gevangenen in Thessalonki

Op 21 juni kozen duizenden anarchisten in Thessalonki, Griekenland, in de schaduw van de EU-top buiten de stad, voor een confronterende betoging die zich richtte tegen de symbolen van macht en kapitalisme. Tijdens deze rellen was het verzet hevig en de activisten stelden zich weerbaar op tegen het zware politiegeweld. Desalniettemin konden zij niet verhinderen dat meer dan honderd mensen werden gearresteerd tijdens de rellen, waaronder verschillende personen die op geen enkele manier actief deelnamen aan de confrontaties met de politiemacht. Van deze grote groep werden 29 personen in eerste instantie gerechtelijk vastgehouden, waarna 21 van hen na het betalen van borgsommen ‘vrijgelaten’ zijn. Dat betekent dus dat er nog altijd acht mensen vastzitten, die niet de keuze werd gelaten om zichzelf weer vrij te kopen.

Nu inmiddels alweer een maand na hun arrestatie is er weinig verandering in hun situatie gekomen, afgezien van de Amerikaan Jonathan Crowell die in afwachting van uitlevering in een deportatiecel zit. In het ergste geval schijnt dit maanden te kunnen duren in Griekenland. Dit betekent overigens niet dat hem geen veroordeling boven het hoofd hangt. Wanneer het proces zal plaatsvinden wordt Jonathan, vergezeld door de FBI persoonlijk, naar Thessalonki vervoerd om daar voor de rechtbank te verschijnen. Dit naar aanleiding van een overeenkomst tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie om Amerikaanse burgers die beschuldigd worden van een misdrijf direct te deporteren tot het proces volgt.
Verder zijn twee Griekse jongeren ovegeplaatst naar de gevangenis in Athene, waar zij verblijven zonder enige verder steun van buitenaf. Er is vrijwel niets bekend over hen tot op heden omdat zij individueel naar Thessalonki zijn afgereisd en niemand daarom enige informatie over deze jongens heeft. Er wordt vanuit gegaan dat ze van het platteland komen en op geen manier politiek georganiseerd zijn. Dit berust echter op speculaties want spijtig genoeg hebben ze geen familie waarmee contact opgenomen kan worden om zorg te dragen voor hun zaak en verdere informatie. Zij zijn dus geheel overgeleverd aan de handen van de Griekse justitie, en zullen dat blijven zolang niemand hun belangen wil behartigen.
Voor de oveige vijf personen is de situatie vanaf het begin vrijwel hetzelfde gebleven. Zij verblijven allen in dezelfde gevangenis in Thessalonki, zij het in afzonderlijke cellen en op verschillende verdiepingen. Voorlopig kunnen ze bezoek ontvangen van hun advocaat en familie in de eerste en tweede graad, mits met dezelfde achternaam. Het is echter mogelijk voor een enkele persoon om zich als verloofde voor te doen, en dat schijnt ook al te gebeuren, zodat ook vrienden en andere betrokkenen hun weg kunnen vinden naar de gevangenen. De mensen mogen een bedrag van ongeveer 350 euro per maand uitgeven aan zaken als toiletartikelen, telefoonkaarten, postzegels en sigaretten. Zij kunnen dergelijke dingen kopen in een soort supermarkt binnen de gevangenis. De steungroep heeft nu een regeling getroffen waarbij ze iedere gevangene elke maand een vast bedrag op hun bankrekening storten dat ze vrij kunnen gebruiken. Daarnaast is het toegestaan om hen brieven, kranten en tijdschriften op te sturen. Iets anders zoals telefoonkaarten, kleding, geld, eten of boeken is niet mogelijk. Deze personen kunnen verder ook geen telefoontjes ontvangen, maar mogen weer wel een radio hebben. Er wordt nu geprobeerd om deze zo snel mogelijk bij de gevangenen te krijgen. Een groep in Thessalonki heeft ook al gezegd dat ze een radioprogramma speciaal voor deze mensen aan het regelen is dat dan wekelijks uitgezonden zou moeten worden voor hen.

