# "Jullie zijn beesten." R: Ik heb een vriend en die haalde vorig jaar een B attest op school. Je kent dat wel zo’n soort diploma waardoor je enkel nog verder kan studeren in minderwaardige richtingen. Toen hij zich wilde inschrijven op school vertelde de directrice dat ze geen richting hadden waar hij met zijn B attest terecht kon. Volgens haar moest hij naar een andere school waar ze een beroepsopleiding hadden. Gelukkig wist die jongen dat ze op zijn school ook een richting handel hadden waar hij met zijn B attest wel terecht kon. Toen hij dat opmerkte tegen de directrice zei die "O ja, dat was ik vergeten." F: Als Belgische kinderen zich inschrijven op school dan doen de leerkrachten dat. Maar als er een Marokkaanse jongen of meisje zich wil inschrijven dan halen ze daar steeds de directie bij. S: Ja bij ons op school is dat ook zo. M: Ik was altijd Mohamed vier op school. Er was een Mohamed één, een Mohamed twee, een Mohamed drie, een Mohamed vier (ik dus), een Mohamed vijf,... Ik denk dat de leerkrachten mijn familie naam niet eens kenden. K: Na 11 september vroeg de juffrouw om drie minuten stilte. Ja ja, niet één maar drie minuten stilte. We vroegen aan de jufrouw waarom we drie minuten stilte moesten houden, en of we nu ook drie minuten stilte zouden houden voor al die andere mensen die dag waren gestorven, de kinderen in Palestina, de kinderen die van de honger waren gestorven, .... de juffrouw werd heel kwaad : “Jullie zijn beesten!!” riep ze, en we moesten drie minuten stil zijn. F: Elke keer als een meisje met de hoofddoek de klas binnenkomt, vragen ze om dat sjaaltje af te doen. Elke les opnieuw zegt ze dat ze het wil ophouden omwille van haar religie. En een uur later vragen ze opnieuw om dat sjaaltje af te doen, een heel jaar lang. S: Bij ons op school mogen we geen hoofddeksels aandoen, geen petjes, geen hoeden, geen sjaaltjes,.... alsof dat allemaal hetzelfde is. Sommige meisjes dragen een sjaaltje gewoon uit protest. # De bus stopt hier niet vandaag. M: Ik heb altijd plaats op de trein. Sommige mensen staan liever recht dan naast mij te komen zitten. Voor me en naast me zit er dikwijls gewoon niemand, terwijl er mensen rechtstaan. T: Jah, goed hé, ze moeten het maar weten, ik weet als ik op een drukke trein stap dat ik wel goed ga kunnen zitten. F: Soms gebeurt het dat de bus gewoon niet stopt. Ja echt waar. s' Morgens als we naar school gaan en we staan met een groepje op de bus te wachten, gebeurt het wel eens dat die gewoon voorbij rijdt. S: Ja ja, bij ons is dat ook al gebeurd, en dan komen we te laat op school en dan moeten we dat nog gaan uitleggen ook. # Dieven die niet stelen S: Als we met een paar jongeren naar een grotwarenhuis gaan worden we altijd gevolgd door een winkel detective. F: Ik kwam eens met mijn moeder in de C&A. We werden heel de tijd gevolgd, van bij het begin tot we weer buiten gingen. Wat denken die toch, dat ik met mijn moeder naar de C&A ga om te stelen. Pffffff # Halt of ik schiet. M: Gisteren was ik op het pleintje in mijn straat basket aan het spelen. Ik was met een vriend gewoon wat aan het trainen, toen er plots een politie wagen stopte. De politie vroeg onze identiteitskaart. Die politie agent begint onmiddellijk vervelend te doen en wilde mijn vriend mee nemen. En juist toen kwam er nog een groepje jongeren uit de wijk naar het pleintje. Die agenten zijn snel weer in hun wagen gestapt een weg gereden. Dat waren gewoon tieners uit de wijk die ook wat kwamen spelen, maar die agent had echt schrik van ons. M: Een paar maanden geleden verlieten een paar jongeren al spelend het jeugdhuis. Je kent dat wel, ze waren elkaar wat aan het jennen, en gaven elkaar wat duwtjes en trekken. Ze waren gewoon wat aan het stoeien. Plots stopte er een politie wagen en de twee agenten stormden gewapend uit de wagen. Ze trokken hun revolvers en richten die op de jongeren. Twee bleven verstijfd staan en een andere is in paniek op de vlucht geslagen. Die politie agenten hadden drie jongeren gezien waarvan één met wat blond haar, en waren ervan overtuigd dat die twee Marokkanen die Belg aan het overvallen waren. Het waren alledrie jongens van Marokkaanse afkomst, en ze waren helemaal niet aan het vechten, ze waren gewoon wat aan het spelen. Die jongens hebben daar psychologische bij nodig gehad om die van die schok te bekomen. Het had geen haar gescheeld of daar was een dode gevallen. Volgende week : “Het monster van de Bruul.”