit? Dat is toch exact wat later dit jaar (oktober voor de Spa, januari voor de PS) in de praktijk is omgezet. Betekent dit, dat de LSP de PS in bescherming neemt of van de PS nog enig soelaas verwacht? Geenszins. Peter had dat 3 paragrafen eerder in hetzelfde artikel kunnen vaststellen (paragraaf 8): “De reformistische politiek van de leiding moest echter onvermijdelijk leiden tot recuperatie. Vandaag zijn de SP en de PS-leidingen door en door burgerlijk, ze staan mijlenver van de arbeiders en voeren getrouw de politiek van het patronaat uit op lokaal, nationaal en internationaal vlak.” Deze politiek is dus: het faillissement van Sabena (kon ik moeilijk citeren aangezien Sabena toen nog niet failliet was), de privatiseringen van de openbare diensten (waarover een volledige bladzijde 4 in datzelfde septembernummer van De Militant), de aanvallen op de tewerkstelling in de privé-sector (blz. 5 van datzelfde nummer), de aanval op Clabecq (blz. 5 onderaan), de oorlog tegen Irak, Joegoslavië, Afghanistan (was toen nog geen sprake van)… Voorwaar een eigenaardige bescherming van de PS. Peter pikt citaten uit, rukt ze uit hun verband en koppelt er totaal onterechte conclusies aan vast… we noemen dat de stalinistische school voor vervalsingen. Maar er is meer: in datzelfde nummer van De Militant leggen we uit waarom we onmogelijk het platform van de betoging in Brugge op 6 september kunnen ondertekenen. “Het platform SO6 heeft toegegeven aan de druk van de regeringspartijen. Deze partijen (die het platform onderschreven! - EB) willen een voet tussen de deur om de beweging te kanaliseren.” We werden daarin gevolgd door D14 en door Indymedia. Raad eens wie het platform wel heeft onderschreven? De PvdA. Wie neemt hier wie in bescherming? Niet aan gedacht Peter? De kromme logica van Peter kent enkel de verraderlijke politiek van de sociaal-democratische leiding - tenzij het hem anders beter uitkomt. Voor LSP is niet enkel de leiding, maar vooral de basis van belang. Vandaag kunnen we met een gerust geweten zeggen dat strijdbare arbeiders zich geenszins naar de SP zullen keren in de hoop op vooruitgang. Daardoor is een vacuüm ontstaan dat wij niet alleen kunnen invullen, maar waar wij in samenwerking met anderen, vandaar de ‘linkse alliantievoorstellen’ willen op inspelen. Langs Franstalige kant ontwikkelt de PS in dezelfde richting als de SP, maar haar impact op de arbeidersbeweging is nog steeds groter, daardoor is het vacuüm kleiner en dus ook de ruimte voor nieuwe arbeiderspartijen of allianties. Is dat zo moeilijk om te begrijpen? De PvdA zou nochtans beter moeten weten. Volgens dezelfde kromme logica wou de PvdA in de jaren ’70 immers rode vakbonden opzetten tegen de gele (bedoeld wordt: burgerlijke) bonden (ABVV en ACV). Intussen is het bij de PvdA al beginnen dagen dat er een onderscheid is tussen vakbondsleiding en basis. Vandaag werken de PvdA-militanten net als die van LSP in de traditionele vakbonden. Die van LSP pleiten er voor de omvorming van de vakbonden in democratische strijdorganen. Geen onderscheid tussen leiding en basis, Peter? De andere stellingen volgen….