De dag voordien, 14 oktober, viel een politiemacht het kraakpand “Malas Pulgas” binnen. De politie werd hierbij bijgestaan door een fascistische knokploeg, die het ontruimde pand ook nadien bleef bewaken (de openlijke samenwerking tussen gerecht, politie en fascisten is iets wat steeds meer voorkomt in het Spanje van Aznar). Het kraakpand, waar de vier jongeren actief waren, fungeerde al meer dan twee jaar als een sociaal centrum voor de buurt waar een volkskeuken, info-avonden, een video-en fotoatelier, etc. werden georganiseerd. De vier anarchisten, Isaak, Ivan, Jordi en Pascual, werden na hun arrestatie gedurende 72 uur “incommunicado” gehouden, d.w.z. zonder enig contact met de buitenwereld, zonder advocaat, zonder rechten, zoals gebruikelijk is geworden in Spanje. Zij werden ondervraagd door gemaskerde politieagenten. De dag daarop werden hun huizen doorzocht en boeken, foto’s, posters, computers en allerhande persoonlijke zaken werden meegenomen. Juist voor de gerechtelijke beslissing ontmoette de rechter belast met de zaak, Luis de Mesas Rojas, de commissaris van de Inlichtingen Brigade van de Spaanse politie. Aanvankelijk werden de vier beschuldigd van verstoring van de openbare orde en vernieling van eigendom, maar na deze ontmoeting werden de aanklachten veranderd: nu werden zij ook beschuldigd van “illegale samenkomsten met terroristische intenties” en “inbreuken met een terroristisch karakter”. Het resultaat was preventieve detentie bij geheim besluit en een inperking van de rechten van de verdediging van de beschuldigden. De vier werden opgesloten in de gevangenis van Picassent. Op de beschuldigingen staan straffen van 10 tot 15 jaar! Op 25 november heft de rechter het geheim van het onderzoek op, maar de beschuldigingen blijven behouden, en de zaak wordt doorverwezen naar de Audiencia Nacional te Madrid. Een dag later wordt één van de jongeren, Isaak, op borg vrijgelaten. Die vrijlating wijst er nogmaals op dat de beschuldigingen op niets slaan. Het is het zoveelste amalgaam om de radicale, en in het bijzonder de anarchistische beweging, te pakken. De beschuldigingen, zoals steeds breed uitgesmeerd in de pers, zijn gebaseerd op contacten die de jongeren zouden hebben met gevangenen, o.m. van de GRAPO, op ‘bezwarend materiaal’ (zoals zines, pamfletten); het kraakpand “Malas Pulgas” wordt opeens een “illegale organisatie” van “een stroming binnen het anarchisme die participeert in sabotages en gewelddaden” … In verschillende steden in Spanje hebben al protestbetogingen –en acties plaatsgevonden voor de vrijlating van de vier (drie nu). Een week na de arrestatie bijvoorbeeld betoogden in Valencia 3000 à 4000 mensen, met op kop de ouders en families van de vier. Het CNT-Valencia en het ABC/CNA zijn een grootscheepse solidariteitscampagne gestart. Financiële steun kan op volgende rekening gestort worden: Rekening voor de gevangenen van het CNT-Valencia Titular: Jorge Alcañiz Bank: Ibercaja (2085) 82 03 300568 60. Je kan ook storten op de rekening van het ABC-Gent: 001-3364945-91 (met vermelding: Valencia 4) Ga ook eens kijken op volgende website: http://es.geocities.com/dinamita_cerebral/ Hieronder volgt een brief die de vier schreven in de gevangenis: "Het is allemaal opgezet spel. Wij schrijven jullie vanuit module 14, in voorhechtenis in (de gevangenis van) Picassent. De situatie is momenteel zo dat we wachten op de gerechtelijke en politionele misstappen tegenover onze persoon. Zonder boe of ba, zien we onszelf opgesloten wegens een veronderstelde onwettige organisatie hetgeen op geen enkele juridische principe kan steunen en enkel te kwalificeren is als een dictatoriaal waandenkbeeld van een justitie die mensen opsluit op basis van politieaanwijzingen, door niets te verifiëren. Haar communicatiemedia nemen het op zich het sociaal alarm te creëren, waardoor de politieversie als een lopend vuurtje het sociale bewustzijn van de mensen in de straat bereikt. Hier en vandaag bevestigen wij dat de enige reden waarvoor wij gevangen blijven onze ideologische overtuigingen en praktijken zijn, en dat we alleen daarom zijn aangehouden. Maar onze aanklacht gaat veel verder, onze situatie is gemakkelijk te aanvaarden in het conflict dat, éénmaal de praktijk ervan aanvaard, ons tot zondebokken maakt van de strijd voor de eliminatie van de politieke dissidentie. Maar onze vraag is: hoeveel zondebokken bevinden zich in module 14? En in de andere modules?, en in Picassent?, in de andere gevangenissen van de wereld? Zondebokken van een systeem omdat we geboren zijn in achtergestelde buurten, bezitlozen zijn, zelfs een collectief bewustzijn werd ons ontnomen, waardoor we berustend en zelfs met minachting toezien hoe vaders, moeders, broers, neven, etc zonder ophouden de penitentiaire wereld binnenstappen. Kinderen die jaren gevangenis voorgeschoteld krijgen voor het stelen van mobilofoons, medicijnen of radiocassettes, zien hoe hun leven wordt geruïneerd, het weinige waarop ze recht hebben, enkel omdat ze zich datgene willen aanschaffen wat de anderen ook hebben, met de enige methodes ter hunner beschikking. In realiteit zijn wij allen zondebokken. De staat sluit zonder onderscheid mensen op, om meer gevangenissen bij te bouwen, om er dan nog meer te kunnen opsluiten, hetgeen de irrationaliteit van een autoritair systeem aantoont. Daarom verdient onze situatie geen speciale of specifieke campagne, maar een project waarbij allen betrokken zijn, allen en ieder van de gevangenen komt wat ons betreft in aanmerking voor gratie. Vergeten we dus niet dat de specifieke en punctuele strijd die werd en op dit moment wordt gevoerd niet mag gemarginaliseerd of afgeremd worden door onze situatie die niet meer of minder is dan die van elke gevangene in de wereld. Onze vleugels werden geknipt, maar we zullen blijven vliegen Sloop de muren!" Isaak, Ivan, jordi, Pacual Je kan de kameraden schrijven: Ivan Soler Morcillo Jordi Bellvert Bayona Pascual Sanchez Zamorano C.P. Picassent Mod. 14 –preventivos Ap. 1002 46220 Valencia Spanje (waarschijnlijk zullen ze binnenkort worden overgeplaatst naar een gevangenis in Madrid, we houden je op de hoogte)