De laatste weken is er echter wel het een en ander gebeurd omtrent de beschuldigingen van de vijf mensen die nu in Diavaton, de gevangenis in Thessalonki, zitten. De advocaat van Simon Chapman, een Engelse activist, heeft verklaard dat alle acht personen die nu in detentie zitten simpelweg erbij gelapt zijn. De autoriteiten hebben er hun uiterste best voor gedaan om hen allemaal van de juiste attributen te voorzien om een spectaculaire beschuldiging ‘waterdicht’ te maken. De advocaat sprak dit uit na de vondst van verschillende foto’s en videobeelden waarop te zien is dat zijn cliënt Simon een zwarte tas in zijn handen wordt gedrukt door een agent. Er zijn beelden waarop dezelfde agenteven daarvoor deze tas met zeven molotov cocktails ergens van de straat opraapt, en er vervolgens nog eens twee bijlen in stopt. Simon daarentegen draagt op de beelden van zijn arrestatie alleen maar een blauwe rugzak. De zwarte tas duikt later pas ineens op in zijn handen nadat hij in elkaar was geslagen door de politie. Dit is zelfs bevestigd door andere organisaties zoals het Greek Social Forum.
De andere gevangen worden allemaal beschuldigd van het vasthouden van een molotov cocktail tijdens de arrestatie, wat het alleen maar aannemelijker maakt dat al deze aantijgingen niet op bewijslast zijn gebaseerd. Al was het alleen maar om het simpele feit dat wij ons niet kunnen voorstellen dat iemand een molotov in zijn hand houdt terwijl er agenten aanstalten maken om je te arresteren. Dat neemt echter niet weg dat deze aanklacht voorlopig wel blijft gelden. We kunnen op het moment helaas niets meer zeggen over de bewijzen tegen de overigen, want hun arrestatie was niet zoals die van Simon te zien tijdens een Griekse journaaluitzending.
Natuurlijk kan uit de omstandigheden ook het een en ander uitgelegd worden, want Souleiman Dadouk, ook bekend als Kastro, werd naar eigen zeggen gearresteerd terwijl hij pamfletten over immigratiezaken aan het uitdelen was ver van de ongeregeldheden. Voor hem is deze beschuldiging echter niet van groot belang, want hij weet de uitkomst van zijn proces toch al. Kastro is namelijk een immigrant uit Syrië die zijn geboorteland heeft moeten ontvluchten 13 jaar geleden omdat hij veroordeeld was tot de doodstraf. In Griekenland is hem politiek asiel geweigerd, maar hij is er toch in geslaagd geweest sindsdien daar toch te verblijven. Gedurende die lange periode is hij ook actief betrokken geweest bij de sociale strijd zoals o.a. in een bouwvakbond en verschillende organisaties voor migranten en vluchtelingen. Omdat hij zogenaamd ‘illegaal’ in Griekenland verblijft, probeert justitie hem nu uit te zetten en hem op deze manier dus de dood in te jagen.
Dan is er ook nog de zaak van Fernando Perez Gorraiz uit Spanje. Vanaf het begin werd hij door de plaatselijke autoriteiten in de media afgeschilderd als een Baskische anarchistische terrorist die in 23 landen wordt gezocht. Dit is een onmogelijke beschuldiging omdat er niet zoiets bestaat als een Baskische anarchistische terreurgroepering. De ETA is nationalistisch, en dus alles behalve anarchistisch. Daarnaast woont Fernando in Castilla en niet in Baskenland, wat het verhaal alleen maar ongeloofwaardiger maakt.
Over de andere twee gevangenen, Carlos Martin Martinez uit Spanje en Spyros Tsitsas uit Griekenland, doen voorlopig nog geen wilde verhalen de ronde afgezien van de gebruikelijke molotov cocktails.

De zaken van de acht personen zijn gelijk getrokken. Voor allen geldt nu de beschuldiging van verzet tegen autoriteiten (?), rellen, en het bezit van explosieven. Het proces van alle gevangenen zal nu samengevoegd worden en als één geheel beschouwd worden. De straffen zouden daarom dan ook even zwaar uit moeten pakken. Dat is natuurlijk onmogelijk wanneer je beseft dat Kastro de doodstraf wacht als hij werkelijk aan Syrië wordt uitgeleverd.
We kunnen dus alleen maar hopen dat een onafhankelijke rechter zijn taak serieus neemt en het recht ook werkelijk laat gelden voor hen die het verdienen en de politie veroordeelt voor de misdaden die ze hebben begaan tegenover alle activisten die ze hun stem hebben ontnomen in Thessalonki. Er mag geen rust in de straten komen voordat de wereld is ontdaan van zulk onrecht!

Griekenland zal volgend jaar de Olympische Spelen organiseren en in dat verband kunnen we druk uitoefenen op Griekse ambassades en toeristenbureaus door op die plekken op allerlei manieren duidelijk te maken wat er werkelijk gebeurt in dat land. Het laatste wat Griekenland tijdens de Spelen kan gebruiken is het imago van een land dat mensen onschuldig opsluit, mishandelt en uitlevert aan dictatoriale regimes die de doodstraf uitvoeren op politieke gevangenen.
Tevens kunnen we brieven schrijven aan de ambassade in ons eigen land en hen verzoeken om hun regering te adviseren de aanklachten tegen de 29 van Thessalonki in te trekken en de acht gevangenen onmiddellijk vrij te laten.

Voorlopig kun je de gevangenen ook persoonlijk schrijven en duidelijk maken dat niet iedereen gelooft in de leugens van de staat en het kapitalisme dat zij proberen te beschermen.
De namen van alle vijf in Thessalonki en de talen die ze in ieder geval spreken zijn:
Spyros Tsitsas (Grieks, misschien Engels), Simon Chapman (Engels), Carlos Martin Martinez (Spaans), Fernando Perez Gorraiz (Spaans) en Souleiman 'Kastro' Dadouk (Syrisch-Arabisch, Grieks).

Dikastikes Fylakes
Diavaton
54012
Thessaloniki
Greece

De bankrekening voor donaties ter tegemoetkoming van alle proceskosten en levensonderhoud voor de gevangenen is opgeheven door de autoriteiten in Thessalonki. Al het geld dat vanaf nu hierop gestort wordt, zal niet op de juiste plaats terecht komen! Meer nieuws hierover zodra die voorhanden is.

Verdere informatie over de situatie van alle gevangenen van Thessalonki zal op onze website te vinden zijn in de toekomst.
In Thessalonki zijn er nu drie groepen actief die ieder een afzonderlijke taak hebben ter ondersteuning van de processen en de gevangenen. Je kunt hen bereiken op de volgende adressen: 1) Voor nieuws en communicatie met groepen wereldwijd contacts2003@disobey.net 2) direct contact met gevangenen en hun behoeften solidarity2003@disobey.net 3) voor financiële zaken financial2003@disobey.net

Iedereen achter de muren van de gevangenis is een deel van onze strijd voor een rechtvaardige wereld!

arch/ive/ief (2000 - 2005)