arch/ive/ief (2000 - 2005)

Deze morgen zat een groep activisten alweer voor dag en dauw aan de holle wegel, twee van hen zaten vastgeklonken aan de grote kraan die tot gisteren gebruikt werd voor de graafwerken. Ze hadden zich met een lock-on vastgemaakt aan de arm van de kraan.

Na het vertrek van de burgemeester wilden de mannen van Deschamps aan de slag, met de grote kraan de holle wegel in, terwijl de activisten nog vastzaten met hun lock-on, werd de arm van de kraan in beweging gebracht, alleen hevig protest van de anderen kon voorkomen dat de arm van de kraan nog hoger omhoog ging en de armen van beide vastgeklonken activisten brak.

De vaststelling van de schending van de belofte om niet aan de wanden van de holle wegel te raken had gisteren weliswaar de gemoederen bij de activisten vrij hoog laten oplaaien en de mannen van Deschamps kregen flink wat verwijten te incasseren. De daaropvolgende blokkade die voorkwam dat ze hun destructieve werkzaamheden konden verder zetten zal ook wel voor de nodige frustratie gezorgd hebben. Maar dat is geen enkel excuus voor het fysiek geweld grenzend aan marteling dat het in gevaar brengen van de activisten in de lock-on toch was.

Ook de holle wegel zelf moet de frustraties van de Deschamps – equipe ontgelden. Gisteren al groeven ze aan de ene zijde van de weg in de bosrand en kwakten op de andere kant zomaar een deel zware betonnen buizen tegen de rand, waarbij het een reuzenwonder is dat een uitstekende boomwortel niet ernstig beschadigd werd (het terug weghalen van de buis van op die plaats zou wel eens ernstigere gevolgen kunnen hebben en zal van heel dichtbij moeten gecontroleerd worden).

Vandaag probeerden ze nota bene met een kraan die breder is dan de weg zelf de Holle Wegel binnen te rijden. Toen de kraanman vaststelde dat dit onmogelijk was zonder schade aan te brengen kreeg hij van de werfleider de opdracht om toch door te rijden. Hadden de activisten zich niet tussen de kraan en de Holle Wegel gezet en geëist dat een smallere kraan zou gebracht worden om de werken in de Holle Wegel zelf uit te voeren dan was er nu al permanente schade aan de bosranden, spijts de collegebeslissing dat er niks zou gebeuren met de bosranden.

Verschillende activisten van Patdagach zijn voor de rest van de dag op geregelde tijdstippen gaan kijken of alles nog in orde was. Ze hebben bewezen op korte tijd voldoende mensen te kunnen mobiliseren om in te grijpen en de werken stil te leggen zodra de afspraken weer geschonden worden.

Patdagach staat er nog steeds en zal blijven vechten voor het behoud van de natuur in D’Hoppe.