Han, Ik ben blij dat je nu wat redelijker spreekt, toch enkele inhoudelijke kwesties.

"Jij geeft hierzelf trouwens goed aan wat ik bedoel met desinformatie. 
Je zegt niet dat D14 veel vrijgestelden heeft maar dat de PVDA die heeft en dat D14 dus eigenlijk = aan de PVDA. 
Of hoe moeten we je anders begrijpen. "

Die conclusie volgt daar helemaal niet logisch uit he Han. Ik suggereer dat zelfs niet. Er zitten dus in D14 ook verschillende organisaties (PvdA, SAP, Miliant Links-LSP...) die vrijgestelden inzetten om die campagne op te volgen, wat niet meer dan logisch is. Attac heeft op zich geen vrijgestelden. Meer zei ik dus niet, maar je zoekt er wel vanalles achter op een vergezochte manier. 

"/ Het feit dat er ook manifest mensen van de PVDA meewerken is voor jou (en met jou ook voor Attac Vlaanderen) al genoeg om niet mee te doen met D14. "

Nogmaals compleet onjuist en onlogisch. In Brugge en Gent hebben we natuurlijk ook met de PvdA samengewerkt. Ik ben daar absoluut voorstander van, hoewel ik het inhoudelijk vaak oneens ben met de PvdA: maar eenheid in de actie! Ik ben het ook vaak oneens met pakweg Pax Christi, het ACV of Meervoud, maar ik zou er mij ook voor inzetten om met hen eenheid te bereiken. Je weet eigenlijk wel beter Han, wie er in Attac steeds voor eenheid met D14 heeft gepleit... Ook binnen D14 zijn er velen die dat weten, vergis je daar niet in.

"Op de doorsnee algemene vergadering van D14 waren er meer mensen aanwezig dan op het congres van Attac-Vlaanderen (80 a 100 deelnemers). "

Dit is weer zo'n onnozele vergelijking. Wij zijn leker met meer! Ten eerste waren er op ons laatste congres ook zeker 100 mensen, ten tweede was dat in het voorjaar en zouden er zeker nu dubbel zoveel mensen komen omdat de interesse de laatste zes maanden natuurlijk enorm is toegenomen (zo weet de staatsveiligheid dat nu ook weer allemaal, fijn...). Ten derde is D14 natuurlijk een front van allerlei verschillende organisaties, Attac is een thema-beweging met individueel lidmaatschap.

"Op de betoging van D14 Luik die op drie weken tijd werd in elkaar gestoken waren meer deelnemers dan op het forum van ATTAC Wallonië in Luik waar alle Franstalige NGO's en Vakbonden maanden voor mobiliseerden. "

Gaan we voort cijfertjes vergelijken? Ik vind het al heel goed: een hele dag forum van Attac (Attac-Belgie trouwens), met lange lezingen en zware discussies met 1000 mensen en tegelijk een betoging van 1500 mensen. Deels trekt dat toch een ander publiek aan. Waar is het probleem?

"Of neem de mensen van Pink & Red of van Bruxxel,... "

Die hebben de volledige sympathie en solidariteit van Attac, dat staat buiten kijf. We hebben dat ook duidelijk laten blijken tijdens bepaalde onderhandelingen. De Attac-bewegingen houden zichzelf in de eerste plaats niet bezig met Non Violent Direct Action (soms wel eens en vele individuele leden ook), maar ondersteunt deze actievorm wel principieel als legitiem en nuttig. Daarover zijn verschillende discussies gevoerd. Stop ermee ons als een sort bureaucratische NGO of een vereniging van bezadigde burgers af te schilderen. Dat doe je onrechtstreeks door ons op deze manier met deze organisaties te contrasteren.

"Geef mij dan maar de mensen van 11.11.11 die zijn tenminste eerlijk en durven gewoon zeggen dat voor hen 14 december geen prioriteit is. Maar ze geven wel de mogelijkheid aan lokale groepen om te mobiliseren. "

Dat is de zaak van 11 11 11. Die hebben misschien moeite om ook nog eens voor het voorafgaande NGO-weekend te mobiliseren, ze komen nog maar net uit hun jaarlijkse campagne of weet ik veel. Attac heeft in elk geval hard mee zijn best gedaan om 11 11 11 (en heel wat andere NGO's) toch te overtuigen op te roepen voor 14/12. En dat weet jij ook Han. Als het geduurd heeft tot 20 oktober voor er officieel een netwerk was, kwam dat omdat we eerst al wekenlang probeerden te onderhandelen om ervoor te zorgen dat ook de organisaties die niet in D14 zaten (en er ook niet in zouden toegetreden zijn, voor welke redenen dan ook), toch ook op de belangrijkste dag (14 december) op straat te krijgen. Dat was ook de unanieme visie van Attac-Europa. Dat is ons vrij goed gelukt vind ik.

