arch/ive/ief (2000 - 2005)

De regering Sharon kiest eens te meer voor de politiek van escalatie. De moord op Hamas-leider sjeik Yassin, de zoveelste ‘liquidatie’ op een Palestijnse leider, zal ongetwijfeld hevige reacties oproepen van Palestijnse zijde. En dat zal dan voor de extreemrechtse regering Sharon aangegrepen worden om opnieuw uit te pakken met nog meer militaire terreur die uiteindelijk zowel Palestijnen als Israëli’s raakt.

Sjeik Yassin staat symbool voor een politiek van blind geweld waarbij tal van burgerslachtoffers vallen. Sharon, die beweert dit terrorisme te bestrijden, maakt gebruik van hetzelfde wapen. Politieke liquidaties, het doden van burgers, de grootschalige vernietiging van Palestijnse huizen en landbouwgronden, het opsluiten van Palestijnen zonder vorm van proces zijn symptomen die er op wijzen dat Sharon van Israël een ‘schurkenstaat’ heeft gemaakt. Vrede vzw staat volledig achter het oordeel van de Israëlische vredesorganisatie Gush Shalom, die de moord op de Hamas-leider “erger dan een misdaad en een daad van stupiditeit” noemt en terecht stelt dat “het lot van Israël in handen is van een groep van mensen wiens opvattingen primitief en achtergesteld zijn”.

Premier Sharon heeft het conflict met de Palestijnen nodig om zijn in 1992 gepubliceerd plan – de annexatie van meer dan de helft van de Palestijnse gebieden – uit te voeren. Hoe meer geweld, hoe meer argumenten om de bouw van de muur in Palestijns gebieden verder te kunnen zetten en zo grote stukken Palestijns gebied in te palmen. Dat project stoot immers op toenemende internationale kritiek. Sharon moet dus bewijzen dat de muur ‘noodzakelijk’ is voor de veiligheid van Israël. Daarbij zijn alle middelen goed. Elke kritiek op deze Israëlische terreurpolitiek, wordt dan in één adem afgedaan als antisemitisme, een gemakkelijke en perverse strategie die het leed van miljoenen joden op smadelijke wijze misbruikt.

Vrede vzw kan niet genoeg herhalen dat Israëls weigering om de VN-resoluties uit te voeren voor een blijvende gewelddadige escalatie zorgt met burgerslachtoffers aan beide zijden. Vrede is onmogelijk zonder een stopzetting van de wurgende bezetting en een rechtvaardige oplossing voor de miljoenen vluchtelingen. Vrede vzw is zwaar ontgoocheld over de houding van het Westen die weigert kordaat op te treden. In plaats van de regering Sharon onder druk te zetten blijft de EU Israël belonen met een voordelige markttoegang via het Associatieakkoord.

Ook de Belgische regering is gezwicht. Onze minister van Buitenlands Zaken heeft vorige maand met zijn Israëlische collega afgesproken om de betrekkingen tussen beide landen nieuw leven in te blazen. Minister Louis Michel gaat zelfs zover om met Israël te stellen dat de tussenkomst van het Internationaal Hof over de bouw van de Apartheidsmuur een politieke zaak is. De muur is een zware schending van de mensenrechten die een heel volk opsluit, afsluit van grond en water en economisch langzaam wurgt. Vele huizen en olijfbomen zijn gesneuveld voor de bouw van de muur van de schande. Grond wordt geroofd. Het is een schande dat onze regeringen daar het stilzwijgen bij bewaren.

Indien het klopt dat Minister Michel zijn buitenlandse politiek in de vorige legislatuur entte op mensenrechten en democratische waarden, dan is die politiek in het Midden-Oosten nu duidelijk gedegenereerd tot plat opportunisme.