Eén tegen zes. Dat was de verhouding van het slotdebat in de Zevende Dag. Ahmed Azzuz, de Antwerpse voorman van AEL mocht het opnemen tegen twee presentatoren die stekelige vragen stelden, Antwerps schepen van veiligheid Grootjans, Antheunis burgemeester van Lokeren en hevig bepleiter van de zero-tolerance, een knappe jonge vrouw die Miriam Bouzid heette en voorgesteld werd als ‘studente’, maar waar voor de rest nog nooit iemand van gehoord heeft en de zeer onafhankelijke en zeer objectieve hoofdredacteur van het Laatste Nieuws, Luc Van der Kelen. 

Het publiek had hij ook niet mee. Ik weet niet hoe het publiek wordt samengesteld en of er met een opwarmer wordt gewerkt, maar dit publiek was er duidelijk op uit om de woorden van Ahmed te ondergraven. Toen hij zei dat de vrouwen binnen AEL de meerderheid uitmaken, werd daar smakelijk om gelachen. Ik heb dat zelf al meermaals kunnen vaststellen op acties van AEL waar ik heel militante vrouwen gezien heb die de stand organiseren en propaganda maken. Vreemd ook dat plots zo bezorgd is om de vertegenwoordiging van vrouwen. Ik heb hem die vraag nog nooit horen stellen aan de vier macho’s van de SP.a-teletubbies en binnen zijn eigen vrijmetselaarsloge worden vrouwen en mannen strikt gescheiden. U moet zelf eens de proef op de som nemen. Vraag aan uw naaste of hij/zij één naam kan noemen van een bekende SP.a-politica. Wedden dat hij/zij op de proppen komt met Freya Vandenbossche. Het SP.a-stemmenkanon en dochter van Luc die bekend werd via de media en haar bevallige verschijning. 
Om maar te zeggen dat Ahmed Azzuz het echt niet makkelijk had. En toch verdedigde hij zich met glans. 

Grootjans: “Jullie brengen de maatschappij schade toe. Jullie ondermijnen het vertrouwen in de politie.” Ahmed: “Wij informeren de bevolking. Dat is alles.”
Grootjans: “Jullie willen de politie op misstappen controleren, maar vaststellen of iemand een misdrijf pleegt, is de bevoegdheid van de politie.” Ahmed: “Wij zijn niet van plan tussen te komen. We willen enkel getuigenissen verzamelen in de hoop dat de politici van Antwerpen en dit land daar iets zullen mee doen.”
Antheunis dan: “Jullie destabiliseren de maatschappij.” Ahmed: “Er zijn al autochtonen die ons beginnen bellen of ze niet mee mogen op patrouille. Zij zien ook wel wat er gebeurt in Antwerpen.” Antheunis: “Er is geen enkel probleem in Lokeren.” Ahmed: “Ga eens met ons mee en luister naar de mensen.”

Miriam Bouzid had ook een mening: “Jongeren moeten zich maar gedragen. Wie zich gedraagt, krijgt geen last van de politie.” (applaus van het publiek) Grootjans beaamt en vult aan: “Bestrijding van racisme is dé topprioriteit in Antwerpen!” Ahmed: “Ik weet niet waar jullie leven, maar het is blijkbaar niet in Vlaanderen.” Antheunis nog eens: “In Lokeren is er maar één klacht geweest tegen racisme.” Ahmed: “Stel u zelf dan eens de vraag waarom er maar één iemand de moeite doet om klacht in te dienen.” 
Op het einde nam Antheunis plots de rol van moderator op zich. “Ik vind dat die man genoeg gesproken heeft.” Grootjans gaf hem gelijk: “Inderdaad, die man is van een organisatie die voor het eerst in het nieuws kwam toen ze in Antwerpen alles kort en klein hadden geslaan.” 

En toen was het debat gedaan. De VRT heeft weer naar behoren haar taak vervuld. De broodheren kunnen tevreden zijn. De boodschap van de regering is gepasseerd en een politieke tegenstander werd in het defensief gedrongen. Ik vond dat Ahmed het goed deed en mijn sympathie ging naar hem uit. Maar ik ben ondertussen al wat te veel bevooroordeeld. Hoe zou dat allemaal overkomen bij de rest van het Vlaamse publiek? Ik weet het niet, maar ik hou toch wel een beetje mijn hart vast. Zo'n ongeziene lastercampagne kan niet zonder resultaat blijven. 

Toch is een compliment voor het optreden van Ahmed Azzuz hier wel op zijn plaats. Hij verdedigde zijn zaak met de rust en vanzelfsprekendheid van iemand die het recht en de rede aan zijn kant heeft. Overeind blijven in een vijandige studio tegenover zes tegenstanders: het is weinigen gegeven. Ik hoor Patrick Janssens al luid knarsen dat hij zo'n groot talent is kwijt gespeeld.