arch/ive/ief (2000 - 2005)

Om 7 uur ‘s avonds (2 uur ‘s nachts in België) vond de dagelijkse briefing van de Belgische delegatie plaats, in Suite 177 van het Fiesta Americana Coral Beach Hotel recht tegenover het conferentiecentrum. Ik kwam weer eens te laat, maar dit keer niet omdat ik maar niet weggeraakte op een vorige vergadering, maar omdat al het verkeer rond de hotelzone in de knoop zat. Blijkbaar was een aantal ‘globofobicos’ (anti-globalisten dus) ergens in het midden van de boulevard gaan zitten tam-tam spelen. Voor de veiligheidsdiensten voldoende om alle mogelijk toe- en uitgangen af ter sluiten, verkeer om te leiden, enz.

Op de Belgische delegatie viel er niet veel nieuws te rapen. Het was een “journee d’attend” zei de Belgische ambassadeur. In de open onderhandelingswerkgroepen waren geen nieuwe dingen gezegd. Iedereen zit wat te wachten tot er ergens enige doorbraak komt.

En zie, een paar uur later, om 21u30, tijdens de plenaire vergadering, kondigen de “facilitatoren” in hun verslagen aan dat ze nieuwe tekstvoorstellen klaar hebben. Elk van hen had vooruitgang vastgesteld of had enkele ideeën gevonden om de standpunten dichterbij te brengen. Tegen zaterdagmorgen 11u (18u dus in België) zou de Mexicaanse voorzitter een nieuw ontwerp van slotverklaring kunnen voorleggen.

Van dan af zullen er geen thematische werkgroepen meer zijn, maar enkel nog onderhandelingen over het geheel van de tekst, onder de vleugels van de voorzitter. Die zal iedereen consulteren en nadien terug verslag uitbrengen in plenaire vergaderingen.

Naar mijn smaak is dit toch wel iets teveel “coup de theatre”. De “facilitators” moesten zich haast in bochten wringen om niet allemaal net hetzelfde te zeggen. Het is blijkbaar hun taak om de leden een gevoel van vooruitgang te geven. Nu kijkt iedereen uit naar de nieuwe tekst om te zien hoe ver of hoe dicht hij bij de eigen standpunten komt. Het lijkt wel op een deliberatie: de studenten hebben hun ding gezegd en wachten op het oordeel van de prof. Dat geeft toch niet echt het gevoel dat ze veel greep hebben op de zaken.

We zullen zien.