Best Jan, ik ben verheugd over het feit dat er een poging wordt ondernomen om op een degelijk manier een debat te voeren op deze website. Je poging om 3 in blz. een overzicht te geven van de historische tegenstellingen binnen de antikapitalistische beweging is zeer gewaagd. Anderen hebben daar al boekdelen over vol geschreven, wat nog niet wil zeggen dat ze daar dan beter in zouden geslaagd zijn. Zelf vind ik dat je snel heengaat over de periode voor, tijdens en na wereld oorlog twee. Een periode die toch voor een serieus breuk zorgde precies in de kwestie over die wereld oorlog. Het was precies de houding ten opzichte van die oorlog en het imperialisme die leidde tot een definitieve breuk. Het is waar je raakt die periode aan, maar ik denk dat de discussie die toen leidde tot een breuk over vandaag terug zeer relevant is. In jou artikel en meer nog in de comments op je artikel vind ik dat men al te veel vertrek van aan te nemen waarheden. We moeten aannemen dat we vandaag in een nieuwe situatie leven, maar zo goed als niemand levert daar enig overtuigend bewijs voor. Petras bijvoorbeeld werkt in zijn boek “Golbalisation unmasked” uit dat er eigenlijk fundamenteel helemaal niet zoveel gewijzigd is op de wereld. Hij geeft bijvoorbeeld aan dat we op wereld niveau nog steeds een toename zien van het aantal arbeiders. Zij stelling die hij een boek lang uitwerkt is dat we vandaag in het imperialisme leven, net zoals dat 100 jaar geleden zo was. Hij geeft natuurlijk aan dat er ook veranderingen zijn, maar zegt dat er wezenlijk geen fundamentele wijzigingen zijn. Hij zegt dat niet alleen, hij toont dat ook aan door een materialistisch beeld te schetsen van de wereld. Pilger zegt in “The new rulers of the world” eigenlijk min of meer hetzelfde, ook hij gaat een boeklang op zoek naar “materiële” realiteit van de huidige wereld. Anderen hier zeggen dat vandaag het tijdperk voorbij is van de pasklare oplossingen. Het zou goed zijn moesten men dan eens aangeven wie er dan wel pasklare antwoorden heeft, wie er een “plan” heeft voor een nieuwe wereld. Als we nog maar gewoon de recente geschiedenis even bestuderen dan zie je al dat Sovjet Unie, China, Vietnam, Cuba, .... allemaal andere revoluties waren, en dat ze allen een andere invulling gaven en geven aan dat socialisme. Je ziet ook dat er voor geen van die revoluties één of ander masterplan was, ze kregen vorm en werden ingevuld doorheen de realiteit van die revolutie. Als iemand mij vraagt hoe die “nieuwe” of “andere” wereld er moet uitzien, dan antwoord ik hem steevast dat iets is dat ik daar onmogelijk een antwoord op kan geven. Ook van Marx zou je een gelijkaardig antwoord hebben gekregen, en zelfs mensen als Lenin, Mao, Che, .... hadden helemaal geen plan klaar voor die nieuwe maatschappij. Hun socialisme kreeg vorm doorheen de revolutie. Het tijdperk van de pasklare antwoorden is dus niet voorbij, het heeft gewoon nooit bestaan. Wat is een revolutionair. Ook dat is op zich een redelijk onmogelijk vraag. Zo denk ik zelf dat vandaag de mensen van het AEL revolutionair zijn. Gewoon al omdat ze bij een hele generatie de geesten openbreken, net zoals de Black Panters dat deden ik de jaren ’60. En inderdaad Jan, morgen zijn de mensen van AEL misschien helemaal niet meer revolutionair. Zo zal voor een hele laag van de Arabische bevolking Saddam revolutionair zijn, omdat hij durft weerstand te bieden aan de United States of Agression. Terwijl wij ons hier 10 keer beter voelen bij het project Chavez, MST of Cuba. Want een begrip als revolutionair is geen absoluut begrip natuurlijk. Wat vandaag vooruitstrevend is, is dat morgen niet meer. En euh, dat de moderniteit zou afgedaan hebben is nog zo’n axioma dat we dienen te aanvaarden. Ook voor dat axioma worden weinig argumenten aangedragen. Zelf ben ik een ontwerper, jawel een echt product van de Bauhaus school en dus een modernist. Om eerlijk te zijn zag ik tot nog toe weinig overtuigenden kritieken op het modernisme. Bovendien vertrekken veel van de kritieken op het modernisme van een karikaturale voorstelling ervan. Natuurlijk zijn we 100 jaar verder, en heeft noch de wetenschap noch de technologie ondertussen stilgestaan. Maar ook de modernisten stonden niet stil, en zowel in de vormgeving als de architectuur zie je vandaag terug een heropstanding van het modernisme. Groeten han