arch/ive/ief (2000 - 2005)

Op 8 juli werd de Filippijnse vrachtwagenchauffeur Angelo De la Cruz in Irak ontvoerd door Iraakse vrijheidstrijders. De ontvoerders dreigden ermee om De la Cruz te vermoorden tenzij de Filippijnse regering binnen de 72 uur een terugtrekking van hun troepen uit Irak aankondigde. Het Filippijnse contingent in Irak zou dan tot 20 juli de tijd krijgen om Irak te verlaten alvorens De la Cruz zou vrijgelaten worden.

Enkele uren voor het verstrijken van het ultimatum kondigde de Filippijnse regering aan dat hun landgenoot was vrijgelaten. Dat bericht bleek echter voorbarig en was waarschijnlijk eerder te wijten aan de drang van politici om kost wat kost in de media te komen. Het oorspronkelijke ultimatum werd echter verlengd en momenteel is het lot van De la Cruz onzeker.

De Filippijnse regering weigert echter om ook maar een strobreed toe te geven aan de eis van de ontvoerders. Daarvoor krijgt ze schouderklopjes vanuit Washington maar in eigen land neemt het protest toe. De ontvoering van De la Cruz bracht zelfs gematigde kranten als de Philippine Daily Inquirer ertoe om zich af te vragen wat de Filippijnse soldaten in ‘s hemelsnaam in Irak doen. De krant riep de regering op om toe te geven dat ze zich had laten misleiden door de cowboys in het Witte Huis en om de troepen terug te roepen.

Ook de familie van Angelo De la Cruz is die mening toegedaan. Zijn vrouw lanceerde een emotionele oproep voor de vrijlating van haar man en de terugkeer van de troepen. BAYAN, de koepel van de volksorganisaties, en Migrante International, een organisatie van overzeese Filippijnse arbeiders en hun families, lanceerden ook een serie van protestactiviteiten om deze eis te ondersteunen. Over het hele land worden wakes, betogingen en religieuze bijeenkomsten gehouden die allen een onmiddelijke terugtrekking van de troepen eisen.

De Filippijnen heeft momenteel een contingent van 51 personen in Irak. Het gaat om militairen en politiemannen die deel uitmaken van de bezettingsmacht onder VS bevel. Hun aanwezigheid en de onvoorwaardelijke steun van de Filippijnse regering voor de Amerikaanse agressie brengt de veiligheid in gevaar van de overzeese Filippijnse arbeiders in Irak en het hele Midden Oosten.

Momenteel zijn zo’n 4,000 Filippino’s werkzaam in Irak, voornamelijk in de Amerikaanse basissen. Deze maken deel uit van het ‘legertje’ overzeese Filippijnse arbeiders in het Midden Oosten dat in totaal bijna een miljoen personen omvat. De pro-Amerikaanse houding van hun regering maakt hen kwetsbaar voor geweld. Op 29 mei werden nog drie Filippijnse arbeiders gedood bij een aanslag in Saoudi Arabië. Eerder dit jaar werd een Filippijnse vrachtwagenchauffeur gedood in een hinderlaag langs de weg in Irak en kwamen twee Filippijnse arbeiders om bij een mortieraanval op een VS basis nabij Bagdad. Terwijl het de overzeese arbeiders zijn die de Filippijnse economie grotendeels boven water houden, kunnen ze echter op weinig bijstand en bescherming van de Filippijnse overheid rekenen.

Desondanks staan de Filippino’s nog steeds in rijen klaar om als arbeider in het Midden Oosten te gaan werken. Op de dag dat de ontvoering van De la Cruz in de pers kwam, werden maar liefst 140 Filippijnse arbeiders met een contract voor Irak onderschept in de luchthaven van Manilla omdat de regering alle uitzendingen naar dat land plots opschortte.

Vele Filippino’s verkiezen om in gevaarlijke omstandigheden in een oorlogszone te werken in plaats van thuis met een lege maag met de vingers te draaien. Angelo De la Cruz is een goed voorbeeld. Deze 46 jarige vader van acht kinderen, waarvan twee met een handicap, woont in een bouwvallige hut in de gemeente Mexico in de provincie Pampanga, ten noorden van Manilla. De familie is landloos en kan dus niet van de landbouw leven.

Vorig jaar, na vijf jaar werkloosheid kon hij het niet meer aanzien en waagde hij zijn kans in Saoudi Arabië. Op die manier hoopte hij zijn kinderen de school te laten afmaken en de familiale woonst op te knappen. Hij werkte er als vrachtwagenchauffeur voor een lokale firma die door het leger van de VS werkte. Bijgevolg reed Angelo ook regelmatig naar Irak tot hij vorige week in handen viel van het Irakese verzet.

Voor vele Filippino’s is het duidelijk dat enkel de terugtrekking van de Filippijnse troepen Angelo kan redden. Om zijn familie een kans te geven op een betere toekomst zal er echter meer nodig zijn. In elk geval zal de Filippijnen zich onafhankelijker moeten opstellen van de Verenigde Staten. De Filippino’s hebben echter weinig hoop dat de huidige regering daartoe in staat is.

(Meer nieuws over de laatste ontwikkelingen kan je volgen op http://www.bulatlat.com en http://qc.indymedia.org)