arch/ive/ief (2000 - 2005)

VDB zegt:

"Willen we onze pensioenen en gezondheidszorg blijven betalen, dan moeten we het werkgelegenheidsbeleid dringend veranderen." Vooral het probleem van de korte loopbaan zal volgens Frank Vandenbroucke moeten verdwijnen. Verder wil hij het zwartwerk en de sociale fraude aanpakken via een nieuw actieplan.

Frank Vandenbroucke wil niet blind zijn voor de realiteit van onze arbeidsmarkt: jongeren komen pas laat aan de bak, vrouwen blijven ondervertegenwoordigd en allochtonen nog meer en ouderen worden te vroeg uitgestoten. "Op al die punten scoren we niet goed. Zoiets verander je niet in een handomdraai. Om een tanker van koers te veranderen moet je behoedzaam manoeuvreren."
Volgens de minister van Werk moeten we dringend af van de korte loopbaan zoals we die nu kennen. Ook in onze hoofden. "Wij hebben ons genesteld in een mentaliteit waarin jongeren lang wegblijven van de arbeidsmarkt. Jonge mensen studeren langer en eens ze werk zoeken, blijven ze ook lang in de werkloosheid hangen. Eenmaal op de arbeidsmarkt begint de 'rat race'. We vragen enorm veel energie en productiviteit van diezelfde jonge mensen op een moment dat ze eigenlijk ook een relatie of een gezin moeten opbouwen. Dat hou je vol tot je goed veertig of vijftig bent. Dan begint de negatieve selectie: de directeur-generaal blijft rustig zitten tot zijn vijfenzestigste, de rest wil afbouwen eens boven de vijftig. Dit is economisch niet vol te houden maar ook sociaal niet. Wat voor een samenleving is dat, die mensen uitzuigt tot hun vijftigste en ze dan opgebruikt uitspuwt?"

Vandenbroucke wil een nieuw werkgelegenheidsbeleid realiseren. "Neem bijvoorbeeld het nieuwe systeem van de dienstencheques. Ze zijn een sleutelstuk in de puzzel van het nieuwe werkgelegenheidsbeleid. Een van de grootste problemen op onze arbeidsmarkt is het zwartwerk. Opnieuw hoort België daar spijtig genoeg bij de kampioenen. Om dat aan te pakken moet je repressief optreden maar je moet ook een alternatief bieden voor het zwartwerk. Hier komen de dienstencheques in het verhaal." Hij begrijpt de oorspronkelijke weerstand op het systeem. "Nooit eerder heeft een regering een valabel alternatief voor zwartwerk gezocht. Bovendien willen we hiermee dus wel 25.000 banen creëren, met name voor laaggeschoolden in sectoren die vandaag gedomineerd worden door zwartwerk en illegaliteit. Dat is tien keer zoveel als met de dienstencheques in de vorige regering gelukt is. Dat is niet niks."

Bron: S.P.A

Vandenbroucke heeft ook een actieplan klaar om het zwartwerk en de sociale fraude aan te pakken. "Onze eerste opdracht is om meer kansen op werk te scheppen. Daarna komen de plichten van de werkzoekenden. Ik schep er geen genoegen in om mensen die in het zwart werken op te jagen of te bestraffen. Voor mij gaat het om respect voor solidariteit. Want de 'brave werknemer' die wel correct, die betaalt eigenlijk twee keer. Want die betaalt voor zij die geen belastingen en geen bijdrage aan de sociale zekerheid hebben geleverd. Dat is niet eerlijk."

Ondertussen wil Vandenbroucke de bestaande regels toepasbaar maken. "In het algemeen moeten we de regels voor arbeidstijd versoepelen. Neem bijvoorbeeld de zaterdagarbeid in de bouw. Sinds 1960 is dat verboden. Het resultaat vandaag is dat er massaal in het zwart gewerkt wordt op zaterdag. Dus kunnen we beter het verbod op zaterdagwerk opheffen. In de horeca waren de regels dan weer zo strak dat je de mensen bijna dwong tot zwartwerk. Door een soepel systeem voor werk op piekmomenten in te voeren, is dat probleem uit de wereld geholpen. Het nieuwe gemakkelijke stelsel voor gelegenheidswerk geeft ons meteen het recht om wie toch nog over de schreef gaat aan te pakken. En dat zullen we doen. Daarom werven we 80 extra inspecteurs aan."
Vandenbroucke zal om het zwartwerk te detecteren computerbestanden van de overheid met elkaar verbinden. "Het is onbegrijpelijk dat dat in het verleden nooit gebeurd is. Een oefening met het verbinden van de gegevens over tijdelijke werkloosheid en over tewerkstelling leverde in een maand tijd honderden mensen op die onrechtmatig tijdelijke werkloosheid combineren met zwartwerk."

