> In het openlucht Amfitheater do Sol was het vrij rustig. Enkele
honderden
> waren tegen 5.30 uur (voor de meesten is dat midden in de
nacht)samengekomen
> voor een Medidación por la Paz. Deze interreligieuze bijeenkomst had
namen
> als Frei Betto en Leonardo Boff op de affiche. Maar de drie uur
durende
> meditatie was vooral een beleving, een belevenis. Rustgevende muziek,
> instrumentaal, werd afgewisseld met overwegingsteksten en
> meditatieoefeningen. Vooral die laatste straalden kracht uit. Je
> concentreren op je ademhaling en langzaam bewegen, trachten de
aardstralen
> aan te voelen; het zijn voor rationele Europeanen geen gewone dingen.
Hare
> Krishna, boedhistische monniken, afrikaanse dansers,
bevrijdingstheologen
en
> biddende moslims wisselden elkaar af. Bij momenten was het werkelijk
> muisstil. Toen tijdens een van deze meditaties plots een regenboog
> verscheen, maakte een bijna mystiek enthoesiasme zich meester van de
> aanwezigen. Kunstenaressen voor de vrede, verenigd in de groep
'Ir-mano
> Artistas Latinoamericas' legden de band tussen het belang van de
schepping
> en de vrede. Op het eind van hun optreden werd ik uitgenodigd in een
> kleisteen een boodschap te schrijven. De zo verzamelde stenen zullen
in
een
> kunstwerk worden verwerkt. Om 8.30 gaven alle aanwezigen elkaar de
hand en
> zongen zacht een Portugees liedje. Het gevoel van verbondenheid werd
tot
> slot vastgelegd door een warme knuffel met je buren. Op de terugtocht
naar
> het congrescentrum besefte ik dat deze maditatie een goed evenwicht
geeft
in
> de werkzaamheden van het Forum. Discussiëren, actie voeren  en
studeren
> kunnen - wat mij betreft - verrijkt worden met een spirituele
dimensie.
> Bij aankomst bleek de conferentie 'Migranten en Vluchtelingen' niet op
de
> aangeduide plaats door te gaan. In het grote auditorium zaten enkele
> tientallen mensen te discusiëren over Timor. Dergelijke zogenaamd
laatste
> wijzigingen of verkeerde informatie blijkt zel meer voor te komen
zodat
> mensen een andere keuze moeten maken. Wie dat meer meemaakt, geraakt
wel
> eens de moed kwijt. Het gevorderde uur suggereerde me dan de
informatiemarkt
> en ander standwerk te bezoeken. Een variëteit aan initiatieven prijst
haar
> waar aan; een bont gezelschap van artisanale kunst, naast politieke
> pamfletten, sjaals en T-shirts. Soms frons ik wel even de wenkbrauwen
als
> bepaalde stand nog linkser willen zijn dan hun buurman. En rood is de
kleur
> die opvallend aanwezig is. Eén T-shirtverkoper heeft Che Guevara,
Lenin,
> Stalin, Marx en Engels broederlijk naast mekaar liggen.Stalin past
alleszina
> het minst in het rijtje, naar mijn smaak.
> De middagtijd wordt door verschillende groepen aangegrepen om zich te
tonen,
> letterlijk dan. Ze staan als het ware in de rij om een meestal
kleurrijke
> manifestatie op te zetten, begeleid met opzwepende muziek. Gisteren
blies
> een groep vrouwen op groene toeters, maar voor hun mond hadden ze een
karton
> met gekleurde lippen aamgebracht. Hun boodschap was duidelijk gericht
tegen
> elke vorm van fundamentalisme. Ik stnd naar deze processie te kijken,
toen
> een deelneemster haar buur enthoesiast wees op de badge van Sociaol
Alert,
> die ik hier steeds draag. Een opsteker! Vanmiddag waren de Argentijnen
nog
> eens erg actief en vormden een echte protestbetoging tegen de huidige
gang
> van zaken in hun land. Ook een echte carnavalgroep veroverde de harten
van
> het publiek. Zij hadden in hun stoet een bijzondere plaats gegeven aan
een
> groep gehandicapten.
> Na de middag volgde ik de eerste dag van de tweedaagse 'Jongerenforum
voor
> een Andere Wereld'. Het enthousiasme was aanstekelijk. De vele
sprekers
> brachten duidelijk een boodschap en onthoielden zich van diepzinnige
> lezingen. Dat bracht meermaals de zaal in vuur en vlam. Een
emotionele,
> geanimeerde bijeenkomst met zo'n duizend jongeren. De meesten zijn
boos,
> heel kwaad zelfs. Want ze zien dat een beloftevolle zereld hen
gestolen
> wordt door het alles beheersende kapitalisme. Eigenlijk klinkt hier
steeds
> dezelfde boodschap, maar wellicht gelukkig voor de jongeren wordt ze
anders
> gebracht.
> Pedro is om zes uur stipt op de afspraak. Hij is in Latijns-Amerika
> verantwwordelijk voor de KAJ-werking. We hadden afgesproken wat bij te
> praten. Bij een frisdrankje en een kommetje vers fruit vertelde Pedro
> gedreven over zijn werking. Vooral de concrete situatie van concrete
> jongeren houdt de KAJ bezig. Op een viertal terreinen willen ze echt
actief
> zijn: jonge arbeiders, werkloze jonge arbeiders, jongeren (vooral
vrouwen
in
> de informele arbeid, en minderwaardige arbeid. De slechte economische
> situatie dwingt ook jongeren in overlevingsstrategieën. Soms leidt dat
zelfs
> tot prostitutie. De KAJ geeft veel aandacht aan vorming, in de eerste
plaats
> om jongeren te leren met andere jongeren in contact te komen en hen
aan te
> spreken over concrete jongerenproblemen. Dicht bij de realiteit dus;
> ermidden in! Pedro is bovendien blij te kunnen melden dat de
samenwerking
> met CLAT en met WBCA zeer goed verlopen. Vooral met het WBCA leidt dat
tot
> gezamenlijke initiatieven.
> Terug 'thuis' vertelt Enrique uitvoerig over de werkwinkel
'Participatieve
> democratie' die hij volgde. Ik had nochtans gedacht dat die morgen zou
> plaatsvinden. Maar Emrique is een overtuigde. 'Twintig jaar geleden
was
> Porto Alegre een puinhoop. En zie wat met echte betrokkenheid van de
mensen
> mogelijk is!" Ik zal alleszins proberen me de volgende dagen hierover
beter
> te informeren. Want moeten we in België de politieke betrokkenheid van
de
> bevolking ook niet verhogen?
>
> 03 februari 2002
> Jef Van Hecken
>