Een gekleurd samenscholingsverbod
Antwerpen, bezette stad

Zondagnamiddag 21 april in Antwerpen. Een stralende zon boven een bezette stad. De bussen van De Lijn in de Pelikaanstraat worden opgehouden door een politieversperring en mogen pas na controle verder. Met de fiets en met ons bleek gezicht geraken we vlot overal door. Op de Meir en de Melkmarkt kruisen we politiepatrouilles te paard. De Agalev-campagne tegen de hondedrollen (« Elk kakje in een zakje ») geldt niet voor paarden. De paardevijgen liggen te dampen tussen de wandelaars.

Op de Grote Markt heerst een onwerkelijke sfeer. Volle terrasjes langs de historische gevels, een indrukwekkende ordedienst voor het stadhuis. En daartussen honderden wandelende toeristen rond het standbeeld van Brabo.
Iets voor 16 uur drumt de pers samen rond Dyab Abou Jajhjah, woordvoerder van de Arabisch-Europese Liga en intiatiefnemer voor de verboden betoging. Voor hij afgevoerd wordt staat hij de pers te woord:
« Wat zijn jullie van plan? »  -  « We zullen een symbolisch protest houden tegen het intimiderend optreden van de burgemeester en haar politie. We worden gegijzeld door extreem-rechts en de lobby van een andere organisatie (de zionistische lobby - FV). Er is in Antwerpen een de facto alliantie van de joodse gemeenschap met extreem-rechts, tegen de arabische gemeenschap, die geen recht op betogen krijgt. Het Vlaams Blok kan vaak wél betogen in een stad als Antwerpen. De standpunten van Delwaide kunnen niet (Delwaide zei : « Economische sancties tegen Israël zijn sancties tegen Antwerpen - de diamantsector mag niet getroffen worden » - FV). Het geld gaat voor op de mensenrechten. »
« Wat met mogelijke rellen ? » - « Het is niet omdat er rellen kunnen zijn bij een voetbalmatch dat de match verboden wordt. De rechter in kortgeding heeft trouwens beaamd dat er geen link moet gelegd worden tussen de vorige betoging en de rellen achteraf. »
«  Willen jullie stemrecht ? » - « Niet alleen stemrecht. Als burgers hebben de allochtonen niet alle rechten. Wij willen ook recht op huisvesting, recht op werk, enz... Hoe de politie nu tekeer gaat tegen de migrantengemeenschap is niet vol te houden.»
Enkele actievoerders steken een Palestijnse vlag in de lucht en worden prompt ingerekend. De dochter van een Marokkaanse familie die toevallig afgesproken had aan Brabo wordt door de politie opgepakt, en onmiddellijk ook de moeder van 47 jaar die luid was gaan protesteren. Later moet de vrouw met hartklachten afgevoerd worden naar het ziekenhuis. De opgewonden vader roept dat ze al van 1967 in Antwerpen wonen en nog nooit problemen hadden met de politie. Ze willen het voetstuk van Brabo niet verlaten. De zussen hebben allemaal hier gestudeerd. Eén is tandarts, een andere is lerares. Twee zussen werden vroeger op de dag al gefouilleerd op de Turnhoutsebaan, 4 km van de Grote Markt… Aan Brabo worden nog twee zussen en de vader weggevoerd. Minstens één zus is gewond.
De omstaanders reageren verdeeld. «Je moet in Antwerpen niet betogen, je moet het ginder gaat uitvechten» reageren enkele mensen. Heel wat omstaanders en toeristen zijn wel erg verontwaardigd of laten bedenkingen horen. Maar dan best niet te luid ! Big chief van de politie Luc Lamine himself roept mensen toe die alleen maar protest laten horen : « Als jullie niet zwijgen, laat ik jullie ook wegvoeren » - « Mogen we dan niets zeggen ? » - « Niet op deze plaats ! » Uit een venster boven de terrassen klinkt ondertussen muziek van Manu Chau, het lied over Commandante Che Guevara, El pueblo unido jamas sera vencido. Door de politieluidspreker galmt : « Verspreid u - geen samenscholing van meer dan 5 personen ». Niet zo simpel met al die honderden toeristen en dagjesmensen. Het samenscholingsverbod is dan ook selectief naargelang je blank of gekleurd bent . Een jonge Marokkaanse vrouw zegt me : « Alle mensen van vreemde origine moesten weg op de Groenplaats en op de Grote Markt. Ik had dat van Luc Lamine niet verwacht. »  Een zonnige dag in Antwerpen zou onder een Vlaams Blok-gemeentebestuur niet anders zijn. Misschien toch één verschil : misschien zou er dan wat protest komen uit groene of SPA-hoek. Nu bleef iedereen stom. Want alle partijen wilden Antwerpen de primeur geven van de enige grote stad ter wereld met een betogingsverbod. 
Uiteindelijk waren er volgens de pers 53 administratieve aanhoudingen en één gerechtelijke : die van de 23-jarige zus van de Marokkaanse familie. Ze zou zich teveel verzet hebben bij haar aanhouding…