arch/ive/ief (2000 - 2005)

Volgens een telefonische enquête onder 1100 kolonisten uitgevoerd door de Israëlische vredesorganisatie 'Peace Now' in juli van dit jaar wil zo'n 30 % van de kolonisten de kolonies verlaten maar slagen ze er niet in hun huis te verkopen. Nog volgens dezelfde enquête zou zo'n 80 % van de kolonisten de kolonies verlaten in ruil voor één of andere vorm van compensatie.

Dat toont aan dat de motivatie van de kolonisten om zich te vestigen op Palestijns gebied, hoofdzakelijk economisch is. Zo krijgen kolonisten van de Israëlische autoriteiten goedkope leningen om een huis te kopen, kunnen ze goedkoop land pachten, bestaat er in de kolonies gratis kinderopvang en genieten de kolonisten van belastingsvoordelen.

En hoewel de Conventie van Genève kolonisatie door een bezetter verbiedt en de internationale gemeenschap herhaaldelijk de zionistische kolonisatie veroordeelde, ging Israël verder met zijn annexatie en kolonisatie van Palestijnse gebieden op de Westbank en Gaza.

De in 2000 uitgebroken Al-Aqsa intifada gooide roet in het eten. Kolonisten werden samen met Israëlische soldaten legitieme doelwitten van het Palestijnse verzet. Gevolg: veel kolonisten willen de kolonies en hun economische voordelen ruilen voor een veiliger leven. Begrijpelijk en meteen ook een bewijs dat de strategie van het Palestijns verzet om een belangrijke Palestijnse eis, de ontmanteling van de kolonies, te verwezenlijken, blijkt te werken.

Nu alleen nog afwachten of de slachter van Sabra en Shatila, u kent die man ook onder de naam Sharon, bereid is de wens van de kolonisten in te willigen. Afwachten, en ondertussen het Palestijnse verzet blijven steunen natuurlijk.