Laatst was er een uitzending met de maker van de film "Schooting for Columbine". (Michael Moore?). Die toonde aan dat in de VSA mensen systematisch bang worden gemaakt. Dagdagelijkse terreur. Een moderne inquistie die de mensen zo terroriseert dat als het tot ontlading komt het niet anders kan dan goed fout gaan. Ik leefde een tijdje in de VS en weet dat het er goed gek is. In de film (of is het in de documentair er over?) kwam een bank voor die bij het openen van een rekening je een geweer kado doet. (...) Michael More merkte op, eens hij het wapen in handen had, of het safe was om geweren uit te delen in een bank... De consumpsiemaatschappij ten top. Nu nog even een overvalletje (zoals gezien op TV) en dan verder consumeren. Zo gaat het er dus in de VSA aan toe. Niet veel anders bij ons. Vrije meningsuiting is meer dan successtories of horrorverhalen op TV. Laatst zat ik in een leraarskamer en hoorde ik twee leerkrachten met elkaar praten. De ene wou een benoeming en was voor een jury moeten komen. Directeur, vakbond, etc. Had ze daar een vraag moeten beantwoorden over de gang van zaken op school.... Beide leerkrachten waren het grondig met elkaar eens dat zo'n gesprek niets met vrije meningsuiting te maken heeft maar alles met kunnen ja knikken; vergoeielijken en gatlikken. Kwaliteit (van onderwijs; levensomstandigheden etc.) is slechts voor de schijn belangrijk. Niemand is geïntresseerd in je mening, wel in je attitude. Onderdanigheid en slaafsheid wordt beloond. Ook op onze pedagogische studiedag was het enorm boeiend. 1./Voormiddag: hoe met de computer (koop maar...) de "administratieve taken van deen leerkracht verminderen". klik - plak - klik - cut - copy - veld/tabel/kleur/punten... (Ik ben in slaap gevallen) 2./Ga in groepjes zitten ("basisdemocratie") en noteer: (a) hoe zie jij de school in 2010: 2 krachttermen (b) Maak een moto Ik gaf het openingsscot; het schoolreglement in gedachte: "moslimvriendelijk" en "peterschap". Grote consternatie. Ik ging toch niet aan politiek doen. Ik gaf toelichting. De stagairs die onze groep hadden vervoegd moesten de knoop doorhakken. Ja, die jongens durven echt hun gedacht zeggen. Het werd hen al voorgekauwd dat het dragen van een hoofdoek (laat staan kunnen bidden op school) de integratie hinderde. Nu moet je weten dat de ene gast een serie piercings had in zijn oor en de nadere dreadlocks met daarin ringen waarmee vogels geringd worden. Hun antwoord was eigenlijk niets en niet belangrijk. "Goede antwoorden" waren: "mens vriendelijk", "Deen leerling centraal!"; "Multicultureel"; "Verbonden met de maatschappij"; "Betrokken"; .... Ik voelde het al goed betrekken.... 3./ Plenaire vergadering Het was vrijdag, warm, 15.30u en de zaak zou stoppen om 16u Ieder groepje wordt geacht zijn werkstuk voor te brengen. Oh, ah, die mannen van 't ministerie konden hun verbazing en bewondering niet op. "Fantastisch wat wij hier horen". "Zeer boeiend" etc. Ik probeerde me wakker te houden. Op alle vlak. 16u De voorstelling is nog bezig. "Maar dat is fantastisch. Wat we hier horen zit ook in het plan van de minister". Als onze groep haar werk en de discussie mag toelichten kijkt de man van 't ministerie op zijn uurwerk. In het belang van allen neemt hij over. Geen probleem met achterliggende discussie. Gewoon het kredo aflezen en hop de rest. 16.15u Slotwoord van de directrice "Fantastisch. Bedankt. We gaan d'r komen etc." "Van alles wat ik hier hoorde komt veel overeen met wat minister Vanderpoorte in haar Plan schrijft. Net heb ik daarover informatie gekregen." "Minder administratie. Wel niet meer geld. Veel kansen. Boeiend. blablabla. 16.30u "Wie stemt er voor deelname van onze school - ik ga gewoon info opvragen - aan het Pilootproject-plan van Vanderpoorte?!". 16.35u Niemand mag het lokaal verlaten zonder de schriftelijke enquete ingevuld te hebben over de persoonlijke indrukken van deze dag. "Boeiend te weten hoe de politiek het schoolleven verder verziekt." 16.40u "Eindelijk vrij". De Minister of Information (van Irak) mag dan wel een crack zijn in het vertellen van verhaaltjes, een regime dat tot op het laatste moment de mensen voor haar karretje tracht te spannen door leugens te vertellen is niet waard om te blijven bestaan. Eerlijheid is een deugd die positivisme niet in de weg staat. Die man heeft op zijn minst de strijd belachelijk gemaakt.