arch/ive/ief (2000 - 2005)

Sinds zondag 16 november ligt het Amerikaanse chemiebedrijf in de Antwerpse haven plat. "Het gaat niet om centen, maar om respect voor onze CAO. Twee tijdelijke arbeiders moeten een vast contract krijgen", onderstrepen de ACV - en en ABVV -delegees aan de poort. Op Hercules werken er 110 arbeiders en 25 bedienden.

Jef Bruynseels
19-11-2003

Na een zoektocht door het doolhof van Kallo en Doel vind ik het piket bijna onder de ‘toren’ van de kerncentrale van Doel. Een professionele staking met tenten, stapel houten paletten voor de warmte en het nodige eten en drinken om de inwendige te versterken. Iedereen trekt aan één zeel: niks komt binnen of buiten. Arbeiders en bedienden staan met wisselende ploegen -ook ‘s nachts- piket. Ze vergelijken zich fier met Ford - Genk: “We doen zeker niet onder voor die mannen, als ge ons piket bekijkt.”

Waarom die vastberaden staking ?

Paul Vereecken (ACV) en Leo Tienpondt (ABVV). In de CAO werd er overeengekomen dat de contracten van bepaalde duur zouden omgezet worden in contracten van onbepaalde duur. Het gaat over twee arbeiders. Een werkt hier al sinds 1999, in het begin als interim, daarna met een Sira - jongerencontract met een positieve evaluatie. In september 2003 moest hij een vast contract krijgen. Plots voldeed hij niet meer: hij paste zogezegd niet in het bedrijf. De directie verlengde zijn contract voor drie maanden. Twee weken geleden werden zijn prestaties nog eens geëvalueerd. Zijn ploegleider was positief. Maar de grote baas, de plantmanager, weigerde opnieuw een vast contract te geven en wilde weer maar een tijdelijk verlenging geven voor drie maanden.

Maar ook op het terrein van de verlofregeling ging de directie te ver . We werken sinds enkele jaren in een 5 ploegensysteem met gemiddeld 33,6 uren voor de dag en de ploegen. De directie wil dat we vanaf januari 80% van ons verlof plannen, maar dat ze kan tussenkomen om verlof te weigeren. In het verleden mocht er op een ploeg van 15 man 4 man afwezig zijn. Ze wil nu de totaliteit van de verlofregeling ter discussie stellen.

Hoe is de actie gestart?

Paul Vereecken (ACV) en Leo Tienpondt (ABVV). Op zondagmorgen is de ploeg, waar een van de tijdelijke arbeiders instaat, gestart met de actie. Zij hebben het werk stilgelegd. De syndicale delegatie nam direct contact op met de directie en de plantmanager speelde het hard: “Ik wil niet spreken zolang mijn bedrijf stilligt.” Zo is de staking volledig geworden vanaf zondagmiddag.

Gisteren dinsdag was er dan een nationale verzoening gepland, maar de directie weigerde te onderhandelen met arbeiders en bedienden samen. Zolang de bedienden erbij waren wilde ze niet spreken. We hebben hier een goede verstandhouding tussen arbeiders en bedienden, met één CAO. Omdat we weigerden het front te verbreken, weigerde de directie te onderhandelen.

We hebben daar wel onze zes eisen op tafel gelegd: 1.een vast contract en tewerkstelling voor de twee tijdelijken 2.Geen afbreuk van de huidige verlofregeling 3.Een snellere beoordeling in bepaalde afdelingen zodat categorieverhogingen kunnen doorgaan 4.Respect voor het sociaal overleg, tegen het huidige eenrichtingsverkeer 5.Intrekking van vermaningen tegenover de arbeiders die dit jaar nog prikacties voerden 6.voor de bedienden: een vlugge afronding van de loonschalen.

Leo Tienpondt benadrukt de voorbeeldfunctie van hun staking. “In onze chemiesector worden veel winsten gemaakt, ook bij Hercules. Maar weet ge dat de minimumlonen nationaal in de sector nog van de laagste zijn in België? Maar hier gaat het niet om centen, wel over principes.”