arch/ive/ief (2000 - 2005)

Libanon-dagboek, 26 september 2003

In mijn laatste verslagje heb ik wat geschreven over de checkpoints hier aan het kamp Ein-El-Helwe. Nu per toeval ben ik voor de eerste keer de derde checkpoint, aan het hele andere uiteinde van Ein-al-Helwe gepasseerd, een uitgang die nauwelijks gebruikt wordt door de mensen en het werd me snel duidelijk waarom…!

Ik was uitgenodigd door Dr.Amer thuis voor lunch, en hij woont buiten het kamp, in een klein dorpje in de buurt. Hij komt altijd via deze uitgang, omdat het er veel minder druk is en dat klopt inderdaad. Maar dat haeft natuurlijk ook zijn uitleg. Namelijk alle auto's of mensen die langs daar passeren worden tegengehouden en onderworpen aan een grondige controle. Zelfs ik moest voor de eerste keer mijn paspoort tonen! Koffer gecheckt, handschoenenkastje, en bij het terugkomen, moest de dokter zelfs uitstappen…! Volgens hem doen ze dit om de mensen weg te jagen, om te verhinderen dat teveel mensen langs hier zouden passeren, maar ik vond dat de soldaten hier er "zeer jong" uitzagen, misschien jongeren net in legerdienst, die aan de checkpoint van Palestijnen kunnen leren hoe auto's en mensen te checken op wapens…? Want tot nu toe heb ik nergens, aan geen enkele checkpoint zo een situatie meegemaakt (en in Libanon staan nog veel checkpoints…). Dus aan een uitgang later ze de mensen vrij door, om hen niet op stang te jagen, en aan de andere maken ze er een "soldatenschool" van… .

Onderweg naar het dorpje ook MiehMieh gepasseerd, dit is een christelijk dorpje waar ook een Palestijns kamp gelegen is, weliswaar veel kleiner dan Ein-al-Helweh, maar hier hebben ze ook zwaar geleden tijdens de oorlog.

Gisterenavond pannenkoeken gemaakt voor de familie. Maar ik had het moeten weten, zeker na een jaartje bolivie in 1997net zoals de Latijns-Amerikanen hebben de Arabieren het blijkbaar moeilijk met iets dat ze niet kennen(en ik veronderstel dat dat ook wel voor de Europeanen geldt..!) Iedereen deed superenthousiast dat ik dit wou maken, maar tegen dat mijn pannenkoeken klaar waren, was iedereen spoorloos verdwenen (en echt iedereen!!). Dus mijn overheerlijke haloua's(gebakjes) maar op het aanrecht gezet, en een douche gaan nemen. Druppelsgewijs kwam iedereen terug binnen, maar ik denk dat iedereen samen net 1 pannekoek naar binnen gespeeld heeft…! Net zoals in Bolivie mijn speculaas niet in de smaak viel, had ik hier hetzelfde voor met mijn pannenkoeken (en ze waren wel goed gelukt en lekker hoor!!) maar ja. Ik heb toch mijn best gedaan, en ik ben erin geslaagd de melk die ik nodig had (van die poeder van Nestlé) zelf te betalen, zij hadden sowieso melk nodig maar op dit moment geen geld om het te kopen, dus had ik een goede smoes om het zelf te doen!!

Morgen is het hier ook betoging voor de Internationale solidariteitsdag met Irak en Palestina in Beiroet, ben benieuwd hoe een demonstratie er hier aan toe gaat!! Morgen meer!

Groetjes

Joke