Het mag ook geweten zijn dat Attac-Vlaanderen geen enkel inhoudelijk probleem had met D14-platform, maar formeel een afwachtende houding heeft ingenomen omdat er interne discussies waren met Attac-Wallonie. Ik denk dat conflicten, misverstanden en communicatiestoornissen tussen Attac-Wallonie en het Luikse D14-comité daar mee aan de basis van lagen. Dat is geloof ik intussen uitgeklaard. 

In het algemeen staat het je natuurlijk vrij om alle mogelijke kritiek op de NGO's te uiten. Attac heeft ook vaak kritiek op NGO's. Het is een feit dat er in de aanlop naar 14 december vanalles fout is gelopen met 'de communicatie', zoals men dat nu modieus zou uitdrukken. En nu is mijn kameraad Eric weer een goeie (en ik de slechte zeker?), maar vergis je niet: met Attac-Vlaanderen staan we allemaal al voortdurend op dezelfde lijn en werken we al zes maanden aan hetzelfde project. Namelijk een zo breed mogelijk democratisch front opbouwen dat zoveel mogelijk tegemoet komt aan de wensen van iedereen en waar iedereen zich in kan vinden en ruimte heeft voor zijn eigen vormen en methoden, van anarchisten tot NGO's en vakbonden. Dat is niet altijd eenvoudig, en er moesten soms compromissen worden gesloten of tijdelijke omwegen worden gemaakt. Dat betekent dat je veel moet gaan onderhandelen, en dat je van allerlei kanten verwijten kan krijgen. Het zij zo.

De 'gevestigde waarden' moeten zichzelf inderdaad eens bevragen. En dat gebeurt ook. De meeste derdewereldbewegingen komen uit een crisis, komen er nu weer bovenop dankzij de nieuwe dynamiek en zijn inderdaad bezig zichzelf over een en ander te bevragen. geef ze dus liever constructieve kritiek en steun daarin. Idem voor sommige sectoren binnen de vakbonden. Attac zelf bevraagt zich ook hoor. Er worden openlijke discussies gevoerd. Je hoeft ons echt geen lesjes in democratie te geven.

En Lien, je schrijft:

Er zijn soms reporters en journalisten die wel eens te dicht op de waarheid gaan zitten, wel dan krijgen ze een ander verhaal toegewezen, en dan word hen gezegd dat ze te betrokken raken bij hun onderwerp : "Je laat je te veel gaan", , "je kan niet voldoende afstand nemen", "je bent niet langer objectief",... Maar objectiviteit dat wil dan eigenlijk zeggen dat je naar de dingen dient te kijken zoals de mensen aan de top dat doen. Als je de wereld bevraagd zoals zij die zien dan wordt je plots ideologisch. Dat is natuurlijk een zeer ideologisch uitgangspunt. "

Dit is op zich een juiste en scherpe vaststelling, maar dat betekent enkel dat er inderdaad vaak misbruik wordt gemaakt van het begrip 'objectiviteit', dat dan wordt gelijkgesteld met het heersende maatschappelijke (en ideologische) discours (en dat is, zoals Pierre Bourdieu zei, 'het discours van de heersers') . Ik ben niet 'iemand van de top'. Je beledigt me daar zelfs mee. Ik ben een basismilitant en toevallig ben ik ook wetenschappelijk bezig met dergelijke kwesties. Het zou enkel postmodern zijn om dan elk streven naar een zo objectief (of 'intersubjectief') mogelijke weergave van de realiteit op te geven. Er zijn geen absolute normen, maar er bestaat wel een methode van controleerbaarheid, een zekere methodische vorm van afstand nemen e.d., waarmee we tot op zekere hoogte kunnen natrekken welke waarde een bepaald oordeel heeft. 

Je kunt tegelijk betrokken (geengageerd) zijn met je onderwerp, een duidelijk standpunt innemen, en toch ook afstand nemen (wetenschappelijke distantie) in je methodes van observatie en bronnenverwerking: 'participerende objectivering'.

Ik probeer hier trouwens niet met het academische vingertje te zwaaien, maar constructieve kritiek te geven om de kwaliteit van de Indymedia-berichtgeving te versterken. Wie kritiek geeft, moet ook zelf tegen kritiek kunnen.