Bron: S.P.A

Tja, de sociaal-democraten. Daarmee is de kern van het probleem blootgelegd. Wat vreemd toch, telkens weer. Alsof niemand in deze contreien ooit een fatsoenlijk boek leest.
Het is nochtans poepsimpel.
Het kapitalisme heeft zijn wetmatigheden. Eén daarvan is de tendentiële daling van de winstvoet. Dat betekent dat de winst die de kapitalist op het einde van het verhaal overhoudt, systematisch kleiner wordt. De oorzaak daarvan is velerlei. Ondermeer de concurrentie speelt een rol. En de stijging van de onkosten ook. En de looneisen van de arbeiders.
Wat dat laatste betreft, dat valt tegenwoordig nog mee. Zelfs de vakbonden zijn het er blijkbaar over eens dat de loonkost te hoog ligt...
Maar als een kapitalist geconfronteerd wordt met te lage winsten, dan trekt hij zijn kapitaal terug en steekt het ergens anders in. En niet in een brandkast zoals Frank Vandenbroucke, maar in een meer winstgevende sector.
Een andere optie is om het managment de opdracht te geven om het bedrijf te 'reorganiseren'. Klinkt modern, wat?
Is het niet. Dat doen de kapitalisten al meer dan honderd jaar. Het betekent dat men, in functie van de winstmaximalisatie gaat bezuinigen waar mogelijk. En waar kan men bezuinigen? Daarvoor heeft men eerst een lesje economie nodig. Dat is ook niet moeilijk en gaat als volgt.
Wat is winst? Winst is datgene dat de kapitalist steelt van de arbeiders. Simpel.
Bijvoorbeeld: je baas koopt een zaag en een bijl en zegt dat je een boom moet omhakken en je doet dat. Die omgehakte boom is meer waar dan de rechtstaande boom. Logisch: van een rechtstaande boom kan men geen planken zagen. Je baas zegt: zaag die boom in planken en jij doet dat. Die planken zijn meer waard dan die boom. Even logisch. De baas verkoopt die planken. Hij krijgt daarvoor meer geld dan voor zijn rechtstaande boom. Jij hebt dus meer waarde geproduceerd. Flink van je. Door de boom om te zagen en door er plankskes van te maken. (Wass sagen sie? Planksens).
De baas steekt die meerwaarde vrolijk in zijn zak en zegt: "Het was toch mijn boom? Ik heb toch de zaag en het bijl gekocht?". Hij geeft je een fractie van de meerwaarde die jezelf geproduceerd hebt en noemt dat je 'loon'.
Het is waar, de baas heeft de zaag en het bijl gekocht. De prijs daarvan, kan hij niet zelf bepalen, die is min of meer constant. Hij heeft de grond met de boom gekocht. Ook die prijs bepaalt hij niet, dat doet de verkoper.
Het enige wat door de baas bepaald wordt, is het loon dat hij je betaalt. Of je sociale lasten. Of je brugpensioen. Of het aantal mensen dat bomen omhakt en in plankskes zaagt. Dat is variabel.
In een formule ziet dat er zo uit:
m
_________ = w
ck + vk

waarbij de m=meerwaarde, de w=winst(voet), ck=constant kapitaal en vk=variabel kapitaal.
Als de baas nu de 'w' groter wil maken en niks in de pap te brokken heeft wat betreft de 'm' en het 'ck'. Wat blijft er in de wiskunde dan over om te manipuleren? Zeer goed: 'vk', het variabel kapitaal, de arbeid dus. Hoe kleiner 'vk', hoe groter 'w'. Dat is het enige waar het over gaat. Bij Ford, bij Sigma, bij de brugpensioenen, bij de jacht op werklozen, heel de reutemeteut.
En dus ook bij de plannen van Frank: we maken de lonen laag, dan ligt de uitbuitingsgraad hoger. Dan trekken we investeerders aan en kan het kapitalisme een nieuwe adem vinden.
Dat zijn sociaal-democraten. Interessant volk, hé?